vrijdag 31 december 2021

Pff toch nog goed nieuws

Vandaag eens goed nieuws, wat heet, een betere afsluiting van het oude jaar kun je niet wensen.

Vandaag mocht Manlief op ”audiëntie” bij de Uroloog . De Uroloog was best tevreden, de nieuwe medicatie doet gelukkig zijn werk, want de Psa was mooi gezakt. De medicatie die hij nu heeft blijft hij houden,  als de kanker er weer doorbreekt krijgt hij aanvullend medicatie, maar hoe dan ook iedere 3 mnd nieuwe implantaten blijft.  Aan de bijwerkingen is helaas weinig aan te doen, het is niet anders, het hoort er helaas bij zo redeneert Manlief.

Binnenkort wordt er nog wel een skeletscan gemaakt. Manlief heeft al een tijdje rugpijn, wel is het bekend dat er wat slijtage is van wervels en ribben, zo liet een vorige scan zien , maar voor de zekerheid wil de Uroloog het toch herhalen . Het was super rustig in het ziekenhuis, en voor ik er erg in had stapte Manlief alweer bij mij in de auto.

Wij gaan iig het oude jaar goed uit , vanavond lekker met z’n tweetjes op de bank tv kijken, en volgend jaar zien we wel weer.

Gelre ziekenhuis Apeldoorn

 

dinsdag 28 december 2021

De Boosterdag

Vandaag waren we de hele dag onderweg om onze Booster te halen. We hadden de afspraak online gemaakt toen dat mogelijk was voor onze geboortejaren.

De dichtstbijzijnde mogelijkheid voor Manlief was Deventer (30km), de andere optie was Harderwijk (55km) en voor mijzelf in Wijchen (60km), de andere optie was Hilversum (78 km) .

Er zou nog een officiële uitnodiging komen, en dan konden we het eventueel nog regelen dat we gelijktijdig konden.

Helaas die uitnodiging die kwam niet, en op 27 december werd online de melding gedaan, dat een afspraak aanpassen niet (meer) mogelijk was .

Wij hebben er vandaag maar een Boosterdagje van gemaakt . Vanmorgen was het eerst richting Deventer voor de Booster van Manlief. Dat verliep gelukkig allemaal heel vlot . Hij kon ook gelijk het gebouw in, en dat was wel prettig want het regende . Ondanks dat hij bloedverdunners gebruikt, en eerst langs de arts moest, mocht hij na 2 min wachten alweer gaan, een beetje raar.  Daarna was het richting huis om een boterham te eten, en toen ging het richting Wijchen.

Ik moest buiten overdekt in de rij staan wachten, dat was minder, nog niet eens zo voor mij zelf , maar wel voor een aantal ouderen met rollator. Al die tijd miezerde het ook nog , of het regende zachtjes.

Maar 1 maal binnen kon ik al snel langs de arts heen (ivm de bloedverdunners), en kon ik mij melden bij het loket . Na even gewacht te hebben, omdat een oudere dame zich niet helemaal goed voelde , was ik aan de beurt .

We hebben terug een D tour gemaakt over de De Overasseltse en Hatertse Vennen, en getankt over de grens. Al met al werd het toch nog een leuke dag, en belangrijker we hebben beide de Booster binnen, met Moderna, want de AstraZeneca schijnt wat uitgewerkt te raken.

Naschrift 31-12-2021

We hebben beiden wat last gehad van een wat stijve/pijnlijke bovenarm, dat was alles.28-12-2021 – GGD Deventer

28-12-2021 – GGD Deventer


ggdghor.nl 27 december

 

donderdag 11 november 2021

Zorgen, zorgen, en nog eens zorgen

Manlief is al een tijdje niet helemaal goed in orde . Hij heeft toch wel behoorlijk last van de bijwerkingen van de medicijnen, en hij is al een aantal dagen flink aan het hoesten. Twee x een zelftest , 2 x negatief (geen Corona) . We gingen er vanuit dat zijn Bronchitis weer de kop op stak. Normaal kan hij dat er onder krijgen door zijn medicatie voor de longen (pufjes) te verdubbelen. In eerste instantie leek dat te werken, maar geleidelijk aan werd het eerder erger, dan minder . Door die hoestbuien is Manlief behoorlijk uitgeput geraakt, en zijn weerstand is al verder van ideaal.

