woensdag 27 februari 2013

De Klapekster (The day after – vervolg)

Zullen we er even op uit vraagt Geert bij thuiskomst, en of ik dat wil. Ulli zijn veiligheidstuigje aan, water en camera mee, en wegwezen, richting de Havikerwaard, een mooi gebied achter Ellecom en De Steeg, en de rivier de IJssel. We rijden nog maar net 5 min de bebouwde kom van Ellecom uit, of Geert merkt tijdens het rijden een vogel op, in een boompje, naast de weg. Wat zit daar dan, vraagt Geert terwijl hij de auto aan de kant zet. En of ik weet wat daar zit, een prachtige Klapekster. Snel een foto gemaakt door de autoruit heen, (had ik tenminste al iets) en toen de auto uitgeslopen, in alle opwinding helemaal mijn jas vergeten, en dat met 1 graad boven nul. Heel voorzichtig richting de vogel gelopen, maar om een beetje foto te maken, viel nog behoorlijk tegen, omdat het behoorlijk slecht licht was, om foto’s te maken dan. Op een gegeven moment vloog de vogel op, richting een boom een stukje verderop, wat schijnbaar toch niet beviel want hij of zij verkoos het om weer naar de oude plek terug te gaan een boompje/struik aan de overkant van de weg . En dat was mijn geluk ,want ineens zat hij of zij toch weer redelijk dichtbij, en kon ik een foto maken. Goed en wel zat ik weer in de auto, vloog de vogel al weer een eind verderop , omdat er een paar auto’s voorbij reden. Voor mij de eerste keer dat ik in dat gebied een Klapekster heb waargenomen. Via Waarneming.nl kwam ik er vanavond al wel achter, dat er in de buurt al een paar maal deze maand een Klapekster is waargenomen. De Klapekster Lanius excubitor, die mij wat de naam betreft altijd doet denken aan Koning Arthur met zijn zwaard excalibur. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden behoord deze vogel niet tot de familie van de Kraaiachtigen, maar tot de familie van de Klauwieren.

“Vóór 1950 was de klapekster een schaarse broedvogel (mogelijk enkele honderden broedparen) van uitgestrekte heidenvelden en met wat struikgewas boompjes. Dergelijke landschappen waren te vinden in Drenthe en het zuidoosten van Friesland en in Gelderland en Noord Brabant, maar in de jaren 1960 werden veel broedgebieden ontgonnen, waarmee de achteruitgang begon. In de periode 1989-1991 waren er hoogstens nog 40 exemplaren die broedden, waarschijnlijk minder, sindsdien is de trend dalend.Omdat het hier een uiterst zeldzame broedvogel betreft die feitelijk in Nederland op verdwijnen staat, heeft de klapekster de status ernstig bedreigd op de Nederlandse rode lijst. ‘s Winters is de klapekster echter regelmatig te zien. Het is een doortrekker en een wintervogel in kleine, wisselende aantallen. Het aantal overwinteraars wordt geschat op 250 tot 400 vogels”

Bron; Wikipedia Elke winter worden door Sovon ( Sovon Vogelonderzoek Nederland )Klapekster tellingen georganiseerd. De tellingen zijn waren dit keer gepland in de weekenden op 22 – 23 december 2012 en 26 – 27 januari 2013. Je kunt je daar als vrijwilliger voor opgeven, en je kunt dan een gebied claimen. Dit jaar heb ik verstek laten gaan, maar vorige winter was ik wel van de partij en had ik het gebied de Empesche en Tondensche Heide (gemeente Brummen). Beide weekenden heb ik toen geen Klapekster daar gezien. maar wel een maand daarvoor. Elke winter let ik er wel op of ik ergens een Klapekster zie zitten, maar deze vogel was toch wel een verrassing, en als Geert hem of haar niet had opgemerkt was deze waarneming aan mijn neus voorbij gegaan. Deze Klapekster zorgde er in ieder geval voor dat de narigheid van de afgelopen dagen, voor een poosje, even, naar de achtergrond verdween. 

