Ik lijk wel een professionele petitie ondertekenaar.
Deze week was het helemaal raak.
Net voor de ene diersoort getekend, belanden andere soorten al weer in de gevarenzone.
En elke keer hoop je maar weer dat een handtekening het verschil kan maken.
Het is op het moment schrikken, steeds weer.
Het nieuws met die verschrikkelijke beelden van mensen die op de vlucht zijn.
Maar ook de narigheid dichter bij huis.
Kleine ondernemers die nauwelijks het hoofd boven water kunnen, soms meer belasting moeten betalen dan een ondernemer, met ik weet niet hoeveel personeel in dienst.
De grote onrust bij de sociale werkplaatsen, het speciaal onderwijs.
In de zorg, zoals in de GGZ, in de thuiszorg, in de wijkzorg, noem maar op.
Soms treft het de cliënten, soms het personeel.
Het is ongelooflijk maar waar, het voorgaande, is niet van horen zeggen, maar het gaat om (oud)collega’s vrienden, familie, buren en kennissen
Bijna altijd gaat het om beloftes die niet worden nagekomen, of alles is mooier voorgesteld, dan de werkelijkheid.
Overal kun je voor hulp terecht, en overal kun je protest aantekenen, maar de andere partij meestal een organisatie of iemand met financiële middelen, houden het vaak veel langer vol dan de eenling.
Soms betreft het onszelf, en volgen er een paar van die dipdagen.
Maar op de 1 of andere manier kunnen we bij onze eigen zorgen nooit lang stil blijven staan, want dan worden we meestal met dingen geconfronteerd die vele malen erger lijken.
Manlief is lijkt nog steeds een aanspreekpunt te zijn voor mensen die met problemen zitten, of via via krijgt hij de problemen voorgeschoteld.
Soms vallen mensen bijna achterover van het feit dat de oud wethouder in de wijkzorg werkt.
Bijna automatisch gaat men er dan vanuit dat hij dan wel als manager of zoiets in de zorg werkzaam zal zijn.
Vol ongeloof horen ze dan dat manlief werkzaam is op de zogenaamde werkvloer, en dat bij wijze van spreken de mogelijkheid bestaat, dat ze door hem met het douchen geholpen worden.
De afgelopen tijd heb ik mij best wel heel druk gemaakt over het welzijn van dieren, en geprobeerd daar aandacht voor te vragen..
Meestal door middel van berichten daarover te delen op mijn facebookpagina en de website. Maar ook het tekenen van petities, en door daadwerkelijk bij een Tweede Kamerlid van de PvdA aan de bel te trekken, die hetgeen ik gemeld had aan hem , gelukkig ernstig genoeg vond, om er 10 schriftelijke Kamervragen over te stellen.aan de Staatssecretaris van Economische zaken.
Toch heeft het tekenen van een petitie best wel zin, als je alleen al denkt aan het verbod op het fokken van nertsen voor de bontindustrie (met een prachtig bedankje na het tekenen).
Ook vandaag een petitie ondertekend, voor die misstanden in Frankrijk , waar kleine zangvogels met lijmstokken gevangen worden.
En ik maar denken dat het in Nederland erg is. Bijna alles is beschermd in Europa behalve als het te eten is, of als het ons eten opeet, of als het, het eten op eet, van ons eten. Dan is er de ontheffing !
http://www.samentegenbont.nl/bedankt-voor-uw-steun/
 |
Nerts Pixabay
|