Toch maar een afspraak gemaakt bij GGD in Apeldoorn ook al was de zelftest negatief. Dinsdag 9 november kon hij daar terecht. Gistermorgen 10 november kregen we al de uitslag dat hij negatief was getest, en gisteren aan het eind van de middag kon hij gelukkig al terecht bij de huisarts. Tot manlief zijn grote verbazing werd hij door de huisarts ontvangen in het Coronapak. Na onderzoek, heeft onze huisarts besloten om manlief op antibiotica te zetten , om te voorkomen dat het een longontsteking wordt.  Later op de avond hoorden we dat de GGD in Apeldoorn fouten had met testuitslagen . https://www.gld.nl/nieuws/7443089/foutje-bedankt-mensen-krijgen-verkeerde-uitslag-van-coronatest

Dat zal de reden zijn geweest dat manlief toch als mogelijk besmet patiënt door onze huisarts werd ontvangen. Gelukkig is Manlief niet gebeld door de GGD, zijn uitslag bleef onveranderd.

We hebben goede hoop, dat de antibiotica zijn werk gaat doen, en dat manlief weer een beetje opknapt. Gelukkig is het geen Corona .

Zelftest

GGD Apeldoorn – 09-11-2021

 

maandag 4 oktober 2021

De verdubbeling

Manlief is vandaag met zijn nieuwe medicatie begonnen. Eind september werd hij volgens afspraak gebeld door de Uroloog, ivm de uitslag van het bloedonderzoek dat hij de week daarvoor had gehad. Helaas was de Psa inmiddels gestegen van 4.9 naar 8.3, voldoende reden om van therapie te wisselen zo vond de Uroloog.

De medicatie 1 voorgevulde spuit met 3 staafvormige implantaten moest manlief ophalen bij de apotheek in het Gelre ziekenhuis, en vandaag zou de Huisarts de injectie zetten, onder de huid in de buik, zoals afgesproken. Het medicijn werkt gedurende 3 maanden, aan het eind van de periode is het weer bloedprikken, en een paar dagen later weer overleg met de Uroloog, die de hoofdbehandelaar blijft.

Het is afwachten of de medicatie zijn werk gaat doen, en hopen dat manlief niet teveel last krijgt van de bijwerkingen. Gelukkig was het zetten van de injectie 100% meegevallen. Afwachten maar weer.

 

blue-ribbon-prostaatkanker-pixabay

zondag 15 augustus 2021

Een weekje weg geweest.

We kregen de uitnodiging om samen met onze middelste dochter, schoonzoon, en kleindochter een weekje naar Duitsland te gaan . Ze hadden voor een week een Ferienhaus geboekt in het Moezelgebied, of beter gezegd; ” de Hünsrück”,en als we zin hadden, mochten wij mee.

Natuurlijk hadden wij daar zin in. Sterker nog alleen al het feit dat we deze vakantie in het vooruitzicht hadden, hield ons de afgelopen periode op been.

Bijna ging het hele feest niet door, omdat de besmettingsaantallen van Covid-19 in Nederland in de weken daarvoor behoorlijk toenamen, en Nederland rood kleurde op de Europese kaart.

Maar we hadden geluk, we mochten Duitsland in.

Manlief en ik besloten er een toeristische route van te maken, we wilden nog 1 x de plekken bezoeken waar we vroeger met de kinderen ook waren geweest. We probeerden het gebied van waar we wisten dat er overstromingen waren geweest zoveel mogelijk te mijden , maar helaas lukte dat niet helemaal, omdat we te maken kregen met een omleiding . We kwamen daardoor dwars door een dorp heen waar het water verschrikkelijk had huisgehouden. Zijwegen waren weggeslagen, en overal stond een gedeeltelijke, of complete huisraad voor de woning. Van een aantal huizen was een gedeelte van de fundering weggeslagen . Bijna in iedere zijstraat stond een Dixie, en overal lagen grote hopen met takken. We kwamen langs een parkeerterrein waar alleen maar auto’s stonden die van binnen en buiten onder de modder zaten. Toen we het dorp bijna uit waren, zagen we een geïmproviseerde vuilnisbelt, waar ook allemaal huisraad lag. We reden we nog een tijdje langs het stroompje wat de ramp had veroorzaakt. Overal lagen omgevallen bomen en de oever van het stroompje was 1 grote puinhoop met modder. Ik heb geen foto’s gemaakt, ik wilde niet de ramptoerist uithangen, we voelden ons toch al zo.

We zijn wel op de plekken geweest die we wilden bezoeken, en dat was ook leuk, omdat weer terug te zien. Onderweg kwamen heel veel leuke en  goede herinneringen boven. We zochten een mooi plekje uit waar manlief kon slapen, en ik even kon struinen met mijn camera .

