maandag 18 februari 2019

Een bijzondere afTrap van de lente op een vrijdag in februari

De lente moet nog beginnen, maar dat gevoel hadden wij afgelopen vrijdag totaal niet. Het begon 's morgens al tijdens de wandeling met Ulli onze hond, overal hoorde ik de vogels weer fluiten, ondanks dat het nog behoorlijk fris was.

We zouden er een dagje op uit. Broodjes, wat te drinken, en water voor Ulli mee, eerst richting Amsterdam . Het was ondertussen al prachtig weer geworden, de zon scheen volop. Voorbij Schiphol zouden we de snelweg verlaten, maar dat liep even anders , want we kwamen terecht op de Kiss & Ride van Schiphol, waar het ongelooflijk druk was. Wonder boven wonder, hadden we ook weer snel de uitrit te pakken . En toen ging het richting het dorpje De Zilk in de buurt van Hillegom. 

 In de bollenvelden van De Zilk zou zich een hele bijzondere vogel ophouden namelijk een Kleine Trap.
Maar de vraag was, of hij of zij er nog zou zitten, want de vogel was nog niet gemeld bij Waarneming.nl. Het zou wel heel jammer zijn, maar eerlijk gezegd hield ik er wel rekening mee. Maar 5 minuten voor aankomst kwam er toch een melding binnen. Toen wij op de plek aankwamen was er gelukkig plaats genoeg om op de daarvoor bestemde plek te parkeren. 

 Er stonden wel een aantal mensen, maar er kwamen ook een aantal mensen aanlopen, om te vertrekken. Hoe dan ook manlief bleef in de auto, om even bij te tanken, en ik vroeg aan 1 van de mensen of de Kleine Trap nog aanwezig was, maar die was natuurlijk net daarvoor een eind naar achteren gevlogen. Er kwamen ondertussen nog wat mensen bij staan, en ineens riep iemand, 'kop donkere dwarslijn''. Ik zag van alles, maar niet de kop, en ineens zag ik de Kleine Trap lopen, maar wel heel ver weg van de plek waar wij stonden. Een aantal mensen stapte in de auto om helemaal naar de andere kant van het bollenveld te rijden, maar ik bleef bij de achterblijvers.

 En dat was maar goed ook, want we kregen hulp van een Buizerd, die de Kleine Trap aan het schrikken maakte, waardoor hij of zij op de wieken ging , en een eindje verderop, maar dichterbij de waterkant, terecht kwam. en daar stonden wij, de achterblijvers.

Voor mij was het een kwestie van een klein stukje lopen, en toen had ik de Kleine Trap in beeld, samen met een Meerkoet.

De vogel doet in eerste instantie denken aan een Fazantenhen, maar is vooral een hele zeldzame dwaalgast in Nederland . Normaal komt de Kleine Trap in Portugal, Spanje, Marokko en meer zuidelijke landen voor, maar aangezien ik daar nooit kom, en ook niet denk te komen, was deze ontmoeting wel heel bijzonder.

Of het een vrouwtje of een jong mannetje betreft, daar zijn de echte kenners nog niet over uit . De volwassen mannetjes hebben in het voorjaar een zwarte kraag. De Kleine Trappen eten, zaden knoppen, kevertjes slakjes en dergelijke, en zie je dan ook echt niet lopen in keurig gemaaide graslanden.

De vogel kwam niet super dichtbij, maar ik heb hem of haar toch redelijk kunnen bekijken.


Na een uurtje gingen we richting de Polderbaan bij Schiphol, manlief zijn favoriet de A-380 kwam daar binnen. Ik kon daar mooi even met Ulli wandelen, en we hadden mooi de tijd om even een broodje te eten.
A-380

Daarna ging het door naar naar Limmen in Noord Holland op zoek naar nog een andere zeldzame gast, namelijk een Meenatortel of Oosterse Tortel. Prachtig dorpje, met een heel oud kerkje, en een mooi pleintje , manlief kon daar een uiltje knappen, en ik ging op zoek naar de Tortel.

