Derde kerstdag

Vandaag hebben we de wandelschoenen maar weer is aangetrokken, je moet per slot van rekening toch wat, om je hoofd leeg te krijgen.

Het was heerlijk loopweer, dus we gingen naar het Deelerwoud. Het was er uitgestorven, in alle opzichten, Alleen een aantal Goudhaantjes hebben we gezien, en een paar Schotse Hooglanders. Eerlijk gezegd, maakte mij dat niet eens zoveel uit. Ik heb geprobeerd om foto’s van het groepje Goudhaantjes te maken, maar het lukte niet echt, om mijn camera stil te houden.

Ik was blij dat manlief het bij de kleine route hield, want mijn benen haperden op de 1 of andere manier.

Op een gegeven moment kwamen we bij het bankje dat ik al veel vaker op de foto heb gezet, en ook nu moest het bankje er weer aan geloven. De foto met het bankje wilde ik toevoegen aan mijn reeks 27 december door de jaren heen.

https://anneliesnatuurlijk.nl/11-jaren-27-december-in-beeld/

We hebben daar even gestaan, genietend van het uitzicht, en toen liepen we nonstop verder richting de auto, en vervolgens reden we richting Barneveld. Onderweg aten we onze boterhammen op.

Er zaten daar al een paar weken Grauwe Gorzen, en daar wilde ik toch heel graag een keer een foto van maken. We waren daar al eerder geweest, en ik heb ze toen ook gezien, maar de afstand was te ver om een foto te maken.

Op het moment dat ik ze zag zitten, moest ik eerst scherpstellen, en dan vlogen ze alweer de ruigte in .
 Maar toen we goed en wel in Barneveld reden, werd manlief gebeld, door Meander in Amersfoort; 2 januari 2019 om 12u. wordt hij daar verwacht voor de PET scan PSMA. Al met al moest hij er op rekenen dat het ongeveer twee tot tweeëneenhalf uur in beslag zou nemen. Dat wisten we dan ook weer , en best wel snel allemaal, was onze reactie.

We lieten ons (tenminste ik liet mij) de pret niet drukken, en gingen weer verder we waren per slot van rekening al bijna op de plek. En ik had geluk, na een poosje kwamen vanuit het niets 2 vogels aangevlogen, die mij gelijk opvielen, en bovendien vlogen ze ook nog eens een boom in, en bleven ze daar ook nog een korte tijd in zitten, in ieder geval lang genoeg voor mij om een foto te maken. Ook al zijn het geen super foto’s (veraf en donker) ik ben er blij mee .

Ik kon zelfs nog heel even een korte video maken. Deze soort is in Nederland toch een behoorlijk zeldzame verschijning geworden, en zeker in Gelderland. Manlief was in de auto blijven zitten, hij was blij voor me dat ik een foto had, maar ook blij dat we weer richting huis konden.

Grauwe Gors – Emberiza calandra

Klinkertjes Kerst 2018

Wat kan ik nog toevoegen ...... hopelijk volgen er nog heel Kerstdagen die wij samen kunnen vieren met ons gezin.

https://klinkertjes.nl/kerst-2018/

Kerst 2018

We hebben heerlijke kerstdagen gehad. Eerste kerstdag waren we met ons gezin helemaal compleet .

We waren uitgenodigd om te eten bij de aanstaande ouders, en daar waren we eerlijk gezegd heel blij mee. Omdat manlief eigenlijk een dagdienst zou hebben gehad, was dit zo afgesproken.

Tweede Kerstdag zou hij dan een late dienst hebben gehad. Maar manlief was al een paar dagen thuis. Het werken ging gewoon niet meer. Mentaal was de klap goed aangekomen.

De kerst was een fantastische onderbreking van alle zorgen, alles was voor even helemaal naar de achtergrond verdwenen.

Toch werd manlief door een opmerking van 1 van onze kleinzoons, weer even met de neus op de feiten gedrukt . Onze kleizoon was zich van geen kwaad bewust, maar het kwam wel binnen. Maar dat was ook het enige moment dat het even slikken was. We hebben vooral genoten.

Vandaag waren de kleinkinderen naar hun vader, en kwamen de oudste dochter, en de jongste dochter met haar vriend bij ons eten . En voor we het wisten was de kerst alweer voorbij, en hebben manlief en ik het rijk alleen.

We gaan dadelijk maar eens even Netflixen, want we hadden nog genoeg afleveringen van de Sandhamn murders te gaan.

Toch even slikken.

Vandaag creatief bezig geweest voor RTV Veluwezoom, want ik wilde de headers van de website nog in de kerststemming brengen, en omdat ik toch bezig was heb ik gelijk maar een afbeelding in die zelfde stijl gemaakt, voor een bericht op website, en op de facebookpagina van RTV Veluwezoom.

Creatie gemaakt met afbeeldingen van Pixabay

Gelukkig moest ik vandaag maar 5 berichten plaatsen, want vooral het laatste bericht hakte er toch wel even in.

Manlief had een paar maanden terug al aangegeven dat hij wilde stoppen met het voorzitterschap van RTV Veluwezoom, want steeds vaker liep hij tegen het feit aan dat vergaderingen plannen in de avonduurtjes wel heel erg moeilijk werd door de late diensten die hij in de wijkzorg heeft.
Iedereen kon steeds, en manlief moest dan weer teleurstellen, zo voelde dat tenminste, omdat hij een late dienst had.
 
Bovendien was hij ook nog eens zitting gaan nemen in een klachtencommissie van de thuiszorgorganisatie . Aan de andere kant had hij van te voren al aangegeven dat hij het voorzitterschap ongeveer een jaar zou doen. Uiteindelijk heeft hij het veel langer gedaan.

Gelukkig had hij het ruim van te voren al aangegeven dat hij per 1 januari 2019 zou stoppen , en manlief had zelf ook nog eens voor een goede vervanger gezorgd, die hij al redelijk met van alles op de hoogte had gebracht.

Achteraf denk je dat het allemaal zo heeft moeten zijn, want de beoogde nieuwe voorzitter en de andere bestuursleden namen heel veel taken over van manlief, toen ze hoorden wat er met manlief aan de hand was.

Toch was het even slikken toen ik de tekst van het bericht onder ogen kreeg, dat ik op de website moest plaatsen. Voor een paar maanden terug lachte ons het leven nog toe, en ineens is alles anders .

 https://www.rtv-veluwezoom.nl/rtvn/nieuwe-voorzitter-stichting-rtv-veluwezoom/

D-day

Vandaag was het zover D-day de dag van de uitslag. Het moest maar gebeuren, alles beter dan die onzekerheid.

We zaten daar te wachten, en het viel ons op dat er overal op die afdeling al lichten uitgingen.

Natuurlijk iedereen ging op tijd naar huis, zo vlak voor de kerstdagen, maar op een gegeven moment viel het ons op dat wij alleen nog zaten te wachten in de wachtruimte.

En toen konden wij naar binnen.

De uitslag was helaas niet goed uit de biopten bleek dat manlief kwaadaardige prostaatkanker heeft . I.v.m. de eerder geconstateerde groeiende klieren zijn ze bang voor uitzaaiingen, en moet er nog verder onderzoek (PET scan PSMA, in Arnhem of Amersfoort) gedaan worden alvorens de behandeling kan worden bepaald. Ze richten zich vooral op die klieren.

Het is niet helemaal duidelijk of het gaat om uitzaaiingen van de prostaat, of om mogelijke uitzaaiingen van de Dikke darmkanker. al lijkt dat onwaarschijnlijk. Er wordt in ieder geval geopereerd en mogelijk bestraling, en dat hangt dus af van de uitkomst van het onderzoek. Door middel van een boekje over de prostaat met afbeeldingen tekende hij uit wat er dan ging gebeuren .

De uroloog nam alle tijd voor ons , en hij vroeg zich af of er al eens een gen onderzoek was gedaan. Aan het einde van het gesprek kreeg manlief het boekje mee, en een kaartje met daarop de naam van een website over kanker . Hij drukte ons op het hart om vooral niet het internet af te schuimen, en de informatie over prostaatkanker alleen op de website kanker.nl te zoeken.

Manlief krijgt een oproep, maar ze hebben geen idee hoe lang dat duurt. Zodra de uitslag bekend is wordt dit in een MDO besproken . Tijdens dat overleg nemen artsen uit Amsterdam middels een video conference ook deel aan dat overleg. Daarna krijgt manlief weer een afspraak met de uroloog.

Toch wat verdoofd en aangeslagen, gingen we richting huis. Manlief besloot onderweg nog even zijn kerstpakket op te halen, die een collega voor hem had meegenomen naar haar huis. Daarna zouden we naar huis gaan, even een boterham eten en dan onze dochters inlichten. Maar alles liep weer anders dan wij het hadden uitgedacht .

Na een uitputtende dag, had ik vanavond naast alle mailtjes, appjes en telefoontjes, tussendoor ook nog eens de zorg over 8 berichten van RTV Veluwezoom die geplaatst moesten worden op de website.

Omdat we de bui al zien hangen, heb ik ook nog maar even het team van DeGoedeZaak gemaild, dat manlief en ik vanwege persoonlijke omstandigheden de eerstkomende afspraak, en ook de eventuele daarop volgende afspraken verstek moeten laten gaan.

Vrijdag de ……14e

Vandaag was het zover.  We kregen eerst een gesprek met een super aardige uroloog, die voor ons iets vertrouwelijks had, omdat de man zoveel leek op een goede vriend van ons.

Er bleek niet 1 klier maar er waren meer klieren vergroot. Hij ging er min of meer van uit dat het wel prostaatkanker zou zijn, omdat er geen symptomen van een ontsteking waren. Hij vertelde al dat manlief de mallemolen (onderzoeken mri enz.) weer in zou gaan, en dat prostaatkanker over het algemeen goed te behandelen is.

Manlief kreeg vervolgens een inwendig onderzoek, en een echo. Dit ging allemaal redelijk goed, maar de prostaat bleek bij onderzoek hard aan te voelen. Na de echo werden er 10 biopten genomen. Dat ging ook best wel goed op de laatste 2 na want die waren heel erg pijnlijk .

Daarna kreeg manlief te horen dat hij het de rest van de dag rustig aan moest doen, en dat hij de 21ste al terug wordt verwacht op het spreekuur voor de uitslag van de biopten, natuurlijk op de verjaardag van onze jongste.

Gelukkig zou onze jongste dochter haar verjaardag die avond niet vieren, omdat zij en haar vriend wat anders hadden, en wij vonden dat ze ongeacht de uitkomst van het onderzoek dit gewoon moesten laten doorgaan.

Manlief kon gelukkig daarna wel naar huis rijden, maar thuisgekomen, ging hij gelijk het bed in met pijnstilling, en bij mij kwamen de waterlanders.

Foto © Pixabay

De Grote Zee-eend

Vandaag eindelijk een

Grote Zee-eend – Melanitta fusca gezien.

We moesten er wel voor naar Wijchen rijden naar de Loonse Waard, maar dat gaf niet, manlief had wel zin om een stukje te rijden. Maar daar aangekomen had manlief geen puf meer om nog een stukje te lopen, en daarom bleef hij in de auto.

Ik nam onze hond mee, want die had op zijn manier hoge nood. In eerste instantie kon ik nergens een eend bekennen die ook maar iets op een Grote-Zee-eend leek, en ik had de moed al een beetje opgegeven. Ik besloot een stuk om het water lopen, want onze hond had per slot van rekening ook zijn beweging nodig .

En opeens zag ik in de verte een eend boven water komen, en ik had geluk want de eend kwam richting ons gezwommen. Het bleek de Grote Zee-eend te zijn , die druk aan het duiken was, op zoek naar iets eetbaars. Ondertussen kwam er steeds meer wind op zetten, waardoor het water begon te golven, en daardoor werd ik steeds onstabieler op de benen, en kreeg ik steeds meer moeite om foto’s te maken. Gelukkig lukte het wat beter toen ik met 1 van mijn knieën ging liggen/steunen, op het gedeelte waar de flexihondenriem zich in oprolt.

Het bleek om een nog jong mannetje  te gaan, en hij was nu al een prachtige eend om te zien. De Grote Zee-eend is een eend die in het noorden van Europa broed, en in Nederland, zeker in het binnenland een zeldzame wintergast of doortrekker is.

Totaal verkleumd maar voldaan ging ik weer terug naar de auto. En gelukkig zijn er een aantal foto’s toch redelijk gelukt.

Voor meer foto's https://anneliesnatuurlijk.nl/de-grote-zee-eend/

 Grote Zee-eend – Melanitta fusca ♂️

 

Bericht van DeGoedeZaak

Vandaag kreeg ik via de mail een felicitatie van de Campagneleider van DeGoedeZaak namens het team. In het kader van je campagne waren ze benieuwd of ik mee wilde denken met volgende stappen.

Een groep actieve inwoners van Culemborg hadden zich omgedoopt tot het burgercomite kinderpardongemeenten, en zij wilden graag, samen met andere kinderpardongemeenten (ondertussen al 134), bij elkaar komen om na te denken over vervolgstappen en nieuwe acties om de kinderpardongemeenten meer zichtbaarheid te geven en natuurlijk om de druk op Den Haag op te voeren.

DeGoedeZaak kon dat alleen maar toejuichen, en daarom was er afgesproken dat er begonnen zou worden, met een kleine groep van de meest actieve actieleiders in de verschillende kinderpardongemeenten, waaronder ik .

Mijn aanwezigheid zou daar erg welkom zijn zo stond er in de mail . De vraag was dus, concreet, of ik mij zou willen aansluiten om mee te denken over vervolgacties vanuit kinderpardongemeenten, en of ik de datumprikker wilde invullen als ik mee zou willen doen.

Waarschijnlijk zou het eerste overleg plaatsvinden in Nijkerk in het Stoomgemaal. Ik zat natuurlijk met vervoer , maar na over en weer gemaild te hebben kreeg ik als antwoord, dat manlief ook van harte welkom was. Eerlijk gezegd vind ik het heel bijzonder dat ik ben gevraagd, en ik wil dan ook heel graag mijn steentje bijdragen . Dus hebben we vol vertrouwen dat het met manlief goed zal komen de datumprikker ingevuld.

Creatie gemaakt met afbeeldingen van Pixabay

Gewoon doorgaan

Gisteren toch maar Sinterklaas gevierd met de kleinzoons, we hadden dat al afgesproken, niet dat we er veel zin in hadden, maar soms moet je gewoon zin maken.

De kleinzoons hadden gistermorgen al Sinterklaas op school gevierd, dus die waren al helemaal in de stemming, en alles was even spannend.

Eigenlijk werd het een hele leuke avond. De kleinzoons genoten, en wij ook. Maar toen iedereen naar huis was, bekroop mij het onbehagelijke gevoel weer.

En ja hoor vandaag lag de uitnodiging op de mat voor de uroloog.

Vrijdagochtend 14 december heeft manlief een poliklinische afspraak met de uroloog en krijgt hij gelijk een echografie van de prostaat met een biopsie. De uitslag van het onderzoek, krijgt hij gelijk te horen, behalve van de biopten, want dat duurt 10 dagen .

Hopelijk hebben we voor de kerst duidelijkheid .

Telefoon

Vanaf het moment dat manlief bloed had laten prikken zaten we hem toch een beetje te knijpen, dat de arts zou bellen, maar het telefoontje bleef gelukkig uit.

Tot vrijdag konden we voor ons gevoel gebeld worden, en toen het 17.00u was geworden gaven wij elkaar een hand, en hadden we samen het gevoel dat manlief erg veel geluk had gehad, een gevalletje van langs de afgrond lopen.

We hadden er weer zin in, en omdat manlief een vrije dag had, besloten we richting de Achterhoek te gaan naar het plaatsje Netterden. Daar zou in het Wiekense Gat een Grote Zee-eend – Melanitta fusca zwemmen. Zo hadden we een leuk tochtje voor de boeg en hopelijk zou ik dan ook voor het eerst een Grote Zee-eend zien.

Het was redelijk mooi weer ondanks de voorspellingen, maar toen we een eindje op weg waren kwamen er wel meer wolken binnen drijven. Maar dat kon de pret niet drukken.

Ineens gaat de mobiel van Manlief af, terwijl we net langs een parkeerhaventje rijden, dus we konden gelijk parkeren. Het was een onbekend nummer, maar de stem was ons geheel niet onbekend.

Het was de arts van manlief met de mededeling dat de PSA waarde (de thermometer voor de prostaat) verhoogd is. Daarom wil hij manlief dan ook doorsturen naar de uroloog. Manlief klonk alsof hij het met de arts niet over zichzelf had, maar over 1 van zijn cliënten. Zo rustig en gelaten.
”Goed dan wacht ik de uitnodiging van de uroloog af, bedankt voor uw telefoontje”  besloot manlief het gesprek met de arts .

Het was gedaan met het onbevangen gevoel en het uitgelaten sfeertje. Ook het mooie weer weer hield het voor gezien . En bij het Wiekense gat aangekomen, begon het behoorlijk te waaien, en zag ik door mijn tranen heen geen eend meer zwemmen.
Even later begon het te regenen, en eerlijk gezegd interesseerde het mij allemaal geen bal meer. Onze heerlijke vrije dag was naar de knoppen. 

We besloten weer richting huis te gaan, manlief was stilletjes, en ik probeerde om niet te huilen. En toen was er opeens een regenboog, en kon ik mijzelf weer herpakken, ik keek opzij naar manlief, en we pakten elkaar de hand vast, en gelijktijdig probeerden we ons zelf moed in te praten .

Wat het precies betekend weten we natuurlijk niet dat zal verder onderzoek moeten uitwijzen. Het kan een ontsteking zijn, maar ook prostaatkanker . Al met al een flinke tegenvaller natuurlijk.  Maar goed, eerst de uroloog en dan maar weer verder zien.

Regenboog in de buurt van Netterden

Geen gekke dingen

Vandaag moest ik voor de uitslag van de Ct scan komen bij de internist.

Gelukkig zijn er geen gekke dingen gevonden. De oorzaak van het ijzer tekort is niet bekend. Maar hij vond het wel nodig om voor 3 maanden Ferrofumaraat (ijzer) tabletten voor te schrijven.  

Hij zou de huisarts een brief schrijven, want hij had sterk het vermoeden dat de medicatie die ik slikte de boosdoener zou zijn voor wat betreft het kalium tekort. Voor dat ik naar huis ging moest ik eerst weer bloedprikken op  Ferritine en Kalium. Als de kalium nog meer gezakt is dan wordt ik aan het eind van de middag gebeld .

Over 6 weken moet ik mij dan weer melden, en dan moet er weer bloed geprikt worden op Kalium.

Foto © Pixabay

Gespot bij een Notenkraker

Onze middelste dochter stuurde vanmorgen een whatsapp met de boodschap "Mam, ik keek vanochtend naar t Nos Jeugdjournaal met mijn leerlingen en wij hebben je gespot!!! 🤣🤣. Vol verbazing zag onze dochter op een groot scherm in haar leslokaal op een middelbare school in Arnhem, mij opeens pontificaal in beeld zitten. Oh daar zit mijn moeder, leerlingen natuurlijk dikke lol. Het bleek om een fragment te gaan van een item over de Notenkraker in Wageningen dat Omroep Gelderland had gemaakt.

Kinderpardon 7

https://twitter.com/AnneliesvanK/status/1065733030768197632

Gespot een Notenkraker

In het buitengebied van Brummen werd op zondagmorgen 18 november een melding gemaakt van een zeldzame Notenkraker. Deze vogel vloog weg, en werd helaas niet meer terug gezien. Omdat wij toch richting Arnhem moesten, besloten wij die zondagmiddag een ommetje te maken, en even naar het gebied te rijden waar de vogel  het laatst was gezien. Maar helaas ook wij zagen de vogel niet terug.

Maar tot mijn grote verbazing werd er de volgende dag op maandag 19 november een Notenkraker in Wageningen gespot. Dinsdagmiddag 20 november kreeg ik voor dat het donker werd ook de kans om de Notenkraker zien.

Hij of zij was neergestreken bij een studentenflat in Wageningen, en leek zich helemaal niets van al die belangstelling aan te trekken. Regelmatig zat hij of zij op een balkon, of was druk bezig het voer dat hij even te voren in zijn krop had verzameld, op te geven, om het vervolgens te begraven.  Het werd al snel donker dus we moesten weer naar huis. Manlief had de volgende dag een vrije dag , dan zouden we opnieuw een poging wagen, hopelijk met beter licht.

De volgende dag was het in eerste instantie prachtig weer. We waren redelijk op tijd in Wageningen, maar dat waren er meer. De Notenkraker was nu veel meer op de grond aanwezig, en leek totaal niet onder de indruk van al die vogelaars die met grote telelenzen op de grond zaten. Sterker nog hij of zij huppelde gewoon naar ons  toe. Op dat moment was ik blij dat ik een hele handzame camera heb, want een aantal fotografen hadden moeite om scherp te stellen omdat de Notenkraker te dichtbij kwam. Gelukkig mochten we van de studenten binnen het hek komen.

