Cirkels

Mijn gedachten draaien in cirkels rond
Ik zou willen dat ik de woorden vond
Ik weet niet goed wat ik nu voel.
Van binnen voelt het alleen maar koel
Moet ik huilen moet ik kwaad zijn
Waarom voel ik weer de pijn.
Of is nu toch de cirkel rond.
Nu er met jouw sterven een eind aan komt.
Ik ben niet meer het bange kind uit het verleden.
Ik ben nu de vrouw, moeder en oma van het heden.
Waarom springen er toch tranen in mijn ogen
Wat heeft jou al die tijd toch bewogen
Waarom moest ik jouw cirkel ook beleven
Had mij toch de vrijheid van een eigen cirkel gegeven
Jouw cirkel was volgens jou lang niet altijd fijn.
Het had vreugde gebracht maar ook veel pijn.
Maar waarom heb jij nooit de kracht gehad
Waarom heb jij jouw cirkel niet tot stilstand gebracht
Jouw cirkel bleef maar draaien, en van jou moest ik mee.
Maar ik wilde niet, en ik brak door de cirkel heen.
Mijn nieuwe cirkel werd mijn gezin, mijn huis .
Daar voel ik mij veilig, warm en thuis
Toch bleef ik rollen met mijn cirkel om de jouwe heen.
Ook al voelde dit soms zwaar als een steen
Een tijdje rolden onze cirkels zelfs samen op.
Maar al snel zette jij de rem er weer op.
Jouw cirkel is nu tot stilstand gekomen
Of je wilde of niet het is je uit de handen genomen
Door te sterven is de levenscirkel weer rond
Ik hoop voor jou dat jij de jouwe goed heb afgerond.

5 jaar waarnemingen

Vandaag is het 5 jaar geleden dat ik de eerste waarneming heb ingevoerd op Waarneming.nl Inmiddels al 15275 waarnemingen ingevoerd.

Oorproppen ?

