Een prachtige doortrekker !

In het Binnenveld bij Wageningen werd afgelopen zondag, aan het eind van de middag melding gemaakt van een overvliegende Steppekievit (Vanellus gregarius) .
Gisteren druppelden in de loop van de middag steeds meer meldingen binnen van de Steppekievit, en ook nog eens met foto. Anders dan zijn neefje de ‘gewone’ Kievit, is de Steppekievit in Nederland een zeldzame dwaalgast, of doortrekker, dus ik dacht eerlijk gezegd die is zo weer vertrokken, die ga ik never en nooit niet zien.

We hadden voor vandaag sowieso het plan gevat om de auto te pakken, en richting Park Lingezegen in de buurt van Arnhem te gaan, in de hoop Baardmannetjes, en Blauwborsten te zien. Alles verliep niet helemaal volgens plan, want tot mijn grote verbazing werd de Steppekievit vanmorgen wederom gemeld.

Dan toch maar via een omweg richting Lingezegen, want naast de Steppekievit werd in het Binnenveld ook melding gemaakt van een Poelruiter (Tringa stagnatilis), die ik al wel 1 x eerder had gezien in de buurt van Deventer. Gisteren werd er ook nog melding gemaakt van een Steppekiekendief (Circus macrourus), maar die leek vanmorgen verdwenen.

En zo gingen we op goed geluk richting het Binnenveld bij Wageningen. Bij aankomst had manlief nog volop ruimte om de auto te parkeren op de kleine parkeerplaats. Manlief bleef achter in de auto, en ik liep richting een handjevol mannen die door hun telescoop aan het turen waren.

Toen ik redelijk in de buurt van de mannen kwam, riep 1 van hen mij toe, dat de Poelruiter mijn kant op kwam vliegen. En tot mijn grote verbazing stond ik ineens dichtbij een Poelruiter die totaal geen oog voor mij had, maar na zijn landing in de plas water, gelijk begon te zoeken naar iets eetbaars.

Ik kon van dichtbij foto’s maken van de Poelruiter, en een filmpje, dus wat dat betreft kon mijn dag al niet meer stuk. De bewuste man die mij attent maakte op de Poelruiter, maakte ook nog snel een aantal foto’s, en toen liepen we gezamenlijk terug naar het groepje wat iets verderop stond. De voor mij onbekende man, ging weer met zijn telescoop op zoek naar de Steppekievit, want die was al even niet meer in beeld geweest . Er waren volop Kieviten aanwezig in het gebied, en heel even werd er een Bokje (Lymnocryptes minimus) door iemand gezien, maar helaas niet meer terug gevonden.

Opeens had de onbekende man naast mij de Steppekievit in beeld, en mocht ik bij hem door de telescoop kijken. Toen ik ongeveer de plek wist, had ik de Steppekievit al snel in beeld met mijn camera . Wat een een geluk, ik kon het bijna niet geloven . De Steppekievit zat wel een eind van ons af , maar toch …….wat een prachtige vogel , en helemaal toen de zon ook nog eens even begon te schijnen.

Maar na een poosje getuurd te hebben, en nadat ik de onbekende man had bedankt, toen pas had ik in de gaten hoe koud het was, op die toch wel open en winderige vlakte. Op het moment dat ik besloot om terug naar manlief in de auto te gaan, viel het mij op hoe druk het inmiddels was geworden.

Wat een morgen, nooit verwacht dat ik ooit een Steppekievit zou zien, en ook nog eens een prachtige Poelruiter van heel dichtbij. Koud maar voldaan, gingen we richting Park Lingezegen.

In het westelijk gedeelte van Park Lingezegen was het gelukkig wat minder koud, ook al stond er wel behoorlijk wat wind. Dat maakte dat de Baardmannetjes zich wel lieten horen, maar nauwelijks omhoog kwamen in het riet, om over de Cetti’s Zanger (Cettia cetti) maar te zwijgen, die hoorde en zag ik maar heel kort. Een Blauwborst (Luscinia svecica) liet zich gelukkig wel goed bekijken en horen, net als de Tjiftjaf (Phylloscopus collybita).

Wat een dag, de lente lijkt eindelijk begonnen !

Steppekievit – Vanellus gregarius

Poelruiter – Tringa stagnatilis

Blauwborst – Luscinia svecica

 

 

Horen is scoren.

Eind februari werd er op waarneming.nl melding gemaakt van een Zwartkoprietzanger (Acrocephalus melanopogon) , in de buurt van de Blauwe Kamer bij Wageningen/Rhenen.

Als het klopt, en de vogel wordt goed bevonden door de CDNA (Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna) dan zou dit de 3e voor Nederland zijn. Normaal gesproken bevinden Zwartkoprietzangers zich het gehele jaar door in Zuid-Europa in de buurt van Middellandse Zee.

De dagen na de vondst van de Zwartkoprietzanger was het behoorlijk druk op de Grebbedijk in Rhenen. Op 4 maart op een mooie zonnige middag gingen wij er ook heen . Manlief bleef in de auto zitten, en ik liep naar de plek toe . Gelukkig was het op dat moment nog niet zo druk, maar dat veranderde snel . De Zwartkoprietzanger heb ik toen uitstekend gehoord, maar never en nooit niet gezien.

De afgelopen week zijn we nog een keer geweest, toen de zang gehoord van de Zwartkoprietzanger, en de bewegingen onder in het riet gezien van de vogel, maar daar bleef het bij . Het was toen behoorlijk koud daar op die dijk, en er stond behoorlijk wat koude wind.  Maar hoe dan ook het was wel de moeite waard, ik heb een mooie Zeearend, en een Havik zien overvliegen, en volop Cetti’s Zangers horen zingen.

Voor mijzelf had ik het besluit genomen om er niet meer naar toe te gaan, maar het bleef kriebelen. Vandaag besloot ik toch te gaan voor een herkansing, een zichtwaarneming, en misschien wel een foto.

Aangekomen op de dijk was het nog vrij rustig, en eerlijk gezegd heb ik mij geen moment verveeld. In de verte kwamen groepen Kraanvogels over, en ook de Havik kwam liet zich weer zien. Ik zag Staartmeesjes, en een IJsvogel, en op verschillende plekken hoorde ik de Cetti’s Zangers weer zingen. Een eind verderop liet een Groene specht zich ook een paar maal horen.

Geleidelijk aan werd het wel wat drukker op de dijk, ook wel fijn, want nu konden meerdere ogen naar beneden in het riet turen, en meer kans op een zichtwaarneming.

En eindelijk na een tijd wachten kwam vandaag mijn wens uit, en de wens van velen met mij.  Op een gegeven moment liet de Zwartkoprietzanger zich op momenten weer kort horen, en opeens kwam hij heel even een klein stukje omhoog vanuit het riet. Ik heb hem (al was het kort) goed kunnen zien, maar een foto is helaas niet gelukt, want een arm van iemand anders ontnam mij op dat moment het beeld . Het is helaas niet anders geen foto, en niet op bewegend beeld, maar ik heb hem wel gezien .

NB 14 maart is de Zwartkoprietzanger voor het laatst gezien en op 15 maart voor het laatst gehoord. Helaas geen herkansing meer, moeten we toch een keer naar Griekenland, grapte ik tegen manlief.

Horen is scoren ! Zwartkoprietzanger – Acrocephalus melanopogon Rhenen – Hoornwerk aan de Grebbe Grebbedijk (Utr.)

Zeearend – Haliaeetus albicilla

Kraanvogel – Grus grus

Havik – Accipiter gentilis