We hadden een aantal jaren geleden ook al Diksnavelnotenkrakers (Nucifraga caryocatactes caryocatactes) mogen bewonderen in het Schwarzwald in Duitsland, en dat waren vogels die vrij dicht bij ons kwamen, maar toch op gepaste afstand bleven .

Diksnavelnotenkraker – Nucifraga caryocatactes caryocatactes

Maar de Notenkraker in Wageningen was toch wel van een hele andere klasse.

Wat een geweldige vogel, en totaal niet bang voor al die mensen. De vogel zocht zelf steeds de mensen op, hij of zij leek zelfs af en toe te bedelen om iets eetbaars.
Iemand had hazelnoten meegenomen, en die werden in stukjes neergelegd voor de Notenkraker, die zijn of haar krop er mee vol propte, en ermee wegvloog, om de nootjes elders op te geven en te verstoppen onder bladeren. Rupsen die de vogel vond werden ter plekke gretig naar binnen gewerkt.

De Notenkraker in Wageningen betreft w.s. een Dunsnavelnotenkraker (Nucifraga caryocatactes macrorhynchos) een zeldzame dwaalgast die af en toe Nederland aandoet in de winter, maar elders hun broedgebied hebben.

De Dunsnavelnotenkraker komt ergens uit een gebied van Zuid-Scandinavië tot in het noorden van Rusland, vandaar die ”tamheid” die te maken heeft met het gebied waar de vogel normaal leeft, met weinig tot geen tweevoeters .
Hopelijk blijft de vogel nog een tijdje, en krijgen we nog een keer de kans om te kijken. Meer foto’s  en video’s.

Notenkraker – Nucifraga caryocatactes

Beschermd = Vogelvrij in Nederland #Oostvaardersplassen

Vandaag heeft de rechter besloten, dat de provincie Flevoland 1830 Edelherten in de Oostvaardersplassen mag afschieten.

Binnen 2 jaar tijd helpt de provincie Flevoland de Oostvaardersplassen om zeep.

Er is een nieuwe Natuurwet in Nederland, die Edelherten zou moeten beschermen, maar deze wet blijkt dus een wassen neus.

In het voorjaar werd er door de provincie nog bijgevoerd, zogenaamd om de dieren de winter door te helpen, om ze een half jaar later, drachtig of niet de kogel door het lijf te jagen. Onbegrijpelijk !

Nog een paar slagen en de zeearend is weg, voor de edelherten is het domme pech. Of je nu gezond bent ziek jong of oud, het laat de machthebbers volkomen koud. Hier is de winnaar het grote verdien, hier moet de mus plaats maken voor een vliegmachien.

© Annelies van Klinken 2018 #oostvaardersplassen

Zeearend – Haliaeetus albicilla

Eindelijk maandag

Vanmiddag werd manlief door de arts gebeld.

De verdikking was besproken in het MDO en er was besloten om wel vervolgstappen te ondernemen.
Over drie maanden krijgt manlief een herhaling van de Ct scan en dan wordt hij weer bij de arts terug verwacht. Nu moet er zo spoedig mogelijk bloed geprikt worden,  en de reden daarvoor is dat het een mogelijke ontsteking van een lymfklier is, die veroorzaakt wordt vanuit de prostaat. Met een bloedwaarde willen ze dat bevestigen of uitsluiten; het is maar hoe je het bekijkt.

Manlief reageerde heel kalm en nuchter.
Maar bij mij was het eerder…. BAM want het kwam wel even binnen bij mij. Maar nu heb ik zo iets van ….het zal toch niet, want hij heeft nergens last van.

Foto ©Pixabay

Drukke morgen in het ziekenhuis

Vanmorgen zaten we voor het grootste gedeelte in het ziekenhuis. Manlief moest voor de uitslag van de Ct scan met contrast die hij vorige week had gehad, en ik zou aan het eind van de morgen mijn Ct scan met contrast krijgen.

Foto © Pixabay

Maar het verliep allemaal weer eens anders dan verwacht. De arts vertelde aan manlief gelijk dat met zijn darmen alles ok leek, en dat de Tumormarkers super laag waren .

Maar tijdens het beoordelen van de scan was er in de linkerlies een langere verdikking zichtbaar, die in vergelijking met de vorige keer nu wat groter was geworden (wij wisten niet eens dat er vorige keer een verdikking was waargenomen). Hij had geen idee welke betekenis hie nu aan gegeven moest worden, maar negeren kon hij het ook niet.

Maandag as gaat hij dit bespreken in een MDO (multidisciplinair overleg) en daarna belt hij terug over eventuele vervolgstappen, maar misschien zijn die vervolgstappen (nog even) niet nodig opperde hij ook nog. De Tumormarkers waren super laag, dus manlief ging ervan uit dat het wel met een sisser zou aflopen.

Om 11.30 u kreeg ik de Ct scan met contrast, dus veel tijd om erover na te denken hadden we niet.
Gelukkig viel de Ct scan met contrast mee en konden we daarna snel naar huis, geen idee wat ons nu weer boven de kop hangt, want in tegenstelling tot manlief, ben ik er niet gerust op.

Kinderpardon 6

In afwachting van een reactie terug van de Griffie van de Raad in de Gemeente Brummen aan we gewoon door, ook al zijn we over het streefgetal 💯✍️✍️✍️ https://twitter.com/AnneliesvanK/status/1062047452172296193

 

Schaap op 4 poten

Ik was het even vergeten, maar van de week alweer mijn eerste verwenteld schaap op de poten gezet. 🐑 Gelukkig is dit goed afgelopen. Het schaap begon direct te plassen dat betekend meestal dat het dier lange tijd op de rug gelegen.

 Helaas geen eigenaar kunnen achterhalen. Je kunt een verwenteld schaap niet zo even omrollen en weer op de poten zetten, omdat er een grote kans op een maagkanteling is. Rol een schaap dus niet naar links of naar rechts om. Zet het dier via de kont weer op de poten. De achterpoten moeten eerst de grond raken.
 

Kijk naar het filmpje van de dierenbescherming hoe het wel moet.

Kleine Smurf

Op 4 november maakten onze schoonzoon en dochter het grote nieuws naar buiten toe bekend. Volgend jaar in de lente hopen beiden hun eerste kindje te verwachten.

Wij wisten het al een aantal dagen, net als de andere opa’s , oma’s, ooms, tantes en neefjes in spe, en nu kunnen wij er openlijk over praten. Want dat is wat je wilt, het vertellen aan iedereen die het maar wil weten……we worden weer opa en oma .

Weten jullie al wat het wordt vraagt iedereen aan ons ?. ………Nee hoor, dat weet alleen de verloskundige.

Voorlopig houden we het allemaal bij Kleine Smurf , inclusief de kleinzoons. Wat we wel weten dat onze dochter niet zwanger is van een tweeling.

We zullen nog een tijdje moeten wachten, maar aan de andere kant, voor je het weet is het zover.  Hoe dan ook er breken leuke maar ook wel weer spannende tijden aan.

