Vandaag
ging het gelukkig wat beter met manlief .Hij heeft een goede nachtrust
gehad, maar hij ligt nog steeds aan het infuus, en de morfine pomp staat
nog op continu, maar dit gaan ze verminderen, omdat de pupillen te
klein zijn.
Als het goed is wordt morgen de urine katheter verwijderd. Vandaag heeft manlief al wel 3 keer even naast het bed gestaan.
Hij
heeft nog steeds iets verhoging, en de ontstekings waarden in het bloed
zijn wat aan de hoge kant, maar hij is zo snel nog ontzettend moe..
Het rommelt gelukkig wel goed in de buik, dus de darmen lijken wat op
gang te komen, maar ja dat geeft ook soms weer wel erg vervelende
pijnlijke krampen. Maar gelukkig al met al was manlief beter te pas dan
gisteren.
Zo stom gistermiddag leek alles nog zo goed te gaan, hij vond het zo
leuk dat de oudste dochter meekwam en dat hij even de kleinzoons kon
zien. Ik hoop dat hij het dieptepunt heeft gehad, en dat hij zoiets
nooit meer hoeft mee te maken.
Ik hoop dat ik vannacht weer wat kan slapen, want ook ik voel me nu ontzettend moe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten