Blog van Annelies van Klinken met oog voor Natuur
woensdag 28 augustus 2013
Winterswijk Parel in de Achterhoek
Winterswijk: dorp met stadse allure
Achterhoekse parel
http://www.telegraaf.nl/reiskrant/article21824389.ece
zondag 18 augustus 2013
Teken besmet
Nieuwe bacterie in vier procent van Nederlandse teken http://www.natuurbericht.nl/?id=11203
 |
| Schapenteek – Ixodes ricinus |
dinsdag 13 augustus 2013
2 paar voetjes
Vorig jaar deze tijd, waren we in afwachting van de geboorte van onze kleinkinderen.
Want dat het om een tweeling ging, dat wisten we al een tijdje.
Onze dochter had weken in het ziekenhuis gelegen, maar de laatste weken mocht ze thuis doorbrengen.
Met 1 van de laatste controles werd besloten dat het tijd was dat de kinderen geboren zouden worden.
Zo kon het gebeuren dat wij, manlief en ik, de volgende dag vol verwondering de kleine gerimpelde voetjes van onze jongste kleinzoon Koen aan het bewonderen waren.
Een kleinzoon met alles er op en aan, zoals dat zo mooi dan heet.
Een half uur later stond ik met prikkelende tranen in mijn ogen naar de voetjes van onze oudste kleinzoon Daan te kijken.
Helemaal ingespalkt om alle bedrading goed op de plaats te houden, en nog kleiner dan de voetjes van zijn broertje.
Maar na een aantal spannende dagen mocht onze oudste kleinzoon de couveuse uit, en van de intensive care af, en lagen beide broertjes voor het eerst bij elkaar sinds de geboorte.
Nog een aantal dagen later mochten de broertjes met hun ouders naar huis.
De beide broertjes lagen vanaf het moment dat ze weer thuis waren weer bij elkaar .
Toen viel pas goed op dat Daan een stuk kleiner dan Koen was.
Maar dat ze weer samen waren deed hun goed, en vooral Daan begon al snel met een inhaal slag. Nog steeds net ietsje kleiner dan zijn broertje, en iets lichter, nog net met alles een fractie later,
Wij zien nog steeds de verschillen, maar de buitenwereld al lang niet meer.
Vandaag nog maar weer eens even het Blog gelezen van 25 augustus van vorige jaar, geschreven een aantal dagen na de geboorte van de jongens……..Blog ; oma worden, oma zijn. waarin ik schrijf, dat de zorgen op dat moment nog even de overhand hebben, maar dat we strakjes hand in hand lopen.
Inmiddels zijn beiden druk bezig met de wereld om hun heen aan het ontdekken, en lijkt het niet lang meer te duren, voordat de eerste stappen zelfstandig zonder steun worden gedaan.
Nu nog vinden ze het heerlijk om vastgehouden te worden met het lopen.
Het zal niet lang meer duren, dan lopen manlief en ik inderdaad hand in hand met onze kleinzoons.
Heel af en toe vraag ik mij nu wel eens af , hoe lang het nog zal duren, dat die 2 paar voetjes het op een rennen gaan zetten, en ik het nakijken heb, omdat ik ze niet meer bij kan houden.
Maar bovenal is het gevoel, dat wij zoveel geluk hebben, dat wij het opgroeien van onze kleinzoons zo van dichtbij mogen meemaken.
maandag 12 augustus 2013
vrijdag 9 augustus 2013
@Tjibbehunink Wolven
Tjibbe Hunink
RT@joopspaans: #Wolf in Nederland: 24 uurs bewaking Roodkapje in Efteling. 7 geitjes krijgen weerbaarheidstraining. Beeeehh. Oma duikt onder — Tjibbe Hunink (@Tjibbehunink) August 7, 2013
donderdag 8 augustus 2013
Waarneming.nl
Gisteren werd er een bericht op facebook gezet door waarneming.nl, dat de 3.000.000ste waarneming van dit jaar was ingevoerd.
Onvoorstelbaar gewoon.
Zelf doe ik nu alweer 4 jaar waarnemingen invoeren, en volgens de gegevens ga ik al aardig de richtig van 14.000 waarnemingen (zag ik tot mijn grote verbazing) !