Voor ons was de vakantie al begonnen op de heenreis.

We hadden een huis in een klein plaatsje met de naam Haserich, in de buurt van Cochem en Zell . Een prachtige mooie en afwisselende omgeving met heel veel wijngaarden. We waren er al een keer eerder geweest, toen was het in de winter, ook mooi. maar in de zomermaanden is het minstens zo mooi, zo niet mooier.

We hebben een prachtige week gehad , we hadden dan ook ontzettend geluk met het weer.  Onze kleindochter genoot met volle teugen. Om de hoek was een prachtige speeltuin, die zij ook nog eens voor het grootste gedeelte van de tijd voor zich alleen had. Gaandeweg de week werd het zelfs zomers . Het opblaas zwembadje was dan ook zeker niet voor niets meegenomen. Van Triviant in de avonduren kwam niet zoveel terecht, een groot gedeelte van de week zaten we ’s avonds buiten, te genieten van de prachtige sterrenhemel . Wat we niet wisten was dat Haserich zich onder een aanvlieg route bevind van een vliegveld, namelijk Frankfurt-Hahn in Lautzenhausen.
Tot onze grote verbazing kwam er vanuit het niets een groot lijnvliegtuig van achter de huizen te voorschijn aan de overkant van de sraat. Gelukkig was het geen drukke route . Van oorsprong is het vliegveld een militaire luchthaven . Ergens in de jaren 90 werd het in gebruik genomen voor burger vliegtuigen.

Al met al is de week voorbij gevlogen, we hebben mooie plekken gezien , en ik heb voor het eerst Zomertortels op de foto kunnen zetten, ook al was het van heel erg veraf. Een onverwacht moment was toch wel de aanwezigheid van, een prachtige in Nederland super zeldzame Gewone bronlibel .

Ik was met onze kleindochter een rondje aan het lopen, zij met haar loopfiets en ik met mijn camera , toen we langs het beekje kwamen, niet ver van het huis vandaan, zag ik een voor mij onbekende Libelle zitten op een plant langs de kant. Helaas lukte het op dat moment niet om een foto te maken, omdat onze kleindochter andere plannen had. Maar ’s middags kreeg ik gelukkig een herkansing.

Helaas zit het er weer op , de week is voorbij gevlogen. Manlief is tijdens de vakantie weer een jaartje ouder geworden, en dat hebben we in alle rust toch een beetje gevierd. Het was al met al genieten, wat er ook gebeurd , dit kan niemand ons meer afnemen.

Voor meer foto's en video's https://anneliesnatuurlijk.nl/een-weekje-weg-geweest/

Duitsland – Vakantie (onderweg naar Haserich )

 

 

maandag 28 juni 2021

Even geen gedoe

Na maanden met een hoge bloeddruk te hebben gelopen , vochtophoping , toenemende kortademigheid bij inspanning, kortom allemaal ongemak, heb ik uiteindelijk een medicijn gekregen dat de bloedvaten wijder maakt, de bloeddruk verlaagd, en zorgt dat er meer zuurstof bij het hart komt (Amlodipine). Het middel staat wel bekend om zijn bijwerkingen , zoals duizeligheid , hoofdpijn , vochtophoping , maar als het goed is gaan die met 1 a 2 weken over .

Manlief  kreeg vandaag minder nieuws te horen van de Uroloog . De Psa (prostaatkanker marker in het bloed ) blijft stijgen . Eigenlijk moest er nu met een nieuwe behandeling gestart worden, maar na overleg is besloten om dit over de zomer te tillen. De nieuwe behandeling wordt dan injecties onder de huid, elke drie maanden herhalen. De kanker vlamt dan op , en dan hopen ze dat de hypofyse (klier in de hersenen ) de kanker een tijdlang gaat afremmen. Het komt niet onverwachts , we waren er al bang voor, maar toch.

Maar de komende weken is het rust, even geen gedoe, even bijkomen.


 

vrijdag 25 juni 2021

De Uilskuikens

Nog maar kort geleden op 13 juni kreeg ik een berichtje van iemand (hobbyfotograaf) uit onze wijk, dat er bij haar uilen in de boom zaten, ze had geen idee wat voor uilen, en achteraf had ze het idee dat ze het geluid andere jaren ook al had gehoord.

De uil die ze hoorde, bleek een Ransuil te zijn, en haar jongen zaten in de boom tegenover haar in een Apenbroodboom. Ze hield op afstand alles goed inde gaten, en  ze was behoorlijk aan het blaffen was tegen een kat die iets te dicht in de buurt van de boom kwam. De kat was zich van geen kwaad bewust.