Klapekster – Lanius excubitor

 


The day after en Ulli is alweer 6 jaar

Gisteravond kwam ineens goed het besef. Geert niet thuis omdat hij elders verplichtingen had, en ik een beetje foto’s aan het doorlopen van Schumi. En telkens schoot ik weer vol . Zelfs Ulli de hond is anders dan anders, want die is ineens weer druk bezig met een bot aan het opgooien , dit doet hij om je zo uit te dagen dat je met hem gaat spelen. Sox het zusje van Schum neemt echter de kans waar, en komt ‘s nachts weer op bed liggen, ditmaal zonder dat haar broer haar tot de order roept. Want Sox stond hoe dan ook bij de kattenfamilie onderaan in de rangorde. Ulli de hond heeft echter het grootste ontzag voor haar, en probeert haar zoveel mogelijk te ontlopen, wetende dat hij een klap krijgt als het mevrouw niet aanstaat.
Ulli en Schumi
Hoe anders was dat met Schumi. Schumi was echt gek op Ulli. Altijd werd Ulli nadat hij terug kwam van de dagelijkse wandelingen al kopjes gevend door Schumi begroet. Vanmorgen stond Ulli na de wandeling afwachtend naar boven te kijken met de poten op de onderste traptrede, maar geen Schumi . Het lijkt of Ulli ook een beetje de kluts kwijt is, maar misschien beeld ik mij dat alleen maar in, en dat terwijl hij vandaag nog wel 6 jaar is geworden. Op het moment dat ik bezig ben met de kattenbak van Schum schoon te maken, gaat de telefoon. Het is een medewerker van het dierencrematorium, die belde om de gegevens te checken. Keurig gaat dat allemaal , echt heel netjes. Maar ja we krijgen ze nu net een beetje te veel aan de telefoon. En weer zijn daar die waterlanders.

En weer moesten we die beslissing nemen

En zo stonden we vanmiddag weer bij onze dierenarts met lood in de schoenen. Schumi gelukkig van dat alles al niet meer zo bewust, wij des te meer. Het was bijna niet op te merken zo snel als het leven uit Schumi weggleed. De panter van de Veluwe , zoals wij hem vaak vanwege zijn formaat noemde, is niet meer. We zullen genoegen moeten nemen met onze herinneringen, en die zijn er gelukkig heel veel. Schumi (uitgespoken als Sjoemie, ook wel Sjoem, Sjoempie, Schumacher, en Woempie genoemd) ik weet nu al dat we je vreselijk gaan missen.

Schumi

 

 

maandag 25 februari 2013

En weer moeten we een beslissing nemen.

Het had vandaag toch een beetje leuke dag moeten worden. Vandaag de middelste dochter jarig, en ondanks dat ze de verjaardag het afgelopen weekend al gevierd had, is en blijft het een speciale dag. Vamorgen al met een onbehagelijk gevoel opgestaan , maar geen tijd om daar te lang bij stil te staan. Ulli de hond uitgelaten en de duiven verzorgd. Wonderlijk toch , onze indische lachduif overleefd alles en iedereen . Inmiddels al weer 20 jaar bij ons en nog steeds in goede doen. Een tijd terug heb ik me voorgenomen en hardop uitgesproken dat ik alles laat uitsterven. Dat wil zeggen dat we, (ik) in dit geval bij het overlijden van onze dieren, geen nieuwe huisdieren meer nemen. Het kost mij steeds meer moeite om alles op en top te verzorgen, en dan moet je gewoon op een gegeven moment verstandig zijn. Maar ja in mijn achterhoofd natuurlijk ook het idee, van dat duurt nog wel een tijdje Inmiddels begin ik mij goed van mijn uitspraken bewust te worden. In januari moesten we toch nog weer onverwachts van onze kat Kitty afscheid nemen, een week later lag de rooie oude postduif dood in de voliere, en nu hebben we te horen gekregen, dat het gigantisch mis is met Schumi. We waren er al voor gewaarschuwd, maar dat het al zo erg was, dat hadden wij ook niet verwacht. Maar eigenlijk moet ik zeggen , wel verwacht maar niet willen weten. Want sinds de bloedafname is Schumi al weer sterk achteruitgegaan. Het bloedbeeld van Schumi is zelfs ernstig afwijkend te noemen wat betreft de leverfuncties. De levercellen bij hem zijn vrijwel totaal kapot. Op dit moment is Schumi zich zelf aan het vergiftigen, het is hoe dan ook aflopende zaak. We merken dat ook wel want hij wordt suffer. We hebben op dit moment alleen maar stille hoop dat hij in een coma zal afglijden. Maar naar alle waarschijnlijkheid zullen we van de week weer moeten besluiten dat het mooi is geweest, en zullen we de gang naar de dierenarts weer moeten maken.
Schumi

