vrijdag 8 januari 2021

De (nieuwe) kleren van de keizer

Het zal deze week niemand ontgaan zijn, het was de week waarin het lijkt of Trump zijn hand heeft overspeeld.

We vielen woensdagavond (6 januari) van de ene verbazing in de andere.

Wij waren net als velen in afwachting van de Senaatsverkiezingen in Georgia, en dat leek goed uit te pakken voor de Democraten.

En dan ineens is daar Trump met een boodschap voor zijn aanhangers. Ergens anders staat zijn zoon ook een menigte toe te spreken …..je bent of een Hero of een Zero, meer opties zijn er niet .

Beiden ontkennen nog steeds dat ze de verkiezingen verloren hebben, en Trump krijgt zijn aanhangers zover om samen met hem naar het Capitool te lopen. Maar bij aankomst bij de hekken van het Capitool, is Trump al lang verdwenen.

De hekken en agenten houden de aanhangers niet tegen , de trappen en uitgangen worden vervolgens bezet , en de opgefokte meute verschaft zich de toegang tot het Capitool en even later bevinden ze zich in het hart van de democratie. Een vrouwelijke aanhanger wordt getroffen door een kogel, en er komen berichten dat er nog meer gewonden zijn, ook onder de politie. Ergens in het Capitool zijn dan de senatoren/afgevaardigden in veiligheid gebracht, of hebben een gasmasker aangereikt gekregen.

Als een stelletje jagers houden sommigen hun trofeeën omhoog voor de camera, zoals een naambordje van de voorzitter (Pelosi).

Buiten werd de media belaagd, en apparatuur werd vernield, echt schokkend, en nog schokkende Trump hield zich stil.

Het leek enorm lang te duren voor er meer politie kwam , en de avondklok in werking ging. Een gedeelte van de aanhangers leek de avondklok niet te willen afwachten, en vertrok, maar een grote rest bleef.

Later op de avond verscheen de aankomend president Biden voor de camera, en toen kon Trump natuurlijk niet achterblijven, en stuurde hij een videotweet de wereld in met een in onze ogen dubbele boodschap .

De socialmedia kanalen grepen gelukkig in, een Trump kreeg soort van Time-out.

We hebben tot na middernacht verschillende actualiteitenprogramma’s op de NPO gevolgd en naar CNN gekeken tot we onze ogen niet meer open konden houden.

Gistermorgen gelijk de tv weer aan, en dan krijg je het gevoel, dat Amerika is ontsnapt aan een soort van burgeroorlog.

Vaak hebben manlief en ik onze vraagtekens gehad , bij dat onbegrijpelijke kiesstelsel van Amerika. Uiteindelijk is de vergadering doorgegaan, en heeft de Vice president de verkiezingsuitslag bevestigd.

Ik moest vanavond ineens weer aan het sprookje van vroeger denken over de keizer met zijn nieuwe kleren. Als kind begreep ik de onderliggende boodschap van het sprookje niet zo goed, later des te meer.

Het sprookje over De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen , lijkt ook bij Trump op te gaan . Als je er maar consequent voor zorgt dat je al je criticasters de laan uitstuurt, dan heb je een hele grote kans dat niemand je meer een weerwoord geeft, uit angst om weggestuurd te worden, ook al zijn ze het niet met je mee eens.

Pronkende blote keizers zijn helaas van alle tijden, en van alle nationaliteiten, ze wonen in landen ver weg, maar ook dichtbij huis.

Wordt waarschijnlijk vervolgd.

NB

Na lang zoeken toch een afbeelding op Pixabay gevonden van een muurschildering van Trump, die ik wel bij dit blog vind passen


 

dinsdag 5 januari 2021

Nog even volhouden

Nog even volhouden zag ik vaak voorbijkomen als wens voor het nieuwe jaar, en blijf gezond. Het volhouden gaat ons denk ik wel lukken, maar blijf gezond is in ons geval toch echt een andere verhaal.

De Corona hebben we gelukkig tot nu toe buiten de deur kunnen houden , door zoveel mogelijk in onze eigen bubbel (eigen gezin) te blijven, maar andere mensen zijn er niet zo goed van afgekomen.

Het zogenaamde nieuwe normaal gaat ook mee het naar het nieuwe jaar, en dat betekend dat onze bubbel voorlopig nog even blijft.

Maar ons lukt het ook niet altijd om in de eigen bubbel te blijven. Gisteren werd manlief alweer op controle bij de uroloog verwacht, en vandaag moest hij zijn uniformen en werktelefoon inleveren bij zijn (oud)werkgever, en dan moet je toch even de bubbel verlaten .

Vorige maand heeft manlief min of meer noodgedwongen van zijn werkzame leven afscheid genomen. We zagen het beiden wel aankomen , maar al met al hakt het er toch wel in .

Maar ons kennende gaan we wel weer een weg hierin vinden, en hopelijk kunnen we met z’n allen over een tijdje afscheid nemen van die anderhalvemetersamenleving. Wat ons betreft, liever vandaag, dan morgen die spuit erin.