Kinderpardon 5

Geweldig we zijn over de 💯heen. 🎉Dank allemaal😍dit betekend dat we de petitie #kinderpardongemeente kunnen aanbieden a d Burgemeester van Gemeente Brummen (daarover binnenkort meer). Ondertussen gaan we gewoon door, want hoe meer handtekeningen hoe beter ❤️ 

 

EIGELAND Kinderpardon

UNICEF steunt de oproep voor een eerlijk kinderpardon. 

 https://twitter.com/UNICEFnl/status/1058293135850303488

 

 

Kinderpardon 4

Nog maar 30 handtekeningen✍️ te gaan mensen uit de Gemeente Brummen, dan kan het op de agenda van de Gemeente Raad ✅ 

 https://twitter.com/AnneliesvanK/status/1058071561461207044

 

De Koereiger

Vanmiddag hebben we heerlijk een stukje gewandeld in de polder Arkemheen bij Nijkerk in de buurt. We besloten een stuk over de dijk te wandelen, en ineens zagen we tussen de koeien, een kleine witte reiger lopen .

Ik natuurlijk helemaal blij verrast, wat het bleek om een  Koereiger – Bubulcus ibis te gaan, die ook nog eens zijn naam eer aandeed. Dat is het mooie van koeien in de wei , dan heb je kans dat je zo’n mooie ontmoeting hebt.

De Koereiger komt van oorsprong uit Afrika, maar de laatste jaren broeden ze ook in gebieden in Nederland, maar ze zijn nog steeds zeldzaam.

Ze leven hoofdzakelijk insecten zoals en sprinkhanen en kevers Maar ook visjes en visjes en kikkers,staan op het menu .
De insecten vinden ze vooral tussen de poten van de koeien.

Koereiger – Bubulcus ibis

Vakantie uitje in het ziekenhuis

Omdat ik mij al een hele tijd zo vermoeid voelde, en ik zonder aanwijsbare oorzaak was afgevallen,( in vergelijking met de laatste controle) besloot de huisarts mij door te sturen naar de internist .
Die kwam erachter (na bloedonderzoek) dat ik een behoorlijk ijzer (Ferritine), en een Kalium tekort had, en ook nog eens een hoge bloeddruk.

Het was voor hem in ieder geval een reden om te laten onderzoeken  of er een oorzaak voor gevonden kon worden net name in verband met het ijzertekort.
Gisteren in onze vakantie moest ik mij melden op de dagopname in het ziekenhuis voor een maag en darmonderzoek onder sedatie . De dag daarvoor was ik al begonnen met de schoonmaak van de darmen, dus het was lang leve de lol, maar niet heus.

Maar goed ik heb er weinig van gemerkt, alleen was het wel vervelend dat de arts die het onderzoek verrichte, mij vroeg of ik met de Plavix was gestopt een bepaalde bloedverdunner . Ik snapte er helemaal niets van, en ik probeerde haar duidelijk te maken dat ik geen Plavix slik, maar andere bloedverdunners, en dat ik daarmee een week voor het onderzoek was gestopt, en dat stond ook duidelijk in mijn gegevens. Maar zij bleef over de Plavix doorgaan, dat ik daarmee had moeten stoppen, en toen mompelde ze nog iets van , laten we maar beginnen dat is ze straks toch vergeten, en het volgende wat ik mijn herinnerde was een een krampende pijn in de buik, en een stem die mij geruststelde , om het nog heel even vol te houden, en dat het onderzoek bijna klaar was .

Daarna werd ik wakker, en zat manlief naast mij, en kreeg ik wat te eten . Het onderzoek liet gelukkig geen afwijkingen zien, wel waren er wat biopten genomen 9 november krijg ik daarvan de uitslag bij de internist.

Wordt vervolgd

Kraanvogels over Eerbeek

Voor een uurtje terug 53 Kraanvogels (Grus grus) over Eerbeek heen richting het zuiden  Mooi om te zien, maar vooral prachtig om te horen.

Kraanvogel - Grus grus

Kinderpardon 3

Super👏 bijna 60 van de 100 handtekeningen binnen, om de Gemeente Raad van Brummen te overtuigen van de Gememeente Brummen een Kinderpardongemeente te maken ❤️ Nog niet getekend 👇je handtekening is meer dan welkom👍Deze tweet delen zou heel fijn zijn 🤗

 https://twitter.com/AnneliesvanK/status/1056655068152389632

 

 

Kinderpardon 2

Geweldig🙌 in 1 dag tijd al 45 van de 100 handtekeningen binnen,om de Gemeente Raad Brummen te overtuigen, om van de Gemeente Brummen een Kinderpardongemeente te maken 🍀 Nog niet getekend ✍️je handtekening is meer dan welkom👍 Gewoon doen want ze #zezijnalthuis ❤️ 

 https://twitter.com/AnneliesvanK/status/1055726074808668161

 

 

Kinderpardon 1

Beste allemaal, ik heb ruim 6 weken moeten wachten tot deze petitie werd goedgekeurd, maar dat is natuurlijk niets in verhouding met al die kinderen die al zo lang wachten op verruiming van het Kinderpardon, zodat gewortelde kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland verblijven alsnog een vergunning kunnen krijgen om in Nederland te blijven. Alsjeblieft help mij om van Gemeente Brummen een Kinderpardongemeente te maken , door de petitie te tekenen, en te delen . Alvast bedankt. Liefs Annelies.

https://actie.degoedezaak.org/petitions/kinderpardongemeente-brummen 

https://twitter.com/AnneliesvanK/status/1055186324804775936

Het mannetje op de radio

Naast voorzitter van RTV Veluwezoom de lokale omroep in Brummen, deed manlief ook tot voor kort de regie van ''De Week Draait Door'' een programma waar hij het format van heeft bedacht .

Het is een actualiteitenprogramma, dat iedere woensdagavond bij Veluwezoom FM te beluisteren is van 19.00u tot 20.00u Vanavond was manlief de gastpresentator.  

Geert van Klinken

Hij had o.a. een Interview met Diederik Kuenen van de werkgroep Kamermuziek, Culturele Stichting gemeente Brummen, en Sip Reintsema van het Autunno Ensemble over het komende concert in de Oude of Pancratiuskerk in Brummen op 4 november 

De uitzending is via de link terug te beluisteren.
https://anneliesnatuurlijk.nl/het-mannetje-op-de-radio/

Breaking news = Goed nieuws

Breaking news, voor Verian , maar ook voor manlief, die vandaag een vast contract kreeg bij Verian in het wijkteam waar hij nu werkt .

 *NIEUWS* *NIEUWS* *NIEUWS*

Vérian start per 1 januari 2019 weer op eigen titel met het leveren van Huishoudelijke Hulp in de gemeenten APELDOORN en HATTEM!
Op dit moment levert Vérian al wel weer HH in Apeldoorn is samenwerking met De Nieuwe Zorg Thuis.

Daarnaast heeft Vérian ook verlenging van de contracten gekregen in de gemeenten Brummen, Epe, Heerde en Voorst!


https://www.facebook.com/ThuiszorgVerian/photos/a.212502282109899/2507346499292121/?type=3&theater

 

Blauw, blauw, ik hou van jou....