zaterdag 23 februari 2013

Zorgen om Schumi

28 maart wordt hij 13 jaar , geboren en getogen bij ons. In eerste instantie zouden wij hem niet aanhouden, maar omdat we geen goed adres vonden, mocht hij blijven, zij het dan wel als ex-kater. Eenmalig is Schumi samen met zijn moeder en zus naar een poezenpension geweest tijdens een vakantie, maar daar is het bij gebleven. De pensionhoudster gaf aan, dat ze haar handen vol aan hem had gehad, ze had nog nooit zo’n kat meegemaakt , ontzettend lief, maar ook ontzettend ondernemend. Schumi had het zelfs gepresteerd om de koelkast daar open te maken. Schumi een giga cyperse kater, wat grootte betreft, maar die ook nog eens vrij fors was, Schumi een kater die je heel liefkozend je onder het aaien net iets te hard beet. Ook een kater die op je rug sprong als je bezig was je schoenen aan te trekken, en er vervolgens niet meer van af ging. Een kater die nooit zijn behoefte buiten deed, maar altijd met hoge nood naar binnen kwam rennen om naar de kattenbak te gaan(ook als hij moest overgeven) Een kater die dol op honden is . Een kater die buiten bang in het donker is, en waarbij altijd de buitendeur open moet blijven staan als hij buiten is. Een kater die tijdens een gevecht met een buurtkater onze dochter behoorlijk beet die hem probeerde te ontzetten. Schumi die naam heeft hij niet zomaar gekregen. Hij is natuurlijk vernoemd naar de formule 1 coureur Michael Schumacher. Schumi wordt ook wel eens Schumacher genoemd , maar bijna altijd in negatieve zin als hij weer eens tot de orde geroepen moet worden. Altijd als hij ergens de pest over in had, begon hij op een speciale manier te mauwen, en dan kon je maar beter uit de buurt blijven . Hij racete dan door het huis heen, meubels behang en arme Sox moest het dan weer ontgelden. Na zo’n bui was alles weer goed, en was het weer een grote knuffel kat De laatste tijd maken we ons zorgen om Schumi . Op het moment dat Kitty, zijn moeder, overleed, was hij erg uit zijn doen. De hele dag liep hij door het huis heen te mauwen. Maar voor een paar weken terug leek hij weer in zijn draai te hebben gevonden. Sox, zijn zusje, had van dat alles totaal geen last . Maar ja, Sox is dan ook Sox, onze zwakbegaafde kat, die waarschijnlijk met de geboorte zuurstoftekort heeft gehad. Ze kwam zo goed als levenloos te wereld een paar uur nadat haar broertjes op de wereld waren gekomen. De hele trukendoos heb ik toen tevoorschijn moeten halen, maar uiteindelijk kwam er leven in. Heel snel was al duidelijk dat zij van 1 haar voorpoten het klauwtje niet naar behoren kon gebruiken, met als vervelende bijkomstigheid dat ze nogal eens vast blijft haken , met haar nagels. Voor Sox bestaat het leven dan ook uit luieren, eten, drinken, kopjes halen, en altijd de onderste in rang zijn, altijd de klos zijn als haar broer weer eens ergens de pest over in had. De laatste tijd heeft ze echter geen last meer van haar broer. De grote forse tijger van weleer, waar zelfs onze dierenarts behoorlijk van onder de indruk was, is nog maar een schim van zichzelf. In korte tijd is Schumi behoorlijk afgevallen, en onzeker in zijn bewegingen, hij springt dan ook telkens mis, en valt van dingen af. Bij lichamelijk onderzoek waren er geen duidelijk oorzaken de vinden, ook wees een eerste onderzoek van het bloed geen Diabetes (suikerziekte)uit, dit tot mijn grote verbazing, want dat had ik verwacht. Begin volgende week krijgen we de uitslag van het opgestuurde bloed. De dierenarts heeft ons al gewaarschuwd om van het ergste uit te gaan. Afwachten dus, meer kunnen we niet , maar helemaal gerust ben ik er niet op.
Schumi

woensdag 20 februari 2013

Het Consultatiebureau

“Zou je misschien mee kunnen”; zo vroeg mijn oudste dochter een paar weken geleden, ik moet met de jongens dan en dan naar het Consultatiebureau. Gisteren was het dan zover. De vorige keer toen ik meeging, kregen beiden de eerste inentingen, nu gelukkig niet. Nu werd er alleen maar gekeken of alles goed verloopt, wat eten, groeien en de ontwikkeling betreft.

Toch wel weer een beetje spannend. Maar de arts was meer dan tevreden over de beide mannen, en wederzijds was dat ook zeker het geval, gezien de vriendelijke lachjes. Ze hadden het prima naar hun zin heerlijk aan het spelen met de speeltjes, en totaal niet bewust van het feit dat ze uitgebreid begluurd werden. Op het verzoek aan Daan of hij zich vanuit de liggende houding wilde optrekken, liet Daan daar geen gras over groeien. Hij pakte de handen van de arts vast, en trok zich zo op dat hij stond. De arts was op haar beurt, daar behoorlijk van onder de indruk, schrok er zelfs even van. Op Koen dacht ze te zijn voorbereid, maar Koen leek het op dat moment veel leuker, om zijn moeder ondersteboven te zien, hij zette zich af met zijn benen en let zich vervolgens helemaal achterover hangen. Toen vervolgens ook nog eens haar handen met de stethoscoop richting Koens mond werden getrokken, kon haar conclusie ook alleen maar zijn, dat beide heren het meer dan goed doen. Vlot met alles voor hun leeftijd, tot aan de tandjes toe. Zo konden we even later weer naar huis vertrekken, en de goede berichten aan papa en opa doorgeven. Veel wijzer geworden? Niet echt, maar toch leuk en zeker leuk voor mijn dochter en haar man dat de jongens het meer dan goed doen, en dat zij het als jonge ouders meer dan goed doen. ‘s middags liet Koen zijn nieuwste truc zien, hij rolde zich van rug naar buik. en was daar zelf nog het verbaasd over, dat dit eindelijk lukte. Die mannen, als ze het maar konden, dan liepen ze al. Dat is ook af en toe hun frustratie, dat dat nog niet wil. Maar mij zal het niets verbazen als ze ook hierin weer vlot zijn voor hun leeftijd. Voorlopig gaat alles gelukkig goed, en dat is het allervoornaamste. Wordt zeker nog vervolgd. 


dinsdag 19 februari 2013

Hoe een bijzondere dag een wel heel bijzonder staartje kreeg.

Vorig jaar juni besloten Geert en ik te gaan wandelen in de buurt van het Rozendaalse veld We zouden via de Eerbeekseweg richting de oude brandtoren lopen, jeugdsentiment voor Geert. Het viel toch wat tegen want de brandtoren was toch nog weer verder dan Geert in gedachten had. Maar goed uiteindelijk waren we toch bij die brandtoren aan beland, en dat was echt de moeite waard.


