1e Kerstdag 2023

 

Manlief was opeens vanmorgen snipverkouden. Misschien moet je toch maar weer even een test doen (gelukkig hadden we er nog net 2 in huis).

Ach ja, we konden er op wachten, manlief testte helaas positief (dame met Corona dagopvang ziekenhuis ? ), voor de zekerheid heb ik zelf ook maar even een test gedaan, die was gelukkig negatief .

Daar ging ons uitje voor vanmiddag , geen gezellig samenzijn zijn met kinderen en kleinkinderen, waar we ons zo op hadden verheugd.

Je mag gerust gaan opperde manlief nog. Geen haar op mijn hoofd, ik blijf bij jou was mijn antwoord .

Wat een Kl*tez**i……………..

 

De Notenkraker

Dit jaar, ergens in oktober, werd ik door de secretaris van Vereniging Ouderenbelang Voorschoten, via het contactadres van deze site benaderd.

De VOV is de Vereniging die geheel draait op vrijwilligers. Elke maand verschijnt er een nieuwsbrief, en in die nieuwsbrief staat ook een stukje over de natuur, zo veel mogelijk passend bij het seizoen.

De vraag was of ik toestemming wilde geven of er een foto van mij gebruikt mocht worden (Notenkraker met noot in zijn snavel) bij een (kerst)verhaal in het decembernummer van de Nieuwsbrief van de VOV. Voor het kerstnummer wilde de secretaris die foto combineren met het ballet De Notenkraker.

Het copyright zou in de foto blijven staan, en mijn naam als fotograaf zouden ze ook vermelden, voor mij geen enkel probleem, alleen maar leuk, dus ik heb dan ook mijn toestemming gegeven .

Vandaag kreeg ik via de mail de betreffende link naar het stukje over de Notenkraker, met mijn foto. NB-202312-202401.pdf (vovvoorschoten.nl) (scrollen tot je op pagina 20 bent).

Notenkraker – Nucifraga caryocatactes

 

Het 2e IJzerinfuus

 

Vandaag is onze jongste dochter jarig. Ze viert haar verjaardag niet, want het is een doordeweekse(werk)dag voor haar, en voor ons is het voor de zoveelste keer weer een bezoekje aan het ziekenhuis op haar verjaardag. Maar gelukkig zien we elkaar allemaal weer met de kerstdagen, daar kijken manlief en ik erg naar uit.

Vandaag begon het al goed op de dagopname in het ziekenhuis . Manlief kwam op een 2 persoonskamer te liggen. Een hele aardige dame, al een beetje op leeftijd, had zich al geïnstalleerd op het bed dicht bij het raam.

Ook manlief volgde het voorbeeld , en installeerde zich op het bed naast de dame. Het was even wachten, op de verpleegkundige, maar gelukkig duurde dat niet lang. De dame zou het eerst aangesloten worden op haar infuus . Heel belangstellend vroeg de verpleegkundige, hoe het met de dame ging, en of er nog bijzonderheden te melden waren van de afgelopen week .

Wij en de verpleegkundige vielen nog net niet achterover van verbazing, want de dame in kwestie melde dat ze Corona had , en ze was zich van geen kwaad bewust, dat ze volgens de richtlijnen van de dagbehandeling, dan niet had mogen komen. Voor alle zekerheid, had ze wel een mondkapje opgedaan, dat was tenminste nog iets.

De verpleegkundige ging in overleg met de dienstdoende arts, en om een lang verhaal kort te maken, werd de dame verzocht om toch weer naar huis te gaan. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan, want er moest eerst vervoer geregeld worden.

Ondertussen werd alles al klaar gezet , voor het IJzerinfuus van manlief, en begaf ik mij weer richting de wachtruimte.

Maar het wachten duurde veel langer dan de vorige week , omdat ze bij manlief een half uur bezig zijn geweest om een ader aan te prikken. Uiteindelijk is het ijzerinfuus wel goed gegaan.

Nu een weekje geen gedoe, alleen maar leuke dagen voor de boeg.