Het begon voor mij ooit met de zoektocht naar de naam van een klein vlindertje.
Ik kende dat vlindertje helemaal niet, en kwam het ook niet tegen in mijn boeken.
Het was klein, vloog overdag, en heel mooi van kleur.
Ook op internet kwam ik er niet veel verder mee.
Wat ik wel tegen kwam was de site Waarneming.nl.
En ik besloot om een account aan te maken, in de hoop achter de naam van het vlindertje te komen.
Toen het account eenmaal geactiveerd was, was het nog even een puzzel om de waarneming , van het vlindertje in te voeren.
Met behulp van manlief lukte het uiteindelijk ook om een foto van het vlindertje te plaatsen.
Na bijna een maand kreeg ik een reactie, (wat ik in eerste instantie ook nog niet eens door had).
Het bleek om een Pyrausta aurata te gaan, met de Nederlandse Muntvlindertje.
Een heel algemeen voorkomend vlindertje, en ik had het nog nooit gezien.
Ik kwam er al snel achter dat het om een microvlinder ging, dus achteraf geen wonder dat ik er maar niet achterkwam omdat ik in de verkeerde hoek zat te zoeken bij de dagvlinders.
En zo is allemaal begonnen. (link naar de waarneming)
Met terugwerkende kracht begon ik met waarnemingen te plaatsen, en tot aan de dag van vandaag die ik nog steeds waarnemingen invoeren.
In de loop van de jaren zijn er steeds meer deskundigen bij de site betrokken geraakt, en dat maakt het nog leuker.
Ook nu nog kom ik soorten tegen die ik nog nooit gezien heb, en die ik met de hulp van deskundigen en /of mede-waarnemers toch uiteindelijk kan voorzien van een naamkaartje.
Af en toe kan ik mede-waarnemers zelfs helpen met de determinatie.
Heel soms kom je een soort tegen, (meestal bij de insecten) die helemaal niet op naam is te brengen, omdat de verschillen van de onderlinge soorten uit die bepaalde groep zo minimaal zijn.
Deze gaan dan als .....onbekend of spec. in de boeken.
Hei mooie van deze site is natuurlijk dat de natuur in Nederland in kaart wordt gebracht.
Waarneming.nl is voor mij best wel belangrijk geworden. Ten eerste natuurlijk omdat er allemaal mensen hun waarnemingen plaatsen die begaan zijn met de natuur, maar ook dat je hulp krijgt met de determinatie (op naam brengen) van allerlei soorten. Maar bovenal niemand heeft commentaar op het feit dat je geinteresseerd bent in alles wat groeit en bloeit , kruipt en vliegt, kortom in alles wat pootjes heeft.
Vroeger, als klein kind, kreeg ik vaak te horen, ach daar komt Annelies weer aan met haar vieze beesten. Andere meisjes spelen met poppen, en jij zit met van die vieze padden in de hand. Pas maar op, als die pad op je hand plast dan krijg je ook wratten, kreeg ik vaak naar mijn hoofd geslingerd door mijn moeder.
Gelukkig schoot mijn vader mij dan te hulp. Van hem mocht ik bijvoorbeeld, in de schuur wel rupsen verzorgen, en laten verpoppen tot een vlinder, onder de voorwaarde dat ik de vlinders los zou laten.
Voor mijn verjaardag had ik bijna altijd boeken over de natuur op mijn verlanglijstje staan.
Bijna de gehele boekenserie Wonderen der.... natuur/evolutie/vogels enz. heb ik zo bij elkaar gespaard. Later kwamen daar ook nog eens Elsevier gidsen bij.
Uren kon ik in die boeken lezen, en nog steeds hebben we die boeken.
Maar ja je moet nogal wat boeken aanschaffen wil je alles te weten te komen over de flora en de fauna
Nu is er gelukkig heel veel informatie te vinden op het internet, en er komen steeds meer sites bij die over de flora en fauna gaan (waaronder deze site).
Ik hoop in ieder geval dat Waarneming.nl de 5.000.000 waarnemingen gaat halen, en ik ga ze daar zeker bij helpen.