Zo dichtbij als gisteren heb ik nog nooit een IJsvogel - Alcedo atthis gezien.
Het was dat ik last van mijn arm kreeg, anders had ik met gemak een video van 5 minuten kunnen maken van deze poetsende IJsvogel man 🚹 ondersnavel: eenkleurig 🚺ondersnavel: tweekleurig

Nijenbeek te Voorst

 We zien het vaak op afstand maar ook van dichtbij is de Ruïne De Nijenbeek heel bijzonder.
Kasteel Nijenbeek werd rond 1230 gebouwd, en ligt op een strategisch punt aan de IJssel, en was op een gegeven moment in de handen van de Hertogen van Gelre

Het kasteel is in de loop van de tijd vaak van uiterlijk veranderd. Een aantal bijgebouwen werden gesloopt, en uiteindelijk bleef er alleen een toren over. Aan het eind van de 2e wereldoorlog werd de toren door de Geallieerden onder vuur genomen, om een aantal Duitsers te verjagen, die in de toren zaten . Daardoor werd alles zwaar beschadigd.

Ruïne De Nijenbeek

Meer foto's op:   https://anneliesnatuurlijk.nl/nijenbeek-te-voorst/

Door de APK heen

Vandaag moest manlief ter controle naar de Cardioloog

Eerst de gebruikelijke fietstest, die prima ging, alleen was manlief daarna wel iets duizelig.
Na de fietstest was er een gesprek met de Cardioloog, en wij hoopten natuurlijk als alles goed zou zijn, en dan zou het zomaar een ontslag gesprek kunnen worden.

Alles was prima in orde, de Fietstest was zelfs heel goed, alle bloeduitslagen waren meer dan goed, een prima bloeddruk, kortom manlief werd na 7 jaar weer terug gestuurd naar de huisarts . 1x per jaar controle bij huisarts, dat is alles . We gingen er van uit dat alles goed zou zijn, maar je weet het natuurlijk nooit zeker.

We namen toch een beetje met een dubbel gevoel afscheid van de Cardioloog, die in  onze ogen natuurlijk al die jaren heel belangrijk was geweest , en waar wij heel veel vertrouwen in hadden.
Maar toen wij eenmaal buiten de deur stonden , wisten we niet hoe snel we weg moesten komen.
Het leven begon ons weer toe te lachen, na al die narigheid van de afgelopen jaren.

Nog 1 specialist te gaan , en dat moest goed komen , want we hoorden al van de Cardioloog , dat de parameters van de darmkanker in het bloed bijzonder laag waren.
Wat een dag .

Nationale huis- en tuinspinnentelling! 8 en 9 september

Komend weekend, 8 en 9 september is er alweer voorde 2e keer de Nationale huis- en tuinspinnentelling! Belangrijk maar ook leuk om te doen, en er is gelukkig een handige Spinnenzoekkaart , dus iedereen kan meedoen.

Gewone Kameleonspin - Misumena vatia

Let op ! Het Egelseizoen is weer begonnen !

Gistermorgen toch even behoorlijk geschrokken. Waar ik steeds voor waarschuw door berichten te delen op sociale media van Egelbescherming.nl en andere Egelopvang, overkwam mij gisteren zelf. De groene container moest aan de weg , en omdat deze nog niet helemaal vol zat, wilde ik snel nog snel even uit de voortuin een gedeelte van een siergraspol wat dood was gegaan in de container doen.
Gelukkig deed ik alles handmatig, want ik wilde alleen maar dat stuk loszittende pol verwijderen, en voorkomen dat huisjesslakken, en andere insecten mee de container in zouden verdwijnen.  Het viel mij op dat er onder de omhoog gekomen wortellaag van deze totaal verdroogde siergraspol een kuil zat vol met dor blad, en tot mijn verbazing begon dat blad te bewegen, en kwam er een volwassen Egel te voorschijn , en bleken er ook nog eens zeker 4 jongen in die ondiepe kuil te liggen.

Moeder ging er in eerste instantie vandoor, maar gelukkig kon ik haar nog net op tijd pakken, en in een krat plaatsen die manlief mij toereikte. Ik besloot om de Egelbescherming te raadplegen, voordat ik nog meer schade zou aanrichten.  Met kunst en vliegwerk hebben we het nest met support van de Egelbescherming geprobeerd te herstellen.  Omdat de moeder een poging had gedaan er vandoor te gaan , hebben manlief, een buurman en ikzelf, over het nest heen, de bovenkant van een oude knaagdierenkooi geplaatst, en Egelvoer en water bij het nest gezet. Daarna hebben we moeder weer bij haar jongen in het nest gezet, en de familie toegedekt met droog siergras. De kooi werd verzwaard met stoeptegels en daarna lieten we de familie met rust.

Op het moment dat de schemer gisteravond al flink was ingevallen, heb ik heel voorzichtig de kooi weer weggehaald . Op gepaste afstand wachtte ik samen met een buurvrouw af, op wat er zou gaan gebeuren. We hoorden op een gegeven moment dat moeder egel zich te goed deed aan de gedroogde meelwormen in het Egelvoer. Na een tijdje en veel geritsel in de bladeren zagen we haar naar de tuin van onze naaste buren lopen, om even later de straat over te steken, naar een andere tuin. En toen verdween ze uit het zicht. De kleintjes had ze keurig netjes afgedekt met blad , want er was helemaal niets meer zichtbaar . Een geluk bij een ongeluk is dat de jonge Egels al wat ouder waren, want als ze nog maar net waren geboren had de moeder haar jongen waarschijnlijk dood gebeten. Ook zie je na een verstoring vaak, dat het moederdier de jongen gaat verslepen naar een andere plek. Gelukkig vond deze moeder de verstoring blijkbaar niet zo erg, want vanmorgen was ze weer terug in het nest. Het lijkt erop dat het gezinnetje de draad weer opgepakt alsof er niets is gebeurd.

Het hoekje in onze voortuin met het Egelnest is nu voor langere tijd taboe . Over een aantal dagen gaan de jongen samen met moeders er op uit om eten te zoeken, en als ze 6 weken oud zijn, dan zijn ze al helemaal zelfstandig, maar overdag blijven ze gebruik maken van het nest.
Om te overwinteren gaat moeder straks een nieuw nest voor zich zelf maken, maar de jongen gaan overwinteren in het nest waar ze zijn geboren. Als ze alle gevaren overleven, hebben wij tot zeker volgend jaar mei Egels in onze voortuin.

