Tegenslag

Op het moment gaat het helaas allemaal wat minder met Manlief.
Hij had de hele dag iets verhoging, en was erg moe.
Maar hij heeft vanavond al wel weer wat mogen eten.
Daarna hevige pijn gekregen, dat werd steeds erger, ondanks dat het infuus hoog stond met de morfine via een slangetje in de rug.
We zagen het gelijk toen we binnen kwamen, hij had voor zijn doen een behoorlijke kleur, en de zweetdruppeltjes stonden op zijn voorhoofd. Dit was niet goed, en manlief is echt geen pieper.
Gelukkig dat de verpleegkundige zijn pijn ook  serieus nam, want zij besloot ondanks dat de mensen van de pijnpoli ‘s middags nog gekeken hadden naar het slangetje in de rug, toch nog een keer zelf te kijken. Ik hielp haar om manlief iets omhoog te tillen, en we zagen gelijk wat de oorzaak was, dat manlief ondanks de toediening van de morfine maar pijn bleef houden
Het bleek dat de koppeling van het slangetje was los gesloten, dat was nog maar 1 keer eerder gebeurd, en toevallig een maand geleden vertelde de inmiddels toegesnelde arts.
Hij ging er in ieder geval melding van maken. Waarschijnlijk een fabricagefout.
Even daarna kreeg manlief in zijn bovenbeen morfine ingespoten, en daarna met tussenpozen heeft de arts nog 2 keer via het infuus morfine gespoten, en een morfine pomp met continue afgifte aangesloten .
Manlief was daarna helemaal van de wereld. Gelukkig geen pijn meer, maar voor ons wel naar om te zien.
Door de morfine is de ademhaling wel wat oppervlakkig, en dat is minder fijn, omdat dit een longontsteking in de hand kan werken. Dus even een stapje terug al met al, en niet fijn om zo naar huis te gaan.
Thuisgekomen werd het voor mij allemaal even teveel, maar nu gaat het wel weer, net even gebeld en de verpleegkundige vertelde dat hij haar even antwoord had gegeven, maar dat hij nog erg slaperig was. De bloeddruk en de temperatuur waren in ieder geval goed, en manlief had aangegeven geen pijn te hebben.