Maar helaas die was net een paar minuten voor onze aankomst in een tuin gevlogen en niet meer terug gevonden volgens een man op de fiets. Samen met een echtpaar, en jongen die ook aankwam op de fiets, hebben we nog een hele tijd daar de omgeving lopen afzoeken. We zagen een paar Turkse Tortels, maar die hele bijzondere niet. Jammer, maar er zijn ergere dingen.

Nadat manlief weer voldoende had bijgetankt ging het richting IJmuiden, en hebben we een heerlijke wandeling gemaakt op de Zuidpier. Heerlijk voorjaarsweer was het, overal liepen Steenlopers, Strandlopers en stonden er Meeuwen op de uitkijk. Af en toe lieten 2 paartjes Scholeksters zich horen, en een Roodkeelduiker nam alle tijd om zich eens goed te poetsen .
Het is eigenlijk een hele rare omgeving daar in IJmuiden, een wereld met 2 gezichten. Industie, containerschepen, zoals een enorme roestbak, uit 1984 de BONTRUP AMSTERDAM (IMO: 8110681, MMSI: 308271000) een Self Discharging Bulk Carrier schip.varend onder de vlag van de Bahamas.
BONTRUP AMSTERDAM


Na de wandeling ging het weer richting auto, en na een patatje gegeten te hebben gingen we na een prachtige dag weer richting huiswaarts, weer terug naar onze nieuwe werkelijkheid, die we voor even (bijna) konden vergeten .

Voor meer foto's :  https://anneliesnatuurlijk.nl/een-bijzondere-aftrap-van-de-lente-op-een-vrijdag-in-februari/

vrijdag 15 februari 2019

Kanker heb je niet alleen

Wij zijn nu ruim een maand verder, na de dag van de uitslag, en wij merken wel dat het laatste nieuws als een mokerslag is aangekomen.

Tot nu toe kon met operatief ingrijpen (Dikke darmkanker) eigenlijk alles opgelost worden bij manlief, maar nu is er geen uitzicht op een operatie en of een andere behandeling, dat maakt het toch anders voor ons beiden, en voor ons gezin. We kunnen alleen maar hopen dat de hormonen de Prostaatkanker (tijdelijk) afremmen.

We komen de dagen best wel redelijk door, we wandelen, soms samen, soms afzonderlijk, soms gaan we gewoon met de auto er op uit. Soms is er bezoek, soms gaan we op bezoek, en soms klungelen we maar wat aan . We bekijken het per dag, per dagdeel. Manlief heeft in toenemende mate toch wel last van vermoeidheid, hij moet meestal 2 momenten op de dag een tijdje liggen, en binnen een paar minuten valt hij dan ook in slaap.

We zijn beiden nu ook lid geworden van kanker.nl, ons aangeraden door de Uroloog van manlief, en nu zitten met heel veel lotgenoten op een forum. Ik vind het heel prettig dat ook de partners welkom zijn, er wordt ook gezegd: “kanker heb je niet alleen”.

Het mooie van deze site is, dat je ook vragen kunt stellen aan specialisten. Het is vooral de herkenning en de erkenning waar het forum enorm mee helpt.

woensdag 13 februari 2019

De Vos hoort erbij in Luxemburg nu Nederland nog.

In Luxemburg is voor het 5e jaar de jacht op de Vosverboden wegens enorm succes. De populatie is daar al die jaren stabiel gebleven . In Luxemburg kijkt men naar de feiten , in Nederland gelooft men liever in de sprookjes van het Jagersgilde. https://www.finanznachrichten.de/nachrichten

Vos – Vulpes vulpes

 

Uitkomst Stemwijzer Gelderland

 Ik heb de stemwijzer van Gelderland gedaan

https://www.stemwijzer.nl/ 


 

zaterdag 9 februari 2019

Mag het een beetje minder zijn.