Familie Egel

Een prachtige dag met als afsluiting Bijeneters

Een leuke, maar ook wel spannende dag was voor mij aangebroken, we gingen namelijk richting Limburg, op zoek naar een groep Bijeneters, die daar al een tijdje aanwezig waren. De grote vraag was natuurlijk zouden ze er nog zitten.
De Bijeneter had ik nog nooit gezien, net als het merendeel van de mensen in Nederland heb ik zo het vermoeden. Mijn grote wens was dan ook al heel lang, dat ik  ooit in mijn leven een Bijeneter zou mogen zien.
De Bijeneter (Merops apiaster) is een soort uit de familie van Bijeneters (Meropidae). Het is een prachtige kleurrijke vogel die rond het Middellandse Zeegebied broedt, maar de laatste jaren vliegt de vogel vanuit het overwintering gebied (Zuid-Afrika), steeds vaker door naar Duitsland, maar ook naar Nederland. De laatste jaren zijn in Nederland zelfs enkele paren tot broeden overgegaan, en de eerste jonge Bijeneters zijn al succesvol grootgebracht. De Bijeneter heeft het nest in een zelf gegraven tunnel in een steile wand, meestal in de buurt van water. Waar de vogels hun nesten hebben wordt in Nederland gelukkig goed geheim gehouden, want het is allemaal nog heel pril en kwetsbaar.

Heel af en toe worden er Bijeneters waargenomen in Gelderland , vaak gaat het dan om dieren die overvliegen, of om dieren die bijvoorbeeld even een tussenstop maken om bij te tanken. Maar om Bijeneters te zien in Nederland moet je toch eigenlijk richting Limburg of naar de kust.

Vandaag waren de weersomstandigheden redelijk goed, igg niet te heet voor onze hond, want we zouden waarschijnlijk toch een stukje moeten lopen om bij de Bijeneters in de buurt te komen.
De weg er naar toe was al bijzonder, want zo vaak gaan wij niet richting het zuiden . Voor het eerst deze vakantie hadden wij dan ook echt het idee dat we vakantie hadden. We genoten dan ook volop , en voor wij er erg in hadden waren we al op de plek van bestemming, ondanks dat we een groot gedeelte binnendoor waren gegaan. Op de plek aangekomen moesten we idd een stukje lopen, maar we hoorden en zagen geen Bijeneters, laat staan dat we ze zagen vliegen. Je weet ook niet wat je moet zien, omdat je de vlucht niet herkent.
We waren dan ook de enigen op die plek in eerste instantie, maar gelukkig kwam een tijdje later iemand met een verrekijker aangelopen. Deze lokale vogelaar verzekerde ons dat we goed zaten, want op die plek zouden ze hoogst waarschijnlijk rond 20.00u hun intrek nemen in 1 van de bomen die daar stonden, om daar de nacht door te brengen.

We moesten nog een uurtje of 7 geduld hebben. Voor ons was dat geen enkel probleem, want er was genoeg te zien daar. Nooit gedacht dat de omgeving van de rivier de Roer zo mooi zou zijn. Rond 18.00u waren we weer terug op de plek waar we de auto konden parkeren. Ondertussen kwam er nog een stel aan, zij waren ook op zoek naar Bijeneters, en wij konden ze geruststellen dat ze op de goede plek zaten. Gezamenlijk liepen we met hen richting de plek met de bewuste bomen. En toen begon het ”lange wachten”. Manlief had het goed bekeken, en ging een eindje verderop met onze hond in het gras zitten, op een oude deken.

Druppelsgewijs kwamen er steeds meer mensen bij, waaronder een plaatselijke vogelaar die heel veel wist te vertellen over deze groep Bijeneters. De Bijeneters hadden daar al een tijdje hun vaste slaapplek. Soms kwamen ze aangevlogen, en vielen dan gelijk de boom in, andere keren kwamen ze aangevlogen, en gingen ze rond de boom nog een tijd door met het vangen van allerlei insecten. De braakballetjes werden verzameld en onderzocht. Heel opvallend waren de resten van nachtvliegende kevers die daar in werden gevonden. Dat zou betekenen dat ze ook ’s nachts insecten vangen, en dat de maaltijd zeker niet alleen uit bijen bestaat.

Want anders dan hun naam doet vermoeden eten Bijeneters niet alleen maar Bijen, maar eigenlijk alle vliegende insecten. Vanaf een uitkijkpost meestal een kale tak in een boom , worden uitvallen gedaan naar insecten die in de buurt van de Bijeneter vliegen .
De lokale vogelaar vertelde ook dat de groep al aardig kleiner was geworden , waarschijnlijk had zich een gedeelte afgesplitst .

Grote groep kleine groep, voor mij maakte dat allemaal helemaal niets uit meer uit, als we er maar 1 zagen. Het lange staan was voor mij haast niet meer vol te houden, omdat ik nergens tegen aan kon leunen.

Maar ineens was daar dat prachtige geluid, dat ik nog nooit in het echt gehoord had , ze kwamen aangevlogen, precies uit de richting die de plaatselijke vogelaar had aangewezen, ze gingen alleen 1 boom verder zitten dan verwacht, en daar zat manlief met onze hond eerste rang.  Uiteindelijk kwamen er 28 Bijeneters aangevlogen , volwassen vogels met hun jongen.
En wat was het een feest om te kijken naar die geweldige vliegkunsten van deze kleurrijke vogels. Het geluid alleen al was prachtig om te horen , Overal klonk het onmiskenbare pruuuuupruuuuu, maar ook het; oh en ah was overal te horen, want er waren ondertussen steeds meer mensen komen kijken ook met kinderen . Iedereen bleef keurig netjes op het openbare pad staan, wat langs het gebied liep waar de bewuste bomen stonden.

De vogelaar uit de buurt, keek er van op dat de groep toch weer groter was dan de dagen daarvoor. De vogels zorgden voor een waar spektakel. Maar aan alle leuke dingen komt een eind helaas. Op het moment dat de zon echt verdwenen was en het licht een stuk minder, besloten wij naar huis te gaan, we hadden per slot van rekening nog even een terugreis voor de boeg.
Moe maar voldaan ging het richting de auto, en vervolgens richting Eerbeek. Wat een prachtig dag was het geweest, met een fantastische kleurrijke vliegshow op het einde. Een dag om niet snel te vergeten.

Meer foto's op  https://anneliesnatuurlijk.nl/een-prachtige-dag-met-als-afsluiting-bijeneters/

Bijeneter – Merops apiaste

Soms heb je even een opkikkertje nodig

Vandaag ging het richting de Achterhoek, naar een plek waar mogelijk Boomkikkers zouden kunnen zitten. Ik heb namelijk al heel lang een soort van verlanglijstje in mijn hoofd zitten , en met stip boven aan staat dit groene mini kikkertje, met de mooie naam Latijnse naam; Hyla arborea.
Op verschillende plekken in de Achterhoek waar Boomkikkers mogelijk zouden kunnen zitten (voor mijn gevoel dan), was er van alles te zien, maar nooit zag ik ook maar 1 Boomkikker. Maar 1 ding wist ik zeker, als ik ergens op een plek kans zou hebben om Boomkikkers te zien dan was het daar , op die plek in de Achterhoek.