Oorproppen belemmeren mij het horen aan 1 kant.
Tenminste, ik ga er maar van uit dat het oorproppen zijn .
Al vaker heb in het verleden oorproppen gehad, dit komt omdat de gehoorgangen te smal zijn bij mij.
Dit is ooit in het verleden vastgesteld.
Vorige week toen ik ‘s morgens wakker werd, leek het of er in de  buurt een wasmachine aan het centrifugeren was.
Maar het geluid bleek in mijn oor te zitten.
En wat ik zou moeten horen, hoorde ik niet.
Ontzettend irritant, vooral als je je in een ruimte bevind waar het stil is.
Een paar jaar geleden had ik die bromtoon ook in mijn oor, maar toe kon ik wel gewoon horen.
Een paar maanden lang heb ik toen, met de radio op de achtergrond aan geslapen.
Dit vooral om dat geluid in het oor te overstemmen.
Toen waren oorproppen niet de oorzaak, maar waarschijnlijk Hooikoorrts volgens de huisarts.
En inderdaad na het voorschrijven van een bepaalde neusspray verdween dat bromgeluid ook na een aantal weken.
Maar nu is het terug, en ben ik (hopelijk tijdelijk), zo goed als doof aan 1 kant.
En wat is dat lastig, als je aan 1 kant niet hoort.
Ik hoorde bijvoorbeeld een auto niet aankomen, en dat ging maar net goed, omdat manlief mij nog op tijd bij de jas kon grijpen.
Ook het gedeelde wandel- en fietspad bij ons in de wijk leverde opeens gevaarlijke situaties op.
En dan een verjaardagsfeestje.
Wat een geroezemoes is er dan opeens om je heen, geen enkel gesprek valt goed te volgen.
Gewoonweg heel vermoeiend.
Dus nachts maar weer op de bank slapen, met de tv op de achtergrond aan, of in bed met de radio aan.
Ik ben waarschijnlijk na vanmiddag, als mijn oor is uitgespoten, er weer vanaf.
Eigenlijk heb ik dan ook niets te klagen.
Ook omdat, zoals vaak ook nu weer het gezegde opgaat van “gedeelde smart is halve smart”.
Ik zelf ben op dit moment doof aan mijn linker oor, en manlief aan het rechteroor.
Tussen ons in is er op dit moment dan ook stilte.
Maar toch is er een heel groot verschil.
Manlief is zijn hele leven al doof aan 1 kant.
Dit omdat de gehoorzenuw in de hersenen dood is.
De meeste mensen hebben het helemaal niet in de gaten, dat manlief doof aan 1 kant is, en zelf kan hij er gelukkig ook prima mee omgaan.
Wel moet hij altijd rekening houden waar hij gaat zitten, in een ruimte met andere mensen.
Ook in de raadzaal van het gemeentehuis heeft hij in verband daarmee, een plek toebedeeld gekregen, waardoor hij het minst belemmerd wordt door zijn gehoorproblemen.
Mooi dat dat allemaal kan, en in zijn geval ook mogelijk is.
Maar ja soms reageren mensen ook met onbegrip, omdat ze niet snappen dat manlief meestal als 1 van de eerste een informele bijeenkomst (vooral in een kleine ruimte waar iedereen door elkaar heen praat) weer verlaat.
En manlief dan maar steeds weer geduldig uitleggen.
Dat is het nadeel van een niet zichtbare handicap.
Mensen hebben het niet in de gaten, en je kunt het ze ook niet altijd kwalijk nemen.
Maar persoonlijk kan ik er wel verdrietig van worden, dat sommige mensen die van die handicap afweten dit van manlief toch wel een minpuntje vinden.
Maar mogelijk hebben die mensen zelf gehoor problemen, of ze willen het niet horen, want dat is natuurlijke ook een mogelijkheid.
Iedereen heeft het er maar steeds over, dat arbeidsgehandicapten gewoon moeten kunnen meedraaien in een reguliere baan.
Maar ik ben bang dat er dan nog wel heel veel moet veranderen.
En helemaal natuurlijk nu er zoveel reguliere banen verdwijnen.
Bijna dagelijks komen er mensen op straat te staan.
Dit voorjaar neemt de Tweede Kamer een besluit over het wetsvoorstel Participatiewet. Ik en vele anderen met mij, maken ons grote zorgen over deze wet.
Daarom steun ik ook de mensen van de Sociale Werkvoorzieningen, en heb ik de petitie getekend. Jullie ook ?
http://ikdoemeedoordesw.nl/jij-kan-ook-meedoen
Grappig filmpje over oren uitspuiten

http://youtu.be/WSD-yZl_bl8 

In het Nieuws 5

Steun de mensen van de Sociale Werkvoorzieningen. Ik heb de petitie getekend. Jullie ook ?

Els Borst

Van de week opeens het bericht dat oud minister Els Borst van D66 is overleden.
Haar levenloze lichaam was in de garage van haar huis gevonden.
Gaandeweg de week werd duidelijk dat ze waarschijnlijk door een misdrijf om het leven is gebracht.
Triest om op die manier aan je eind te komen.
81 jaar is ze geworden, en vlak voor haar dood was ze nog aanwezig op het partijcongres van D66.
Ik vond haar een aardige vrouw.
In de jaren 70 deed ik de opleiding  inrichtingsassistente( I.N.A.S ).
De opleiding bestaat al lang niet meer,en dat is maar goed ook.
De opleiding duurde 2 jaar waarvan 1 jaar theorie, een half jaar stage in een ziekenhuis,3 maanden in een verzorgingshuis (toen werd het nog een bejaardentehuis genoemd), en 3 maanden in een gezin.
Ik kan een heleboel over die stages vertellen, maar om een lang verhaal kort te maken, je werd als leerling meestal uitgebuit.
Op een gegeven moment is er zelfs een Zwartboek over de I.N.A.S overhandigd aan de toenmalige minister Van Kemenade van onderwijs en wetenschappen.
Mijn eerste stage adres was het Academisch Ziekenhuis in Utrecht (A.Z.U.).