Gisteren, kwam ik bij de apotheek om mijn medicijnen op te halen, die ik 2 dagen daarvoor had aangevraagd op de receptenlijn van de huisarts

Ik was gelijk aan de beurt, want ik was de eerste.

De apothekersassistente liep na achteren, en kwam terug met de medicijnen, en stak gelijk van wal  ”U krijgt een andere dosering mee, de 200mg Persantin Retard is uit de handel. De huisarts weet ervan, ipv 2 x 200mg moet u nu 2 x 150 mg slikken. Waarschijnlijk merkt u er nauwelijks iets van. Als u er wel wat van merkt, dan moet u de huisarts inlichten. Ik geloof zelfs dat de 150 mg er ook uit gaat”

Ik was even met stomheid geslagen. Toen ik met mijn opleiding in de zorg begon, halfweg de jaren 70 bestond dit medicijn al, net als nu in de vorm van een  capsule en in de zelfde kleuren oranje rood.

In 2006 kreeg ik het voorgeschreven toen ik een TIA (Transient Ischemic Attack) had doorgemaakt.  Dit is een tijdelijke afsluiting van een bloedvat in de hersenen. De Persantin kreeg ik samen met nog 3 medicijnen voorgeschreven door de Neuroloog, en met de boodschap dat ik dat mijn hele leven zou moeten slikken.

Toen ik thuiskwam ben ik toch maar even gaan zoeken op het internet, wat er aan de hand is met de Persantin…het blijkt dat de fabrikant er helemaal mee stopt. Dat weten we dan ook weer, hoe dan ook voorlopig kan ik weer 3 maanden vooruit.
https://www.neurologie.nl/publiek/nieuws/actueel/leveringsprobleem-dipyridamol-en-persantin
Persantin Retard

maandag 4 februari 2019

Kanker zet je wereld op z’n kop

Ik heb een soort van inhaalslag gemaakt.

De laatste maanden, had ik zoveel half afgemaakte blogs gemaakt, met heel veel aantekeningen, en noem het maar op, dat het hoog tijd werd om daar wat mee te doen.

Ik had er nauwelijks tijd voor, en ik had er ook helemaal geen zin in. Sterker nog, ik wist niet eens zeker of ik alles wel online wilde zetten.

Maar toen ik zag dat manlief ook al geblogd had over zijn situatie, besloot ik ook om dat te doen. Op de 1 of andere manier helpt het met het verwerken van alles wat ons nu weer overkomt, en daardoor lukt het beter om ook vooruit te kijken , al is dat voorlopig niet verder dan april, want ergens in die maand krijgt manlief te horen of de medicijnen de uitgezaaide prostaatkanker afremmen.

Het grootste gedeelte van de blogs in concept heb ik nu 1 voor 1 gepubliceerd. Het is weer eens de firma drama en ellende als je al die blogs zo achter elkaar leest.

Alles is afwachten nu, alles is onzeker. Maar er zijn ook leuke dingen in het vooruitzicht. Ergens in de lente hopen we weer opa en oma te worden van een derde kleinkind.
Foto © Pixabay
Gelukkig gaat alles voorspoedig. Kleine Smurf (in de wandelgangen zo genoemd) toont nu al een heel eigen karaktertje.

Echo’s …daar moet hij of zij helemaal niets van hebben. Even stil liggen voor een 20 weken echofoto…..mooi niet, vergeet het maar.

Onze kleinzoons vinden het allemaal heel bijzonder, en de oudste van de tweeling gaat er vanuit dat ze een neefje krijgen. Ik ga er vanuit dat we een kleindochter krijgen. Over een paar maanden weten we meer, tot dan is het voor de kleinzoons en voor ons Kleine Smurf.

Ik had er helemaal niet bij stil gestaan, maar vandaag is het ook nog eens  Wereldkankerdag , en het klopt helemaal Kanker zet je wereld op z’n kop.