Op de bewuste plek aangekomen, zag ik van alles, maar wederom geen enkele Boomkikker. Ik begon langzamerhand de moed op te geven waarschijnlijk liep ik er steeds voorbij, en zag ik ze gewoonweg niet. Aan de andere kant, Groene stinkwantsen zag ik wel overal op bladeren zitten, dus dat met een kikkertje van 3 a 4 cm moest dat toch ook zeker lukken . Opeens schrok ik , de grond voor mijn voeten kwam opeens omhoog. Een onvoorzichtige Mol was druk bezig met grond aan het verzetten, op het moment dat een elftal jongens van rond de 16/18 jaar op fietsen kwamen aanrijden.  Het enige wat ik kon uitbrengen was ; “ho pas even op, doe even voorzichtig hier zit een Mol’. Ze gingen idd met een boogje om de Mol en mij heen, al lachend en roepend ” waar is de Mol ? ”

Maar eindelijk na zoveel jaar had ik geluk, ineens ontdekte ik in een Bramenstruik een gifgroen kikkertje.  Op het zelfde moment kwamen van de andere kant 2 wat oudere mannen aangelopen. 1 van de mannen zag op dat moment ook voor het eerst van zijn leven een Boomkikker. De andere man had al vaker Boomkikkers gezien, maar hij bleef ze bijzonder vinden. Hij had vandaag een kennis meegenomen , die net als ik al heel lang de wens had om een keertje Boomkikkers te zien in het echt.
En zo stonden daar 3 volwassen mensen te turen naar een paar Braamstruiken. We ontdekten steeds meer kikkertjes, in totaal 17 dieren, waarvan een paar volwassen dieren, maar zo ontzettend klein.
Ook manlief die een poos later met Ulli onze hond kwam aanlopen, keek er van op hoe klein de kikkertjes waren.

De Boomkikkers waren aan het opwarmen in de zon, en naar mate ze langer in de zon zaten werden ze steeds feller van kleur, en makkelijker te ontdekken. Ze trokken zich van al dat bekijks helemaal niets aan , en zaten bewegingsloos voor zich uit te staren, of met de ogen dicht . Maar af en toe maakte er toch 1 een sprongetje naar een ander blad. Meestal lukte die sprongetjes in 1 keer, maar bij 1 kikkertje ging het bijna fout, maar dankzij de zuignapjes aan de poten, lukte het uiteindelijk toch.
Boomkikkers worden pas echt actief in de schemer, dan gaan ze jagen op insecten, en laten ze zich ook horen, en daardoor zijn ze een stuk makkelijker te vinden .

Eindelijk heb ik boomkikkers gezien, en 1 ding weet ik zeker, dit moment ga ik niet zo snel meer vergeten . Meer foto's op https://anneliesnatuurlijk.nl/soms-heb-je-even-een-opkikkertje-nodig/

Boomkikker - Hyla arborea

Kopzorgen

Het zit Ulli niet mee ! 10 dagen met een kap om gelopen, omdat er hechtingen in zijn poot zaten (tumor weggehaald). 

Gisteren vervroegd de hechtingen eruit, omdat hij in toenemende mate last van zijn poot leek te krijgen, blijkt er een ontsteking te zitten. 

Weer 7 dagen met een kap om door het leven, en opnieuw aan aan de antibiotica en pijnstilling.

Belevingsvlucht Lelystad Airport – 30-05-2018

Vandaag vloog er een Boeing 737 van Transavia vierenhalf uur lang boven Gelderland, Overijssel en Flevoland, op de zogenaamde laagvliegroutes van Lelystad Airport. De geluidsoverlast van een vliegtuig op 1800 meter hoogte, zou volgens minister Cora van Nieuwenhuizen(VVD)namelijk ernstig meevallen.

Het was mooi weer, dus manlief en ik stonden ook buiten te turen in de lucht.

Op het moment dat het vliegtuig boven Eerbeek vloog vermelde de app de volgende gegevens.
Altitude 3.040 m
Vertical speed 2304 fpm
Speed 541 km/h

 

 

Petities

 

Ik lijk wel een professionele petitie ondertekenaar. Deze week was het helemaal raak. Net voor de ene diersoort getekend, belanden andere soorten al weer in de gevarenzone. En elke keer hoop je maar weer dat een handtekening het verschil kan maken. Het is op het moment schrikken, steeds weer. Het nieuws met die verschrikkelijke beelden van mensen die op de vlucht zijn. Maar ook de narigheid dichter bij huis. Kleine ondernemers die nauwelijks het hoofd boven water kunnen, soms meer belasting moeten betalen dan een ondernemer, met ik weet niet hoeveel personeel in dienst. De grote onrust bij de sociale werkplaatsen, het speciaal onderwijs. In de zorg, zoals in de GGZ, in de thuiszorg, in de wijkzorg, noem maar op. Soms treft het de cliënten, soms het personeel. Het is ongelooflijk maar waar, het voorgaande, is niet van horen zeggen, maar het gaat om (oud)collega’s vrienden, familie, buren en kennissen Bijna altijd gaat het om beloftes die niet worden nagekomen, of alles is mooier voorgesteld, dan de werkelijkheid. Overal kun je voor hulp terecht, en overal kun je protest aantekenen, maar de andere partij meestal een organisatie of iemand met financiële middelen, houden het vaak veel langer vol dan de eenling. Soms betreft het onszelf, en volgen er een paar van die dipdagen. Maar op de 1 of andere manier kunnen we bij onze eigen zorgen nooit lang stil blijven staan, want dan worden we meestal met dingen geconfronteerd die vele malen erger lijken. Manlief is lijkt nog steeds een aanspreekpunt te zijn voor mensen die met problemen zitten, of via via krijgt hij de problemen voorgeschoteld. Soms vallen mensen bijna achterover van het feit dat de oud wethouder in de wijkzorg werkt. Bijna automatisch gaat men er dan vanuit dat hij dan wel als manager of zoiets in de zorg werkzaam zal zijn. Vol ongeloof horen ze dan dat manlief werkzaam is op de zogenaamde werkvloer, en dat bij wijze van spreken de mogelijkheid bestaat, dat ze door hem met het douchen geholpen worden. De afgelopen tijd heb ik mij best wel heel druk gemaakt over het welzijn van dieren, en geprobeerd daar aandacht voor te vragen.. Meestal door middel van berichten daarover te delen op mijn facebookpagina en de website. Maar ook het tekenen van petities, en door daadwerkelijk bij een Tweede Kamerlid van de PvdA aan de bel te trekken, die hetgeen ik gemeld had aan hem , gelukkig ernstig genoeg vond, om er 10 schriftelijke Kamervragen over te stellen.aan de Staatssecretaris van Economische zaken. Toch heeft het tekenen van een petitie best wel zin, als je alleen al denkt aan het verbod op het fokken van nertsen voor de bontindustrie (met een prachtig bedankje na het tekenen). Ook vandaag een petitie ondertekend, voor die misstanden in Frankrijk , waar kleine zangvogels met lijmstokken gevangen worden. En ik maar denken dat het in Nederland erg is. Bijna alles is beschermd in Europa behalve als het te eten is, of als het ons eten opeet, of als het, het eten op eet, van ons eten. Dan is er de ontheffing ! http://www.samentegenbont.nl/bedankt-voor-uw-steun/

Nerts Pixabay

 

Agrilaser

Dat is nog eens een diervriendelijk methode lijkt mij.
Bird Control Group heeft laserapparatuur ontwikkeld om op een diervriendelijke manier luchtvelden en weilanden vrij te houden van ganzen