maandag 21 april 2014

De verheven arbeiders

(klik op de afbeelding voor een vergroting)
De verheven arbeider, zo werd mijn schoonvader door iemand binnen de plaatselijke Partij van de Arbeid wel eens genoemd.Hiermee bedoelde hij dat een gewone arbeider zonder hoge school of universiteit toch behoorlijk opgeklommen was op de maatschappelijke ladder.




Misschien had hier boven moeten staan “het zolderkamertje”. Het zolderkamertje is natuurlijk allereerst onze zolder. Een ruimte vol met schatten uit het verleden.Het meeste betreft krantenartikelen. Alles wat leuk en interesant was heb ik bewaard,.Artikelen over familie, natuur, maar ook veel over de plaatselijke politiek.
Vorige jaar is daar nog het nodige bijgekomen. Ook mijn schoonmoeder had die “tik”. Na haar overlijden moesten wij als familie natuurlijk het huis leeg ruimen. En zo troffen we bij haar op zolder de nodige krantenknipsels aan. Leuke krantenknipsels, maar ook knipsels met artikelen, die bekeken in de huidige tijd, toch een raar nasmaakje geven.
Misschien had ik hier boven moeten zetten “zo vader zo zoon”.
Maart 1982; trok J.van Klinken zich terug van de kandidatenlijst van de PvdA en uit de politiek. Hij voelde het als een afgang dat hij zo laag op de kandidatenlijst geplaatst werd. Bron; Apeldoornse Courant

Maart 2014; Afscheid van de PvdA raadsleden G.van Klinken, Richard Pawlot & Jeanet Westerink. Of had er boven moeten staan “de geschiedenis herhaald zich”.
Juni 1986; Een aantal leden zijn het niet helemaal eens met de gang van zaken in de Partij. Bron; Apeldoornse Courant

April 2014; Een aantal leden van de plaatselijke PvdA  vindt dat de gang van zaken over de wethouderskandidaten geen schoonheidsprijs heeft verdiend.
Nog maar 4 jaar geleden op 03-03-2010 stond dit artikel in de Stentor Zutphense editie

en nu, 4 jaar later, staat er dit artikel in de Stentor, Zutphense editie

Stilzwijgend is door de leden (soms zelfs door exact dezelfde leden) van de PvdA Brummen-Eerbeek, na de vader nu ook de zoon aan de kant gezet.
Manlief heeft gelukkig met opgeheven hoofd de plaatselijke politieke arena kunnen verlaten. Met pijn in het hart dat wel, want hij had graag na 4 jaar de kar te hebben getrokken als fractievoorzitter in moeilijke omstandigheden (voor het eerst de PvdA in de oppositie, en al die dingen die we prive hebben meegemaakt) er nog 4 jaar bijaangeknoopt als wethouder.
Zijn vader heeft het als een afgang gezien, dat hij zo laag op de kandidatenlijst was geplaatst. Nadat mijn schoonvader de politieke arena moest verlaten, zakte daarop de volgende jaren de Partij in haar zetels. Toeval ?
Ik ben blij dat mijn schoonvader het gebeuren rond zijn zoon niet heeft hoeven meemaken.Wel vond ik het nodig om 1 van mijn dochters aan te raden om voorlopig vooral niet in diezelfde lokale politiek te stappen.Het kan toch niet waar zijn dat straks de ledenvergadering met een paar exact dezelfde personen haar net als haar vader en opa aan de kant zetten.
Mijn schoonvader is ondanks alles de PvdA trouw gebleven. Het hoorde bij zijn leven, hij kon gewoon niet anders. Ook manlief en ik zijn door het hele gebeuren niet anders denkend geworden.

Een vaak gehoorde uitspraak van mijn schoonvader was…..je hoeft toch zeker niet het genadebrood te eten van…………



Geen opmerkingen:

Een reactie posten