Hieronder een Youtube filmpje van een geweldige tv serie uit mijn jeugd Catweazle de tovenaar met zijn tamme pad Tikker.
(Trouwens ik heb nooit wratten gekregen fabeltje ?)
Onvoorstelbaar gewoon.
Zelf doe ik nu alweer 4 jaar waarnemingen invoeren, en volgens de gegevens ga ik al aardig de richtig van 14.000 waarnemingen (zag ik tot mijn grote verbazing) !
 |
| Profiel op Waarneming.nl |
Het begon voor mij ooit met de zoektocht naar de naam van een klein vlindertje.
Ik kende dat vlindertje helemaal niet, en kwam het ook niet tegen in mijn boeken.
Het was klein, vloog overdag, en heel mooi van kleur.
Ook op internet kwam ik er niet veel verder mee.
Wat ik wel tegen kwam was de site Waarneming.nl.
En ik besloot om een account aan te maken, in de hoop achter de naam van het vlindertje te komen.
Toen het account eenmaal geactiveerd was, was het nog even een puzzel om de waarneming , van het vlindertje in te voeren.
Met behulp van manlief lukte het uiteindelijk ook om een foto van het vlindertje te plaatsen.
Na bijna een maand kreeg ik een reactie, (wat ik in eerste instantie ook nog niet eens door had).
Het bleek om een Pyrausta aurata te gaan, met de Nederlandse Muntvlindertje.
 |
| Muntvlindertje - Pyrausta aurata |
Een heel algemeen voorkomend vlindertje, en ik had het nog nooit gezien.
Ik kwam er al snel achter dat het om een microvlinder ging, dus achteraf geen wonder dat ik er maar niet achterkwam omdat ik in de verkeerde hoek zat te zoeken bij de dagvlinders.
En zo is allemaal begonnen. (link naar de waarneming)
Met terugwerkende kracht begon ik met waarnemingen te plaatsen, en tot aan de dag van vandaag die ik nog steeds waarnemingen invoeren.
In de loop van de jaren zijn er steeds meer deskundigen bij de site betrokken geraakt, en dat maakt het nog leuker.
Ook nu nog kom ik soorten tegen die ik nog nooit gezien heb, en die ik met de hulp van deskundigen en /of mede-waarnemers toch uiteindelijk kan voorzien van een naamkaartje.
Af en toe kan ik mede-waarnemers zelfs helpen met de determinatie.
Heel soms kom je een soort tegen, (meestal bij de insecten) die helemaal niet op naam is te brengen, omdat de verschillen van de onderlinge soorten uit die bepaalde groep zo minimaal zijn.
Deze gaan dan als .....onbekend of spec. in de boeken.
Hei mooie van deze site is natuurlijk dat de natuur in Nederland in kaart wordt gebracht.
Waarneming.nl is voor mij best wel belangrijk geworden. Ten eerste natuurlijk omdat er allemaal mensen hun waarnemingen plaatsen die begaan zijn met de natuur, maar ook dat je hulp krijgt met de determinatie (op naam brengen) van allerlei soorten. Maar bovenal niemand heeft commentaar op het feit dat je geinteresseerd bent in alles wat groeit en bloeit , kruipt en vliegt, kortom in alles wat pootjes heeft.
Vroeger, als klein kind, kreeg ik vaak te horen, ach daar komt Annelies weer aan met haar vieze beesten. Andere meisjes spelen met poppen, en jij zit met van die vieze padden in de hand. Pas maar op, als die pad op je hand plast dan krijg je ook wratten, kreeg ik vaak naar mijn hoofd geslingerd door mijn moeder.
Gelukkig schoot mijn vader mij dan te hulp. Van hem mocht ik bijvoorbeeld, in de schuur wel rupsen verzorgen, en laten verpoppen tot een vlinder, onder de voorwaarde dat ik de vlinders los zou laten.
Voor mijn verjaardag had ik bijna altijd boeken over de natuur op mijn verlanglijstje staan.
Bijna de gehele boekenserie Wonderen der.... natuur/evolutie/vogels enz. heb ik zo bij elkaar gespaard. Later kwamen daar ook nog eens Elsevier gidsen bij.