Wat dat betreft zou het zomaar kunnen dat ze de uilen andere jaren ook al had gehoord, omdat Ransuilen vaak jaren achter elkaar van het zelfde nest gebruik maken.
In loop van de dagen die volgden kwam ik er achter dat zich 4 uilskuikens in de boom bevonden . We hielden het zoveel mogelijk geheim , ook al was dat best moeilijk, omdat de boom waar moeder zich bevond op een redelijk drukke plek stond . Bovendien werd ook nog eens van 11 juni 2021 tot en met zondag 11 juli 2021 het uitgestelde EK 2020 (voetbal) gespeeld, wat ook weer voor de nodige onrust zorgde in de avonduren.

Maar de familie Ransuil trok zich er niet veel van aan. Moeder hield trouw de wacht , en in de schemer kwam vader steeds aanvliegen met prooidieren, want op 18 juni ontdekte ik dat 3 van de 4 uilskuikens al fladderend op pa Ransuil afkwamen, toen die rond 4.30u uur ’s morgens nog een muis kwam brengen. De kleinste bleef nog achter in het nest . Ik sliep al een aantal nachten behoorlijk slecht, en ik besloot om op te staan en richting de uiltjes te gaan. Moeder Ransuil zat in de buurt , en de jongen zaten in hun vertrouwde boom. Daardoor kwam het dat ik pa Ransuil voor het eerst zag.  Soms heeft slecht slapen toch een voordeel.

Vanaf 22 juni gingen de uiltjes gingen al van tak tot tak , soms zelfs naar een andere boom . Ze worden in die periode ook wel Takkeling genoemd.

Omdat ze steeds in andere bomen zaten, lieten de jongen de oude vogels ’s nacht weten waar ze zaten Ze maakte dat duidelijk door behoorlijk hard te schreeuwen. Steeds meer bewoners in de buurt kwamen op het geluid af , en vroegen zich af wie de veroorzakers van dit geluid waren, niemand werd echt blij van dat geluid, maar gelukkig was iedereen (zonder uitzondering) toen men uiteindelijk wist wie de veroorzakers waren, heel erg begaan met het wel en wee van de Ransuilen familie.

Het werd steeds moeilijker om de uiltjes ’s morgens nog allemaal te ontdekken. Maar met vereende krachten wisten we iedere dag in welke boom ze zich bebonden. De uiltjes groeide zichtbaar, alleen de kleinste bleef wat achter in groei.

Ransuil – Asio otus

Uiteindelijk, toen zijn broertjes en of zusjes al van dak naar dak vlogen, kwam het kleintje niet verder dan een hoekje in een tuin op de grond. Uiteindelijk hebben de mensen die dat zagen gebeuren de dierenambulance  gebeld. De mensen van de dierendierenambulance konden het bijna niet geloven, toen ik hun vertelde dat het om een Ransuil-uilskuiken ging waarvoor ze moesten uitrukken. Bij aankomst hebben het zij het uiltje onderzocht,. Hij bleek toch vrij mager, en daarom is het uiltje uiteindelijk  meegenomen, naar de roofvogelopvang in Barchem.
Een paar dagen later bevonden de anderen zich steeds verder van de nestboom. De familie was nu echt uitgevlogen, ze waren Takkeling af.

Gisteren was het opeens stil in de wijk, en dat was toch wel even wennen.

De uiltjes waren een heerlijke afleiding . Maar het allermooiste vind ik het feit, dat in een woonwijk 4 Ransuiltjes zijn groot gebracht , en dat bijna niemand het in de gaten heeft gehad. De laatste dagen werden ze pas ontdekt, door hun geschreeuw .

 Voor meer Foto's Video's en Geluiden https://anneliesnatuurlijk.nl/de-uilskuikens/

 

donderdag 10 juni 2021

Gevaccineerd !

Onze 2e vaccinatie met AstraZeneca hebben we vandaag gehad.

Van de vorige die we op 1 april kregen hebben we gelukkig niet erg veel last gehad. Manlief had wat last van zijn arm, en we hebben ons even wat grieperig gevoeld, maar dat was het dan ook .

Als het goed is zijn we met ongeveer 2 weken helemaal beschermd, maar we blijven voorzichtig.