Sowieso een bijzondere wandeling, Boompiepers, Roodborsttapuiten, Viervlekken
Viervlek – Libellula quadrimaculata
 
, een Grote Fopwesp 
Grote fopwesp – Chrysotoxum cautum


en ga zo maar door. En opeens was daar ook een Hazelworm

Hazelworm – Anguis fragilis

die ik al heel lang niet meer had gezien. 

Dus wat mij betreft kon die dag niet meer stuk. Onderweg terug nog een paar vlindersoorten, en een langpootmug, met mooi getekende vleugels. Thuisgekomen kon ik de langpootmug niet echt op naam krijgen, dus hij ging als Tipula spec. op de site van waarneming .nl. Ergens in december vorige jaar maakt een medegebruiker van waarneming.nl mij er op attent, dat het om een Tipula truncorum zou gaan.

Tipula truncorum

Dus de waarneming aangepast, en toen viel mij op dat er nauwelijks foto's van deze soort gemaakt waren. Maar goed de waarneming werd niet goed of afgekeurd. Tot een paar weken terug ik ineens via de mail werd benaderd door een vooraanstaande schrijver/onderzoeker/specialist Pjotr Oosterbroek die o.a. de determinatietabel en familiebeschrijvingen van álle 132 in Europa voorkomende families van de muggen en vliegen heeft geschreven in samenwerking met meer dan 30 Europese dipterologen(experts op gebied van tweevleugeligen). Zijn vraag was of hij de foto van de Tipula truncorum mocht gebruiken voor de website; Catalogue of the Craneflies of the World Ik kon mij alleen maar heel vereerd voelen, en gaf dus ook toestemming. Vervolgens werden alle Tipula op mijn website nog even doorlopen, en kreeg ik nog een complimentje toe. Hij hoopte alleen dat ik in de toekomst de vindplaatsen er nog bij ging vermelden. En dat gaat zeker gebeuren, zodra ik er tijd voor vrij kan maken. Hoe een bijzondere dag een wel heel bijzonder staartje kreeg. 


maandag 18 februari 2013

Verrassing !!!!

Vorig weekend troffen we in een weiland in de buurt van Brummen tussen Hall en Tonden een grote groep Toendra Rietganzen aan. 

Toendra Rietgans – Anser serrirostris

zijn in de omgeving waar ik woon een zeldzame verschijning, dus mijn mond viel dan ook al open van verbazing. De vogels waren op hun gemak aan het foerageren . Gaandeweg zag ik ook enkele 
Kolgans- Anser albifrons

en 
Grauwe Gans – Anser anser

tussen de Toendra’s lopen. De afstand wat net iets te ver om de individuele vogels goed te kunnen bekijken, want in stilte hoopte ik dat er een zeldzame
Taiga Rietgans – Anser fabalis