Stage A.Z.U. Uitzicht vanuit de kamer van het Zusterhuis

Stage A.Z.U. Links achteringang van het Zusterhuis

Stage A.Z.U. Lopende band

Ik liep daar op verschillende plekken stage.
Zoals de dieetkeuken, het cafetaria (eetzaal) en de naaikamer.
Ook moest je 3 x per dag achter de lopende band staan in de centrale keuken(later werd dat 2 x).
Je begon dan ‘s morgen om 6.30 te draaien, op een theebeschuit met een kopje thee.
Je was intern, en de eetzaal ging pas later open dus van een goed ontbijt was geen sprake.
Tussen de middag werd er weer een lopende band gedraaid, met de warme maaltijd, en om 16.00u weer 1 met een broodmaaltijd tot ongeveer 17.30u
En dat voor 50 gulden in de maand.
In Utrecht was dat 100 gulden, maar daar moest je etensbonnen van kopen.
Op een gegeven moment liep ik ook stage op verschillende afdelingskeukens.
In mijn geval kreeg ik op een gegeven moment een afdelings keukens toebedeeld waar  je de Directeur, professoren, doctoren  en anderen met hoge functies, moest voorzien van koffie en thee.
Dan stond je daar met je groene uniform en daar overheen een wit schort, en een dienblad in de handen.
Keurig netjes op de deur kloppend wachtend op antwoord.

Voorjaar

In de natuur lijkt het al een beetje voorjaar te worden.
Overal hoor je al vogels zingen.

Heggenmus – Prunella modularis

 

 

Vooral de Heggenmussen - Prunella modularis geven al een mooi deuntje weg.
Vandaag weer even richting de IJssel geweest.
In de uiterwaarden zagen we 2 Hazen - Lepus europaeus achter elkaar rennen.
Als in het voorjaar hazen door het veld rennen, is het voorste dier meestal een loopse moerhaas (vrouwtje) met achter haar aan een ram (mannetje).
Dit was ook hier duidelijk het geval.

In een zijtak van de IJssel waren 2 Futen - Podiceps cristatus bezig met een prachtig baltsritueel.
Na de rituele dans namen beide vogels een frisse duik, en gingen ieders weer een kant op, om even daarna weer naar elkaar toe te zwemmen.
Vervolgens begon het hele ritueel weer opnieuw.
Prachtige vogels zijn het, en ze zaten al helemaal in hun zomerkleed, met hun mooie oorpluimen.
In de winter ziet hun verenkleed er toch iets minder opvallend uit, zonder die oorpluimen, en de bakkebaaarden

Weinig winter deze winter, en van mij mag die winter nu ook wegblijven.
Laat het voorjaar maar komen.

De Nonnetjes en de Brilduikers

In het begin van deze week moesten we even de gedachten op een rijtje zetten.
Een ritje in de auto over de dijk langs de IJssel in de buurt van Deventer, werkt dan prima.
Ondertussen vogels kijken, en genieten van het Hollandse rivierlandschap.
Bij Wilp bij de Yperenplas stoppen we meestal voor het eerst.
Verrekijker en fotocamera bij de hand, en maar turen over de plas heen.
Tenminste, dat is meestal het geval, maar een Blauwe Reiger en een Grote Zilverreiger trokken zich niets van ons aan, en lieten zich goed bekijken, en die stonden behoorlijk dichtbij.

                                                      Grote Zilverreiger – Ardea alba

Een eindje verderop zagen we nog een paar Grote Zilverreigers staan.
In een boom aan de kant van de plas zaten een aantal Aalscholvers.
Voor ons doken ineens 2 prachtige eendjes op met een roodachtig bruin kopje.
2 Nonnetjes – Mergellus albellus, in dit geval 2 vrouwtjes.