 

 

woensdag 26 mei 2021

24 uurs bloeddrukmeting

Ik zit weer een beetje in de de medische molen. Na het gedoe met mijn schildklier is mijn bloeddruk niet echt meer normaal geweest. Zelfs bij lichte inspanning wordt ik kortademig , en heb ik hartkloppingen. Helaas brengt medicatie verhoging geen verlichting, want de bloeddruk blijft hoog. Vandaag heb ik de uitslag van het bloedonderzoek gehad, gelukkig waren er geen schokkende dingen aan de hand. Morgen in de ochtend wordt ik aangesloten op een elektronische bloeddrukmeter een holter, voor een 24-uurs bloeddrukmeting . Afwachten wat dat gaat opleveren.

Naschrift – 28-05-2021 – De 24 uurs bloeddrukmeting laat schommelingen zien dus ik krijg weer aanpassing van de medicatie, en er wat bij.


 

 

zaterdag 8 mei 2021

In de ban van de Lammergier

Er werd tot mijn grote verbazing melding gemaakt van een Lammergier (Gypaetus barbatus) die zou rondvliegen boven  Nederland. Ze vloog zelfs hier in de buurt rond. Ze was al gezien bij Terlet, boven Park de Hoge Veluwe, en boven het Deelerwoud. De laatste dagen verbleef ze schijnbaar in de buurt van Lemele in Overijssel.

De Lammergier is een enorme roofvogel, die je vaak in berggebieden kunt aantreffen, zoals in Spanje en Frankrijk hier in Europa De Lammergier heeft ongeveer een spanwijdte van 2.50 tot wel 2.80 meter ! Ik ken de vogel alleen uit de boeken. Vroeger gingen er verhalen rond dat de Lammergier lammetjes greep, en vervolgens liet vallen vanaf grote hoogte. Daarom werd de vogel volop bejaagd . Op de lagere school las ik ooit een verhaal over een Lammergier die kleine kinderen had meegenomen in zijn nest hoog in de bergen.

Feit is dat de Lammergier heel zuinig met zijn of haar energie omgaat .

Door gebruik te maken van de thermiek net als zweefvliegers, kan de Lammergier urenlang in de lucht cirkelen zonder ook maar een vleugelslag te maken.

Voor zover ik weet jaagt de Lammergier ook niet. De Lammergier leeft van de botten van dode dieren. De snavel van de Lammergier kraakt kleine botten moeiteloos, of hij slikt ze in zijn geheel door. Als het bot te groot is, dan laat hij die te pletter vallen vanaf grote hoogte op een rotsblok. Het maagzuur van de Lammergier heeft er totaal geen moeite om de botten te verteren. Omdat bijna geen andere dier de botten van dode dieren eet, kan de Lammergier weken vooruit met een karkas van 1 dood dier.

Vandaag besloten wij om op goed geluk richting Lemele te gaan, want het begon bij mij toch wel behoorlijk te kriebelen. Voor mijn gevoel was het nu of nooit.

Bij aankomst (ongeveer 9.30u) op de Archemerberg bij Lemele was de Lammergier gelukkig op de aangewezen plek aanwezig . Het was een kwestie van volg de fotografen.  Ergens halverwege de berg zag ik haar . Ze zat op een behoorlijke afstand, en was afwisselend wat aan het veren poetsen, en en aan het dutten.

Manlief en ik hebben het tafereel een tijdje bekeken, en toen besloten we nu we er toch waren , om een wandeling door het prachtige gebied te maken. Onderweg troffen we nog een Koekoek aan, altijd leuk . De steilheid van het wandelpad brak ons eerlijk gezegd wel een beetje op ,maar we hadden het zeker niet willen missen.

Bijna beneden gekomen op een andere plek en vanuit een andere hoek zagen we de Lammergier nog wat beter. Er leek wat meer beweging in de vogel te komen.  Op een gegeven moment pakte ze een poot van een Ree (ik meen een hoefje te zien) en begon ze de poot te kraken met haar snavel (zie video). Rond 11.30u begon ze met een tak te sjouwen, en vloog ze even op .

Wij vervolgden onze plek naar beneden, en bleven nog even staan kijken, en dat was maar goed ook , dat we nog even bleven staan, Want rond 11.45 vloog ze ongeveer 5 minuten een aantal rondjes, achterna gezeten door een Buizerd, ze kwam zelfs over ons heen vliegen, en leek ons allemaal eens goed te bekijken vanuit de lucht, om vervolgens weer te landen op de zelfde plek. Echt geweldig om te zien, en een ervaring die wij niet snel gaan vergeten.

Lammergier - Gypaetus barbatus

Lammergier - Gypaetus barbatus

Naschrift :

*Deze Lammergier betreft een vrouwtje die voorzien is van een zender. Ze heeft zelfs een naam, namelijk Eglazine en ze maakt deel uit van een herintroductieprogramma van VCF (Vulture Conservation Foundation) in Frankrijk. Via de zender wordt ze hier in Nederland gevolgd door Hans Pohlmann ( voorzitter VCF in NL).

*26 mei is een andere Lammergier die tot mijn grote verbazing ook in Nederland verbleef met de naam Angèle, tegen een windmolen gevlogen, en heeft dit helaas niet overleefd

*Ongeveer een maand later vloog Eglazine weer de kant van de Veluwe op en verbleef daar nog weken. In de 2e week van oktober verdween ze voorgoed uit Nederland . Helaas heb ik nooit meer een glimp van haar opgevangen, maar ik hoop dat het haar goed vergaat.



 

 

vrijdag 9 april 2021

Pas op de plaats

Vanochtend heeft de Uroloog contact gehad met Manlief over de bloeduitslag . Helaas de lijn is stijgende, gelukkig nog niet ernstig, maar de Psa (prostaatkankermarker) was opgelopen tot 4.9 ( vorige keer 2.6). Voor hem is het aanleiding om de controle te verhogen naar 3 maanden; in juli dus weer prikken. Het is momenteel nog geen aanleiding voor verdere actie, wel moet hij het goed in de gaten houden zodra er een probleem optreedt met de urinewegen. Maar goed; ondanks de verhoging Psa voorlopig nog even pas op de plaats.

blue-ribbon-prostaatkanker-pixabay

donderdag 1 april 2021

1 april

Nee geen grap, maar vandaag zaten manlief en ik samen met anderen in de kerk , om onze eerste AstraZeneca vaccinatie te krijgen.

Wij behoren tot de doelgroep die door de huisarts wordt gevaccineerd.

Het hele gebeuren was goed georganiseerd. We kregen wel een gekleurd kaartje , omdat we beiden aan de bloedverdunners zitten, maar dat was het dan ook . We moesten net als iedereen nog een kwartiertje nablijven,en toen konden we naar huis.

Over een aantal weken krijgen we onze 2e als het goed is. Ondanks dat we nog niet beschermd zijn tegen Corona, geeft het toch een goed gevoel, dat de 1e er in zit.

Vaccination-pixabay

 

 

 

vrijdag 19 februari 2021

Patrijzen Brummen in de krant

Toch leuk als er wordt gevraagd, of je foto’s van de Patrijzen in de sneeuw van 11 februari geplaatst mogen worden bij een artikel.

Een hele onverwachte ontmoeting, van deze klucht (groepsverband van Patrijzen) in de sneeuw.

 https://anneliesnatuurlijk.nl/hoog-water-sneeuw-en-patrijzen/

https://www.brummensnieuws.nl/nieuws/algemeen/21304/patrijzen-doen-het-steeds-beter

 

© Brummens Nieuws – 19-02-2021

 

woensdag 17 februari 2021

Zelf gezien

Ergens aan het eind van vorige jaar werd ik door Actua uitgeverij benaderd, of het mogelijk was om een aantal foto’s van mijn website liefst kosteloos
te gebruiken voor een simpel boekje over vogels dat Actua aan het ontwikkelen was .

De uitgever was bij mij natuurlijk op het juiste adres, als ik kan meehelpen om de Natuur onder de aandacht te brengen (o.a. bij jongeren), dan hoef ik daar niet lang over na te denken, en helemaal als de uitgever er het zelfde over denkt .

Vorige week kreeg ik bericht dat de eerste reeks klaar was, en gisteren lag die eerste reeks ” Zelf gezien ” al bij ons op de mat .

Het zijn prachtige, leuke, overzichtelijke en leerzame boekjes geworden, en niet geheel onbelangrijk ze zijn lekker goedkoop gebleven.

Al met al ben ik heel blij met het resultaat, en ik hoop dat de uitgever uit de kosten komt, zodat hij de volgende reeks die op stapel staat, ook kan uitbrengen.

Voor meer informatie.

https://www.actua-uitgeverij.nl/Biologie/Zelf_gezien/

Natuurboekjes “Zelf gezien”

 

zondag 14 februari 2021

Kanariegeel in de sneeuw

Hoe mooi kun je het hebben, sneeuw en Kanaries.