 

IJzerinfuus

Uitzicht wachtruimte Endoscopie Gelre ziekenhuis Apeldoorn

Wachtruimte Endoscopie Gelre ziekenhuis Apeldoorn

 

Toch een stootkuur

Vanmorgen zijn we toch maar weer naar de huisarts geweest.

Ondanks het nieuwe pufje, werd het hoesten maar niet minder van manlief . Na onderzoek, gaf de de huisarts aan dat de longen van manlief onderin behoorlijk vol zitten  .

Manlief ontkomt er helaas niet aan , dus moet hij nu starten met antibiotica, en een stootkuur Prednisolon, boven op de Prednisolon die hij al kreeg.

 

Er even uit

Kom we gaan er even uit , even een stukje rijden, even een ander uitzicht, opperde manlief opeens vanmiddag, ik voel me redelijk.

Zo kon het gebeuren dat we een tijdlang op een parkeerplaats hebben gestaan met uitzicht over een nevengeul van de de IJssel bij Deventer. Het was er heerlijk rustig, bijna geen mens te bekennen. Er waren verschillende soorten Ganzen en andere vogels. Aan de andere kant van de weg in een Vogelbroed en rustgebied, hadden zich naast groepen Kolganzen, en Brandganzen een aantal Hazen en Reeën verzameld, gevlucht voor het hoge water.

Een paartje Torenvalken was aan het jagen, en ook een Velduil was verderop in het gebied aan het jagen. Maar het licht was behoorlijk slecht, en de Velduil was al weer uit het zicht verdwenen, voor ik ook maar een foto had kunnen nemen. Op het moment dat we besloten om naar huis te gaan , ontdekte ik nog een mooie Slechtvalk rustend op een informatiebordje .

Toch fijn, om er even uit te zijn geweest.

Slechtvalk – Falco peregrinus

 

 

 

Het 1e IJzerinfuus

Vandaag heeft Manlief zijn IJzerinfuus gekregen, de 1e van  5 . Het was al weer aantal jaren geleden dat hij de laatste had gehad, en dat was in 2015 in verband met de Darmkanker.

Hopelijk gaat dat infuus wat doen, want manlief zijn gezondheid laat behoorlijk te wensen over . Ook heeft hij weer behoorlijk veel last van kortademigheid en hoesten, en daardoor raakt hij steeds vermoeider. Maar wie weet gaat het nieuwe pufje wat de Huisarts deze week heeft voorgeschreven verlichting geven. Gelukkig is er geen Corona in het spel.

Vandaag kwamen ze er in het ziekenhuis er wel achter, dat manlief een wel heel erg lage bloeddruk heeft, namelijk een bovendruk van 86 , mijn onderdruk is zelfs hoger (dat is ook niet goed ) !!!!! . We weten nu iig wel waar de duizeligheid en de slapte in de benen van manlief vandaan komt .

Gelukkig ging het infuus goed, ook het aanprikken verliep zonder problemen . Ik mocht er helaas niet bij blijven, en werd vriendelijk verzocht om naar een wachtruimte elders op de afdeling plaats te nemen . Met een uurtje was manlief klaar, en konden we richting huis .

Volgende week weer, zelfde plaats, zelfde tijd .

Uitzicht wachtruimte Endoscopie Gelre ziekenhuis Apeldoorn

IJzerinfuus

 

Het vervolg op de A.P.K. van november

Vandaag werd manlief door de Oncoloog gebeld n.a.v. de bloeduitslagen (we hadden al eerder bericht gekregen dat er gelukkig niets aan de hand was met het hart, daar was een beetje de angst voor).

De Oncoloog gaat in ieder geval contact opnemen met de MDL arts omdat alle ijzerwaarden te laag zijn, net als de B12 overigens. Manlief krijgt iig de komende 5 weken elke week een ijzerinfuus in het ziekenhuis en aanvullend vit B12 tabletten. Ook is het voorstel om de vijfjaarlijkse controle van de coloscopie een jaar naar voren te halen  i.v.m. de voorgeschiedenis (darmkanker).

Het eerste IJzerinfuus krijgt manlief al volgende week, dus dat is al mooi snel.