Daar krijg ik pas echt in de gaten hoe moe ik ben, terwijl ik onze oudste kleinzoon in de armen wil nemen om hem te helpen achter de zitbank vandaan te komen, val ik met kleinzoon en al achterover, boven op de houten Thomas spoorbaan. Gelukkig brak ik de val van onze kleinzoon, en zelf kwam ik er op een aantal (nadat later bleek) blauwe plekken genadig van af. De spoorbaan kan echt wel tegen een stootje, mijn schoonzoon heeft de rails op een houten plaat geplakt, en mij dochter en ik hebben ons creatief lekker kunnen uitleven met kwast en verf. Jammer genoeg was er 1 houten rail wat gespleten, en de het groene bruggetje van plastic was kapot. Gelukkig hebben Thomas en zijn vrienden het overleefd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten