Afsluiten

Ieder jaar staan we op oudjaarsdag even stil bij de gebeurtenissen van dat afgelopen jaar. Het was een jaar dat voor een groot gedeelte voorbij ging in een waas. Een waas door een overvloed van verdriet en tranen. Maar uiteindelijk heeft het afgelopen jaar heeft heel veel duidelijkheid gebracht, en daardoor verdween die waas en werd het beeld helder. Doordat het beeld ineens heel erg helder wordt, weet je opeens dat je moet gaan handelen, beslissingen moet gaan nemen, ook al is dat met pijn in je hart. En nu op dit moment terugkijkend naar het afgelopen jaar, denk ik, het lijkt wel of een rol in een soapserie hadden, Goede tijden, slechte tijden is er niets bij. Wij manlief en ondertekende, zijn de serie uitgeschreven, maar de serie is nog lang niet afgelopen, want ik denk dat wij alleen maar de cliffhanger waren. Vandaag is het 31 december 2014 en de zon schijnt, en wij kunnen dit jaar in ieder geval goed afsluiten. Ik wens iedereen, voor de laatste dag van dit jaar, veel gezelligheid met elkaar. Voor de dagen die volgen in het nieuwe jaar, veel geluk, gezondheid, en vooral liefde voor elkaar.... De beste wensen voor 2015

 

7 jaren 27 december in beeld

Dit leek mij wel een keer leuk.
Wat voor weer was het nu op de de 3e kesrstdag de laatste jaren in Eerbeek

27-12-2014

27-12-2013

27-12-2012

27-12-2011

27-12-2010

27-12-2009

27-12-2008

De Grote tovenaar van...

Het is al weer een tijd geleden voor mij, het lagere school gebeuren. Zo af en toe komen er dingen van die tijd weer naar boven. Het was in de vierde of vijfde klas van de lagere school, maar dat weet ik niet precies meer. De leerlingen uit de vijfde klas werden namelijk verdeeld over 2 groepen, 1 groep verbleef in het zelfde lokaal als de vierde klas, en de andere groep zat bij de zesde klas in het lokaal. Ik meen mij te herinneren dat ik in de vierde klas zat, en wel bij meester Jonkers. Een man die prachtig kon vertellen over de geschiedenis van Nederland. Soms leek het zelfs of je een voorstelling aan het bijwonen was, want hij kon zich geweldig inleven in de personen uit vorige eeuwen. In ieder geval was het een bijzondere manier van les geven voor die tijd. Op het moment dat je bij meester Jonkers kwam, mocht je als je de schooltaken af had, vrij lezen voor jezelf. Dat was voor mij altijd een drijfveer om snel door te werken, want dan kon ik weer lezen, in mijn favoriete leesboeken; Snuf de hond van Piet Prins, over de belevenissen van een Duitse Herder in de oorlog, met zijn baasje Tom, of de Grote tovenaar van Oz van L.Frank Baum over Doortje die met haar hondje Toto, door een tornado met huis en al in het land van Oz terecht komt.  

the-wizard-of-oz-Pixabay

Geweldig vond ik die 2 boeken, en als het even kon ruilde ik op het moment dat ik 1 van die 2 boeken uit had, het weer 1 voor de andere. Meester Jonkers had dat op een gegeven moment door, en toen kreeg ik een verbod voor beide boeken, maar op dat moment had ik beide boeken al verschillende keren gelezen. Snuf de hond is een boek, dat ik vooral heel spannend vond, maar soms ook heel verdrietig, en het verhaal kon bovendien echt gebeurd zijn. Het bijzondere van de Grote tovenaar van Oz vond ik, dat er veel tekeningen in stonden, het en ik vond het een spannend en fantasierijk boek Beiden boeken zijn verfilmd, De Grote tovenaar werd in 1939 al verfilmd, en Snuf de hond (in oorlogstijd) nog niet zolang geleden in 2008. De film The Wizard of Oz heb ik ook al verschillende keren gezien, en ook onze kinderen ontkwamen er niet aan. Omdat de film in de vorm van een musical is uitgebracht, en daardoor heel veel liedjes bevat, werd er ook heel wat samen met de kinderen gezongen. Verschillende politieke en economische wetenschappers hebben geprobeerd het boek van de Grote tovenaar van Oz te te analyseren, sommigen onder hen beweerden dat veel van de gebeurtenissen en personages van het boek leken op echte politieke persoonlijkheden, gebeurtenissen en ideeën van de jaren 1890. De Grote tovenaar regeerd namelijk over zijn woonplaats Smaragdstad ,en heeft hij volgens enkele wetenschappers heel veel weg van een sluwe leider/politicus die gebruik maakt van zijn macht, bekendheid en trucs, om de mensen te laten geloven dat hij integer, wijs en krachtig is, maar in werkelijkheid is hij een egoïstisch en wreed mannetje, want hij spant Doortje (die in de ogen van de wetenschappers het gewone volk vertegenwoordigd), voor zijn karretje, om de boze heks te doden, terwijl hij weet dat het levengevaarlijk is. Maar eigenlijk als je het boek op die manier bekijkt, kun je de vergelijking ook nu nog maken met (politieke) persoonlijkheden in het heden.


 

De Zeearenden

Vandaag waren wij ineens getuige van een pril geluk. Tenminste daar leek het op. We reden op de dijk in de buurt van Deventer, en zagen opeens vanuit een weiland in de buurt een grote vogel opstijgen. Manlief kon gelukkig op dat moment de auto op een zijweggetje parkeren Dit moest, gezien de grootte van het dier de Zeearend zijn, dat kon bijna niet anders, maar even later steeg er nog zo'n grote vogel op . Hadden we het dan toch niet goed gezien,waren het dan toch Buizerds. De vogels vlogen even uit ons zicht,maar keerden weer terug. Tot onze grote verbazing bleek het inderdaad om 2 Zeearenden te gaan. Het leek alsof ze aan het spelen waren in de lucht. Zou de jonge Zeearend,(al een tijd in de buurt van Deventer met regelmaat te zien) een partner hebben gevonden vroegen we ons hardop af. Het was een prachtig schouwspel, en op een gegeven moment vlogen ze jammer genoeg uit het zicht. We realiseerde ons dat we getuigen waren geweest van een bijzonder moment, misschien een nieuwe broedplaats van de Zeearend

Zeearend – Haliaeetus albicilla

 

Ze bestaan nog !

Opeens belandde het kabinet deze week in een crisis. Marijke Linthorst, Adri Duivesteijn en Guusje ter Horst 3 PvdA senatoren, die geheel onverwachts tegen de zorgwet van minister Schippers stemden waren de aanleiding Het eerste wat ik dacht, gelukkig deze wet gaat niet zonder slag of stoot door de Eerste Kamer heen, en gelukkig het dualisme bestaat nog. Omdat wij zelf in onze vrienden en familiekring redelijk veel mensen hebben die in de zorg werken, hoorden wij ineens de kreet "Guusje for President" voorbij komen. Vannacht het kamerdebat gevolgd tot aan de schorsing, en toen toch maar besloten om het bed op te zoeken, want het werd wel erg laat. Vanmorgen op het nieuws gaat het over het Interview met Adri Duivesteijn in de Volkskrant van vandaag, over de diepe onzekerheid van de patient, en zijn reden om tegen te stemmen. Op zo'n moment denk je, hadden wij die Volkskrant maar, en dan totaal onverwachts kom ik er even later achter, dat die bewuste krant bij ons op de mat ligt Een tijd terug moesten wij noodgedwongen onze krant de deur uitdoen, en dat deelde ik zo terloops mee in een gesprek.dat ik had, met een persoon die ik hier niet met naam wil noemen. "Wij hebben nog een bon liggen, wij mogen iemand de krant cadeau doen" was daarop de mededeling. En zo kon het dus gebeuren dat uitgerekend vanmorgen de Volkskrant bij ons op de mat lag. Nogmaals bedankt mensen dat jullie aan ons gedacht hebben. Eigenlijk hoef ik het verhaal van Adri Duivesteijn niet eens te lezen, want de kop boven het artikel was voor mij al veelzeggend, en heel herkenbaar.. Deze week nog heeft die mogelijkheid voor vrije artsenkeuze er voor gezorgd dat iemand in onze directe omgeving weer met hoop naar de toekomst kan kijken, ook al is er nog een lange weg te gaan. En Ik ben er trots op dat de 3 PvdA senatoren deze wet geheel onafhankelijk hebben beoordeeld, daarvoor zitten ze namelijk ook in die Eerste Kamer ook al zal die beslissing voor hun ook niet mee gevallen zijn, wetende wat ze allemaal over zich heen zouden krijgen. Eigenlijk heb ik aan deze week wel een goed gevoel overgehouden ze bestaan nog steeds de onafhankelijke geesten binnen de Partij vd Arbeid. En laat het a.u.b niet zover komen als in het onderstaande filmpje

La salve rociera

Op de achtergrond de tv aan, en ineens hoor je dan dit lied.... La salve rociera

 

Ivonne over Ushersyndroom Radiointerview

Toch nog even een vervolg op die bijzondere ontmoeting tijdens een wandeling Interview met Ivonne Bressers op radio Gelderland over haar Ushersyndroom Stichting Mus.nl Ushersyndroom.nl http://klinkertjes.nu/syndroom-van-usher/

De knoop doorhakken

Al meer dan een maand geleden dat ik een blog had geschreven.

Maar dat betekend niet, dat ik niet met de site bezig ben geweest.

Nee sterker nog, ik heb nog nooit zoveel aan de site gewerkt als de afgelopen periode.

Omdat de site zoveel problemen opleverde met de verhuizing naar de nieuwe server, waren er een heleboel linken verloren gegaan.

Het grote probleem waren al die subsites waar ik deze site mee had opgebouwd.

Elke pagina was eigenlijk een aparte site, die allemaal op het zelfde webadres klinkertjes.nu draaiden.

Hoe dan ook, ik moest de boel gaan herstellen.

Maar dat is heel veel werk om al die linken na te lopen.

Heel veell fotogalerijen werkten helemaal niet meer, dus ik besloot om de knoop eindelijk eens door te hakken.

Ik liep al tijden met het idee rond, om de inhoud van de subsites over te brengen naar de hoofdsite, en het was nu een goed moment om daar mee te beginnen.

Maar er ging veel meer tijd in zitten dan ik had verwacht, vooral al die foto’s weer opnieuw invoeren, dat was echt een megaklus.

Ondertussen ook heel veel bezig geweest met een nieuwe layout te bedenken, en te maken.

Maar op de (oude)blogs en het archief na is alles over gezet op de hoofdsite, en op het moment dat ik dit zo opschrijf realiseer ik mij, dat het eigenlijk een beetje ,,bla bla ,,is, want aan de voorkant van deze site werkt alles nog op de zelfde manier .

Nieuw Blog

Toch kun je het verschil merken, als je via het kopje Blog in de menubalk naar de blogs gaat, of via de afbeelding op de voorpagina. *

Het overbrengen van de blogs zal nog wel even duren, maar dat maakt voor het functioneren van de site niet heel veel uit.

Helaas komen een aantal oude blogs wel op een nieuwe url.

De afgelopen tijd wel meer knopen door gehakt, en gelukkig daar een goed gevoel aan over gehouden.

1 december 2014 gaat voor mij de boeken in, als de dag van de nieuwe start,

van deze website, maar vooral van een  nieuwe start  (herintreder parttime) in de zorg , van manlief op deze dag.

Manlief had zich natuurlijk al een aantal maanden letterlijk en figuurlijk warm gelopen in de zorg als uitzendkracht, maar nu gaat hij weer deel uitmaken van een team.

Nu nog als verzorgende, maar het team streeft er na, om hem weer bekwaam te krijgen/maken, zodat hij straks weer de BIG registratie kan terug krijgen, en als verpleegkundige in de wijk kan werken.

 

* 13-12-2014 Alle blogs zijn overgebracht, dus het verschil is niet meer waarneembaar.