zich in die grote groep zou bevinden. Deze soort meende ik al ik al een keer ontdekt te hebben bij de Alba plas in de buurt van Apeldoorn, maar helaas is die waarneming tot op heden onzeker. Maar omdat de verschillen zo minimaal zijn tussen beide soorten (snavel Kleur), besloot ik om groepjes op de foto te zetten met daarop vogels die met het blote oog net iets van de massa verschilden (voor mijn gevoel dan). Vervolgens wilde ik de vogels nog op de film vast leggen, maar met die afstand had mijn camera toch wel enigszins moeite dus het werd allemaal erg schokkerig. Op het moment dat ik filmde werd de hele groep ineens opgeschrikt door een luidroepende overvliegende Raaf, en zo stom, ik zwiepte met de camera al filmend richting de Raaf. Gelukkig kwamen de ganzen weer terug en landen weer keurig netjes in het weiland. Toen was pas goed te zien hoe mooi en opvallend hun oranje gekleurde poten zijn. Door allerlei omstandigheden nam ik gisteravond pas echt de tijd om mij over de foto’s en het filmpje te buigen. Eerste conclusie van mezelf ; waardeloos gefilmd , behalve dan die prachtige ingezette landing van de vogels. Maar daarna toch nog eens heel langzaam handmatig het filmpje beeldje voor beeldje opnieuw bekeken, daardoor was het beeld minder schokkerig. Ineens meende ik bij het bekijken van de beelden een andere soort gans op de beelden te zien, in ieder geval kleiner dan de anderen, met een donkere snavel en (wel moeilijk te zien) met een andere pootkleur. Snel de foto’s bekeken, en ja hoor tot mijn verbazing heb ik van die zo op het blote oog afwijkende vogel een toch redelijk goede foto genomen, en wonder boven wonder zijn op de foto de rose gekleurde poten goed te zien . Snel de foto op de Facebookpagina van het AVN (Apeldoorns Vogel Net)geplaatst) waar ik ook lid van ben. Binnen no time kreeg ik reactie van 1 van de leden, en die bevestigde mijn vermoedens. Een voor deze omgeving zeer zeldzame verschijning de Kleine rietgans (Anser brachyrhynchus) Op zo’n moment ben je even blij , maar aan de andere kant baal je ook wel een beetje, dat je je er op dat moment niet van bewust was, dat er iets bijzonders voor je neus stond, en dat je niet gelijk al die middag de foto’s en de film had bekeken. Balen, omdat dan tenminste de andere leden van de AVN ook nog de kans hadden gehad om de vogel te bewonderen in het echt, daarvoor is het forum onder andere, per slot van rekening ook bedoeld. Maar ja helaas kan ik de tijd niet meer terug draaien. Het is nu 1 maal een feit dat een dag jammer genoeg nog steeds maar 24 uur heeft. 1 Kleine rietgans (Anser brachyrhynchus) Vooraan links van het midden op de foto 

Kleine rietgans (Anser brachyrhynchus)

 

zaterdag 16 februari 2013

Als er 1 Hert over de dam is…………

Vandaag toch maar eens begonnen met het maken van een bestuursverslag voor de plaatselijke PvdA. Het kwam er maar steeds niet van. Steeds was er wel weer een reden om er niet aan te beginnen. En ook nu is het nog niet af. Vanmorgen er echt voor gaan zitten, maar al snel bleek dat de administratie van het afgelopen jaar een puinhoop is. Alles is er wel maar niets is keurig netjes in de betreffende map gezet, Archief bestuur 2012 was zo goed als leeg. Wel keurig alle belangrijke mail geordend, van dat jaar, maar gezien de hoeveelheid mail nog een hele zoekpartij. En dan kom je ook nog eens die mailtjes tegen die over de gezondheid van Geert gingen, en de mailtjes over de zwangerschap van onze oudste. En wat doe je dan je gaat ze lezen, en je komt geen steek meer verder. En ineens besef je hoe kort het allemaal nog geleden was, en besef je dat de rest er om heen een soort van een Black Hole is. Geert kwam dan ook op een gegeven moment met het idee om een stukje te gaan rijden. Even weg , richting Deelen, waar we de avond ervoor toen we onze dochter hadden weggebracht naar haar vriend , op een voor ons ongebruikelijke plek een Damhert in de begroeiing naast de berm hadden zien lopen. En tot onze grote verbazing liepen er nu 2. Een prachtige volwassen man van tussen de 8 en 12 jaar oud met een jongeling van 2/3 jaar keken ons met verbazing aan, en besloten toen toch maar tussen de draden van de omheining te manoeuvreren, en op hun dooie akkertje richting de rand van het bos te lopen. Op dat moment werd het wel duidelijk dat de 2 vaker het uitstapje maakte
Damhert – Dama dama  