Ik had wel vaker Kanaries gezien, en dan heb ik het niet over kweekkanaries in kooitjes, maar over Kanaries die in het wild voorkomen, namelijk de Europese kanarie. Maar zo dichtbij als vandaag heb ik ze eerlijk gezegd nog nooit gezien, laat staan in de sneeuw. Meestal zag ik ze in Duitsland in de zomer tijdens onze vakanties.
De Europese Kanarie – Serinus serinus is wel familie, maar niet de de voorouder van de kweekkanaries, dat is namelijk de ”echte” Wilde kanarie (Serinus canaria) die voorkomt op de Canarische eilanden, en iets groter schijnt te zijn.

De Europese kanarie behoort tot de familie vinkachtigen (Fringillidae) net als de Groenlingen, en Sijsjes, maar helaas zijn ze redelijk zeldzaam, in ieder geval in Nederland .

De vogels (4) hielden zich al een aantal dagen op in een Natuurspeelpark in Rheden (buurtgemeente), maar we hadden nog niet de kans en de tijd gehad om daar naar toe te gaan. Vanmorgen lukte het gelukkig, en ik had geluk, ook al was het even zoeken, en ik er nog maar 2 kon ontdekken.

Europese Kanarie – Serinus serinus

 

 

donderdag 11 februari 2021

Hoog water, sneeuw en Patrijzen

IJssel bij Brummen

IJsvorming in de uiterwaarden

IJsvorming in de uiterwaarden

IJsvorming in de uiterwaarden

Landhuis Reuversweerd Cortenoever Brummen

Zicht op Zutphen

Patrijs – Perdix perdix

Patrijs – Perdix perdix

Patrijs – Perdix perdix

 

vrijdag 5 februari 2021

Hoogwater (Rijn en omstreken)

Eusebiuskerk Arnhem

Hoogwater Nederrijn

Hoogwater Nederrijn

Hoogwater Nederrijn

Stuw- en sluizencomplex Driel (Nederrijn)

(voormalige) Kerncentrale Dodewaard

 

dinsdag 2 februari 2021

De Grote Burgemeester

Al een aantal weken verblijft er een prachtige zeldzame meeuw in het buitengebied tussen Deventer en Twello . We waren al een paar keer op zoek geweest naar de vogel, en we hadden hem al van veraf kunnen bekijken. Tussen alle andere meeuwen was hij of zij redelijk makkelijk te vinden. Wat dat betreft doet de meeuw haar of zijn naam eer aan, namelijk Grote Burgemeester – Larus hyperboreus.

En groot is de vogel zeker. De eerste keer zagen wij de meeuw begin januari op zijn of haar slaapplaats rustig ronddobberen op het water van de Veenoordkolk bij Deventer, wel op behoolijk afstand, maar we konden de vogel toch redelijk goed bekijken.

De tweede keer zagen we de vogel een stuk dichterbij in de buurt van Twello, in een weiland tussen andere meeuwen.

Maar vanmiddag totaal onverwachts zie ik vanuit mijn ooghoeken hem of haar foerageren in de buurt van een sportterrein, op het moment dat wij een rotonde oprijden. We hadden de wekelijkse boodschappen gedaan in Twello, en we wilden op de terugweg nog even kijken of we de Burgemeester op de bekende plekken konden aantreffen. Maar manlief nam in 1e instantie gewoontegetrouw de normale weg terug. We moesten daarom een stukje terug, vandaar dat we een andere weg namen, en een rotonde moesten pakken . Die rotonde namen we dus helemaal , en we hadden alle geluk van de wereld, omdat manlief vervolgens de auto kon parkeren in de buurt van de meeuw.

En dan sta je daar, op een paar meter afstand naar een prachtige (tweedejaars) Grote Burgemeester te kijken, die het niet eens in de gaten had dat wij daar stonden.

De Grote Burgemeester – Larus hyperboreus kun je heel soms bewonderen aan de Nederlandse kust in de wintermaanden, maar dan moet je geluk hebben . Wat dat betreft kunnen wij dus helemaal van geluk spreken met deze ontmoeting .

Voor mee info over de De Grote Burgemeester zie : Vogelbescherming.nl


 


 

 

 

vrijdag 8 januari 2021

De (nieuwe) kleren van de keizer

Het zal deze week niemand ontgaan zijn, het was de week waarin het lijkt of Trump zijn hand heeft overspeeld.

We vielen woensdagavond (6 januari) van de ene verbazing in de andere.

Wij waren net als velen in afwachting van de Senaatsverkiezingen in Georgia, en dat leek goed uit te pakken voor de Democraten.

En dan ineens is daar Trump met een boodschap voor zijn aanhangers. Ergens anders staat zijn zoon ook een menigte toe te spreken …..je bent of een Hero of een Zero, meer opties zijn er niet .