Uren kon ik in die boeken lezen, en nog steeds hebben we die boeken.
Maar ja je moet nogal wat boeken aanschaffen wil je alles te weten te komen over de flora en de fauna
Nu is er gelukkig heel veel informatie te vinden op het internet, en er komen steeds meer sites bij die over de flora en fauna gaan (waaronder deze site).
Ik hoop in ieder geval dat Waarneming.nl de 5.000.000 waarnemingen gaat halen, en ik ga ze daar zeker bij helpen.
Hieronder een Youtube filmpje van een geweldige tv serie uit mijn jeugd Catweazle de tovenaar met zijn tamme pad Tikker.
(Trouwens ik heb nooit wratten gekregen fabeltje ?)
donderdag 1 augustus 2013
Grote parelmoervlinder – Argynnis aglaja
Gisteren stiekem een heel klein beetje jaloers op facebookvriend
Tjibbe Hunink boswachter voor Staatsbosbeheer in de Achterhoek, die een
koppeltje prachtige zeer zeldzame Keizersmantels – (Argynnis paphia) op
de foto had gezet, en op het blog van Staatsbosbeheer van de Achterhoek had geplaatst.
Heel bijzonder, en dan ook nog een koppeltje parend aangetroffen .
Er zijn een aantal vlinders in de familie van de Nymphalidae (aurelia’s) die op het eerste gezicht, wat de bovenkant van de vleugels betreft, erg veel op elkaar lijken. In de onderkant van de vleugels zit dan vaak het verschil.
Heel opvallend is dat ze bijna allemaal zeldzaam zijn en op de Rode Lijst staan.
Doordat onze hond Ulli waarschijnlijk door de inentingen van gistermorgen, vannacht aan het overgeven kwam, en ook vanmorgen nog lang niet goed in orde was, besloot ik om de ochtendwandeling in te korten.
Daardoor kwam ik langs een vlinderstruik, en landde er voor mijn ogen, vanuit het niets, een prachtige Grote Parelmoervlinder (Argynnis Aglaja) in een vlinderstruik. Nog nooit van mijn leven in het echt gezien!
Ook deze vlinder is zeldzaam, en staat ook op de Rode lijst, en dan heb ik het geluk om er 1 te mogen zien.
Ulli kon gelukkig ter plekke in de schaduw liggen, zodat ik snel foto’s kon maken.
En zeg nu zelf, is deze vlinder mooi, of niet?
Heel bijzonder, en dan ook nog een koppeltje parend aangetroffen .
Er zijn een aantal vlinders in de familie van de Nymphalidae (aurelia’s) die op het eerste gezicht, wat de bovenkant van de vleugels betreft, erg veel op elkaar lijken. In de onderkant van de vleugels zit dan vaak het verschil.
Heel opvallend is dat ze bijna allemaal zeldzaam zijn en op de Rode Lijst staan.
Doordat onze hond Ulli waarschijnlijk door de inentingen van gistermorgen, vannacht aan het overgeven kwam, en ook vanmorgen nog lang niet goed in orde was, besloot ik om de ochtendwandeling in te korten.
Daardoor kwam ik langs een vlinderstruik, en landde er voor mijn ogen, vanuit het niets, een prachtige Grote Parelmoervlinder (Argynnis Aglaja) in een vlinderstruik. Nog nooit van mijn leven in het echt gezien!
Ook deze vlinder is zeldzaam, en staat ook op de Rode lijst, en dan heb ik het geluk om er 1 te mogen zien.
Ulli kon gelukkig ter plekke in de schaduw liggen, zodat ik snel foto’s kon maken.
En zeg nu zelf, is deze vlinder mooi, of niet?
 |
| Grote parelmoervlinder – Argynnis aglaja |
Inentingen/Vaccinaties
Gisteren moet onze hond Ulli zijn jaarlijkse inentingen/vaccinaties weer hebben, en dit maal ook voor Hondsdolheid (Rabies).
Rabies is tegenwoordig maar 1 x in de 3 jaar nodig, en dat is maar gelukkig ook, want Ulli is er daarna altijd, in meer of mindere mate, ziek van.