De verwachting was dat ze er over heen zouden springen, maar de volwassen man kroop zo vakkundig met dat enorme gewei tussen de de draden door, dan dat het niet anders kan dan dat hij dat vaker heeft gedaan. Gelukkig word er op die weg aangegeven dat er wild kan oversteken, en ook mag er niet harder dan 60 worden gereden. Maar ja niet iedereen houd zich helaas aan die snelheid is onze ervaring, want herhaaldelijk worden wij daar in gehaald. Gewoon stom om daar zo hard te rijden, gevaarlijk voor mens en dier. Ik snap het ook echt niet van al die mensen, die schijnbaar haast hebben, om zo hard op die wegen te gaan rijden, en zeker niet in het donker. Helaas lichtten herten en ander wild niet op in het donker. Je wilt het toch niet meemaken dat je een volwassen Edelhert door de voorruit heen gelanceerd krijgt van een kleine 250 kilo. Een Damhert (Dama Dama) is dan wel stukken lichter , maar een volwassen man kan toch ook al gauw tegen de 100 kilo aanzitten. Damherten zijn op die plek nog steeds een zeldzame verschijning , ook al zou je dat niet verwachten op de Veluwe. Blij dat we er even uit zijn gegaan , en morgen kijken we wel weer verder wat het bestuursverslag betreft, als ik het voor maandagavond maar af heb.


 

zaterdag 2 februari 2013

Zijn er dan vlinders in de winter? Zo reageerden mensen vaak als ze vroegen waarom ik een lantaarnpaal op de foto aan het zetten was. Was met nadruk in dit geval. In tegenstelling tot voorgaande jaren blijven de lantaarnpalen zo goed als leeg. 

Periode begin november 2011 tot begin februari 2012 23 Grote Wintervlinders – 37 Kleine Wintervlinders -22 Najaarsspanners – 2 Jeneverbesspanners – 3 Herfstspanners – 2 zeldzame Berken Wintervlinders – 8 vlinders die niet op naam gebracht konden worden.  

Vanaf begin november vorig jaar nog maar 9 vlinders op de foto gezet 1 Perentak – 6 Kleine Wintervlinders – 2 Grote Wintervlinders. 


 En dan lees je dat er elders gewoon wintervlinders worden waargenomen, en dan ga je (zoals in mij geval) zoeken naar een verklaring, en dan kom je het volgende bericht tegen, bij de site van de gemeente Brummen 12 mei 2012 ; Woensdag weer spuiten tegen Eikenprocessierups. Ga hier na het bericht Jawel de gemeente gebruikt een biologisch middel, bedoeld om alleen rupsen aan te pakken.


Knap middel dat de gemeente gebruikt. Zou dit middel het verschil zien tussen een Eikenprocessierups en rupsen van andere vlindersoorten ???? Ik kan het mij niet voorstellen. Voor een paar jaar terug werden de nesten nog weggezogen uit de bomen, op plekken waar het problemen kon gaan opleveren.
En dat kan ik mij goed voorstellen, want je wordt er niet echt vrolijk van als je kind in een speeltuintje onder een boom speelt, waar de nesten van de rups inhangen. Maar ja die manier kost natuurlijk veel meer tijd en geld, dan een gifspuit. Ik ben geen wetenschapper, maar vind het wel opvallend, dat sinds de gemeente Brummen de gifspuit hanteert ik veel minder vlinders waarneem. 

Kleine voorjaarsspanner – Agriopis leucophaearia

Perentak – Phigalia pilosaria

Najaarsspanner – Agriopis aurantiaria

Berkenwintervlinder – Operophtera fagata

Eikenprocessierups – Thaumetopoea processionea

Grote wintervlinder – Erannis defoliaria

Herfstspanner – Epirrita dilutata

Jeneverbesspanner – Thera juniperata

Kleine wintervlinder – Operophtera brumata


vrijdag 1 februari 2013

Eindelijkl

Eindelijk kan ik na 14 nachten weer slapen, verlost van het Hartholterkastje met zijn draden. 

Eindelijk lijkt de websiteverhuisklus nu achter de rug te zijn. 

Eindelijk na een paar dagen met de website offline te zijn geweest, is alles weer online. 

Eindelijk is de vormgeving van de website nu naar mijn zin. 

Eindelijk de puntjes op de I kunnen zetten. Eindelijk !


Online !

Weer online ! 

Online !

Weer online !