Beiden ontkennen nog steeds dat ze de verkiezingen verloren hebben, en Trump krijgt zijn aanhangers zover om samen met hem naar het Capitool te lopen. Maar bij aankomst bij de hekken van het Capitool, is Trump al lang verdwenen.

De hekken en agenten houden de aanhangers niet tegen , de trappen en uitgangen worden vervolgens bezet , en de opgefokte meute verschaft zich de toegang tot het Capitool en even later bevinden ze zich in het hart van de democratie. Een vrouwelijke aanhanger wordt getroffen door een kogel, en er komen berichten dat er nog meer gewonden zijn, ook onder de politie. Ergens in het Capitool zijn dan de senatoren/afgevaardigden in veiligheid gebracht, of hebben een gasmasker aangereikt gekregen.

Als een stelletje jagers houden sommigen hun trofeeën omhoog voor de camera, zoals een naambordje van de voorzitter (Pelosi).

Buiten werd de media belaagd, en apparatuur werd vernield, echt schokkend, en nog schokkende Trump hield zich stil.

Het leek enorm lang te duren voor er meer politie kwam , en de avondklok in werking ging. Een gedeelte van de aanhangers leek de avondklok niet te willen afwachten, en vertrok, maar een grote rest bleef.

Later op de avond verscheen de aankomend president Biden voor de camera, en toen kon Trump natuurlijk niet achterblijven, en stuurde hij een videotweet de wereld in met een in onze ogen dubbele boodschap .

De socialmedia kanalen grepen gelukkig in, een Trump kreeg soort van Time-out.

We hebben tot na middernacht verschillende actualiteitenprogramma’s op de NPO gevolgd en naar CNN gekeken tot we onze ogen niet meer open konden houden.

Gistermorgen gelijk de tv weer aan, en dan krijg je het gevoel, dat Amerika is ontsnapt aan een soort van burgeroorlog.

Vaak hebben manlief en ik onze vraagtekens gehad , bij dat onbegrijpelijke kiesstelsel van Amerika. Uiteindelijk is de vergadering doorgegaan, en heeft de Vice president de verkiezingsuitslag bevestigd.

Ik moest vanavond ineens weer aan het sprookje van vroeger denken over de keizer met zijn nieuwe kleren. Als kind begreep ik de onderliggende boodschap van het sprookje niet zo goed, later des te meer.

Het sprookje over De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen , lijkt ook bij Trump op te gaan . Als je er maar consequent voor zorgt dat je al je criticasters de laan uitstuurt, dan heb je een hele grote kans dat niemand je meer een weerwoord geeft, uit angst om weggestuurd te worden, ook al zijn ze het niet met je mee eens.

Pronkende blote keizers zijn helaas van alle tijden, en van alle nationaliteiten, ze wonen in landen ver weg, maar ook dichtbij huis.

Wordt waarschijnlijk vervolgd.

NB

Na lang zoeken toch een afbeelding op Pixabay gevonden van een muurschildering van Trump, die ik wel bij dit blog vind passen


 

dinsdag 5 januari 2021

Nog even volhouden

Nog even volhouden zag ik vaak voorbijkomen als wens voor het nieuwe jaar, en blijf gezond. Het volhouden gaat ons denk ik wel lukken, maar blijf gezond is in ons geval toch echt een andere verhaal.

De Corona hebben we gelukkig tot nu toe buiten de deur kunnen houden , door zoveel mogelijk in onze eigen bubbel (eigen gezin) te blijven, maar andere mensen zijn er niet zo goed van afgekomen.

Het zogenaamde nieuwe normaal gaat ook mee het naar het nieuwe jaar, en dat betekend dat onze bubbel voorlopig nog even blijft.

Maar ons lukt het ook niet altijd om in de eigen bubbel te blijven. Gisteren werd manlief alweer op controle bij de uroloog verwacht, en vandaag moest hij zijn uniformen en werktelefoon inleveren bij zijn (oud)werkgever, en dan moet je toch even de bubbel verlaten .

Vorige maand heeft manlief min of meer noodgedwongen van zijn werkzame leven afscheid genomen. We zagen het beiden wel aankomen , maar al met al hakt het er toch wel in .

Maar ons kennende gaan we wel weer een weg hierin vinden, en hopelijk kunnen we met z’n allen over een tijdje afscheid nemen van die anderhalvemetersamenleving. Wat ons betreft, liever vandaag, dan morgen die spuit erin.