Met Ulli gaat het gelukkig nu weer wat beter, en nog belangrijker met de kleinzonen die vanmorgen naar het consultatiebureau moesten, gaat gelukkig ook alles naar wens.
Ook zij hebben vandaag weer een inenting/vaccinaties gehad, hopelijk zullen ze er niet zoveel last van krijgen als Ulli.
Vroeger toen onze kinderen hun Inentingen moesten krijgen, dan wist je gewoon dat ze daarna een aantal dagen niet helemaal goed in orde waren, 1 van onze dochters werd zelfs ziek, en kreeg koorts.
Tot nu toe hebben onze kleinzonen van de voorgaande inentingen/Vaccinaties gelukkig maar weinig last gehad.
Maar ja, mochten ze er toch last van krijgen, dan weegt dat nog niet op tegen alle narigheid die op dit moment kinderen die mazelen(uitleg over de ziekte zie Wikipedia) hebben in de zogenaamde Bible Belt (voor betekenis zie Wikipedia) moeten doorstaan Omdat hun ouders menen hen de inentingen/vaccinaties te moeten onthouden, omdat hun geloof dit niet toestaat.
En het erge is de piek moet volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM)nog komen, dit kun je lezen op NU.nl
Vroeger werd er volgens mij (in mij herinnering) een onderscheid gemaakt tussen inenten , en vaccineren. Met inenten bedoelde men de passieve immunisatie, waarbij antistoffen worden ingespoten. Bij vaccinatie bedoelde men de actieve immunisatie, waarbij verzwakte ziektekiemen worden ingespoten om het lichaam aan te zetten tot immunisatie.
Iemand op Twitter plaatste de volgende opmerking;
Het jezelf en je kinderen laten vaccineren tegen bijvoorbeeld de#mazelen getuigt juist van naastenliefde.
En daar kan ik het wel mee eens zijn.
Rabies is tegenwoordig maar 1 x in de 3 jaar nodig, en dat is maar gelukkig ook, want Ulli is er daarna altijd, in meer of mindere mate, ziek van.
Met Ulli gaat het gelukkig nu weer wat beter, en nog belangrijker met de kleinzonen die vanmorgen naar het consultatiebureau moesten, gaat gelukkig ook alles naar wens.
Ook zij hebben vandaag weer een inenting/vaccinaties gehad, hopelijk zullen ze er niet zoveel last van krijgen als Ulli.
Vroeger toen onze kinderen hun Inentingen moesten krijgen, dan wist je gewoon dat ze daarna een aantal dagen niet helemaal goed in orde waren, 1 van onze dochters werd zelfs ziek, en kreeg koorts.
Tot nu toe hebben onze kleinzonen van de voorgaande inentingen/Vaccinaties gelukkig maar weinig last gehad.
Maar ja, mochten ze er toch last van krijgen, dan weegt dat nog niet op tegen alle narigheid die op dit moment kinderen die mazelen(uitleg over de ziekte zie Wikipedia) hebben in de zogenaamde Bible Belt (voor betekenis zie Wikipedia) moeten doorstaan Omdat hun ouders menen hen de inentingen/vaccinaties te moeten onthouden, omdat hun geloof dit niet toestaat.
En het erge is de piek moet volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM)nog komen, dit kun je lezen op NU.nl
Vroeger werd er volgens mij (in mij herinnering) een onderscheid gemaakt tussen inenten , en vaccineren. Met inenten bedoelde men de passieve immunisatie, waarbij antistoffen worden ingespoten. Bij vaccinatie bedoelde men de actieve immunisatie, waarbij verzwakte ziektekiemen worden ingespoten om het lichaam aan te zetten tot immunisatie.
Iemand op Twitter plaatste de volgende opmerking;
Het jezelf en je kinderen laten vaccineren tegen bijvoorbeeld de
En daar kan ik het wel mee eens zijn.
 |
| Vaccinaties |
@Annelies van Klinken Geelwangschildpad
Bij wie in Eerbeek is er een Geelwangschildpad (schild ongeveer 12 cm lengte)vermist ?
Abonneren op:
Posts (Atom)