Nonnetje – Mergellus albellus

Na een tijdje gedoken te hebben,besloten de dames, eens uitgebreid het verenpak te verzorgen.
Voor mij al weer een poosje geleden dat ik een Nonnetje op de foto had gezet.
Die foto’s waren van veraf genomen, en deze dames zwommen redelijk dichtbij.
De Nonnetjes komen in de winter naar Nederland, vooral het IJsselmeergebied is favoriet.
In de 3 hoek Apeldoorn, Zutphen en Deventer, zie je ze stukken minder.
Ze behoren tot de Zaagbekkenfamilie (eenden met “tandjes” op de snijranden van de snavel), en ze eten visjes en andere waterdieren.
Ze komen helemaal uit Rusland zelfs vanuit Siberië, en daar broeden ze ook.
Ze leggen hun eieren vaak in een boomholte van een Zwarte Specht.
Na een poosje besloten we weer om verder te gaan.
De volgende plas was de Katerstee bij Welsum, daar was het druk met Wilde Eenden, heel veel Meerkoeten, Kuifeenden, een paar Wntertalingen, en een paar Grauwe Ganzen, en 1 Dodaars
Na een poos daar gestaan te hebben gingen we weer verder, om vervolgens ongeveer aan het einde van de dijk, de zelfde weg weer terug te gaan.
Op de terugweg zag ik bij die zelfde Katerstee opeens een nogal wit eendje opduiken.
Een Nonnetje, en nog wel een mannetje, in gezelschap van een paar vrouwtjes.
Helaas niet zo dichtbij als eerder die dag de vrouwtjes, maar dat maakte voor mij niet uit.
Nog nooit een mannetje in het echt gezien. En wat was hij mooi !

Nonnetje – Mergellus albellus

En toen we stil stonden zag ik nog 2 aparte eendjes opduiken, 2  Brilduikers – Bucephala clangula beide mannetjes.
Ook een eendensoort die duikt naar zijn eten, meestal schelpdiertjes.
Ook al van die wintergasten, maar nu uit de Scandinavische landen.
Daar broeden ze ook.
Toch zijn er ook broedgevallen bekend in Nederland, maar die zijn zeldzaam.
Brilduikers had ik al vaker gezien, maar ze zijn en blijven toch wel heel erg mooi.
Vooral die kop, die het ene moment zwart, dan weer groen, en dan weer paars lijkt.
Een super dagje.

Brilduiker – Bucephala clangula

Weekend

Wel even lekker.
Een weekend zonder gedoe.
Zaterdag lekker uit eten geweest op uitnodiging van dochter en schoonzoon.
Samen met de ouders van onze schoonzoon en natuurlijk niet te vergeten onze kleinzoons.
Het eten was prima, de sfeer was prima, dus wat wil een mens nog meer.
Zondagmorgen, het mooiste weer van de wereld, dus de wandelschoenen aan en richting Het Deelerwoud.
Manlief moest op een gegeven moment even van het pad af de bossages in.
Toen hij weer terug kwam vertelde hij dat er niet veel bijzonders te zien was, alleen maar een paar meesjes met van die kuifjes op de kop.

Kuifmees-Lophophanes-cristatus

Niks bijzonders ? maar voor mij wel.
Hoe het kan, weet ik niet, maar ik zie ze bijna nooit Kuifmeesjes.
En als ik ze zie lukt het mij op de 1 of andere manier nooit om een beetje foto te maken.
Ik kreeg gelukkig nog net de kans om een paar foto's, te maken.
Geen superfoto's, maar ik ben er blij mee.
Een prachtwandeling, en heel opmerkelijk alleen in de verte een aantal Schotse Hooglanders gezien, en voor de rest helemaal geen wild gezien.

Schotse-Hooglander-Bos-taurus-ss

Geen herten geen zwijnen, helemaal niets.
Zondagavond toen we met een D tour onze jongste dochter gingen ophalen bij haar vriend, zag ik ineens in het licht van de koplamp aan de zijkant van de weg in de struiken een kop van een Wild Zwijn oplichten.
Gelukkig reden we niet hard, dus wat dat betreft niets aan de hand.
Manlief  parkeerde de auto aan de kant, met de waarschuwingslichten aan.
Even later stak een prachtig volwassen dier over, en toen zagen we pas dat in het donker aan de overkant nog 2 dieren zich bevonden.
Toen alles weer rustig was vervolgden we onze weg, om even later een ons inhalende   auto met behoorlijke snelheid te laten passeren.
Je snapt die mensen niet, overal staat aangeven dat er wild kan over steken, maar de snelheid aanpassen ho maar.
Jammer genoeg geen foto kunnen maken, maar de camera van manlief draaide wel mee.