De stoelendans

Om 12.30u zaten we al weer bij de bloedafname in het ziekenhuis, deze keer met de enveloppe met inhoud die manlief was toegestuurd, door de universiteit van Wageningen. Manlief is namelijk gevraagd om deel te nemen aan de Colonstudie van de universiteit. Het onderzoek duurt 5 jaar, en er wordt onderzocht of er een relatie is met voeding, en het krijgen van Dikke darm kanker. Vooraf heeft manlief al een behoorlijke lijst met vragen moeten beantwoorden, en vanmiddag zijn er bloedafname voor verschillende bepalingen  Nou nou, grapte mamlief, heb ik al bloedarmoede, pakken ze mij ook nog bloed af. Daarna ging het door naar de apotheek van het ziekenhuis, en werden alle medicijnen die manlief ondertussen slikt doorgesproken, en nogmaals gecontroleerd. Daarna moest manlief naar de afdeling toe waar hij uiteindelijk zou worden opgenomen, voor een intake bij de afdelingsarts en een coassistent. We moesten in een familiekamer plaats nemen, omdat alles een beetje uitliep, in het leuk ingerichte kamertje, had ook al een ander echtpaar plaats genomen. Even later kwam er nog een jong stel bij , die na ons waren bij de apotheek. Het ouder echtpaar voor ons werd even later opgehaald door de coassistent, en een half uurtje later waren wij aan de beurt. Weer een heleboel vragen voor manlief en een lichamelijk onderzoek, en de vraag wilt u gereanimeerd worden. Daarna ging het door naar de andere kant van de afdeling, waar een soort van zitje was ingericht. Daar zat ook het ouder echtpaar te wachten voor een opnamegesprek met de verpleegkundige. Even later kwam ook het jonge stel bij ons zitten, maar die moesten zich even later ergens ander melden. Het lijkt wel of we een soort van stoelendans doen, of dat we elkaar achtervolgen grapten we. Op het moment dat het ouder echtpaar werd opgehaald, kwam de .Physician assistant , die Manlief bij zijn eerste opname een aantal weken daarvoor al even had gesproken. En ondanks dat de man natuurlijk ontzettend veel mensen iedere dag weer tegenkomt, herkende hij manlief gelijk, zelfs de achternaam wist hij nog Hij vertelde dat hij even had moeten denken, en schakelen, en toen had hij het ook weer geweten. Dat was niet zo mooi wat we bij u tegenkwamen, behoorlijk schrikken natuurlijk voor u na nog even verder gepraat te hebben, verdween hij weer. Even later werden wij ook opgehaald voor het opname gesprek. De verpleegkundige vroeg of haar collega er ook bij mocht zitten. Dit was een behoorlijk pittig opname gesprek, want de dames moesten echt het naadje van de kous weten. Helaas konden de verpleegkundigen de tijd van de opname maandag nog niet vertellen . Manlief moet zelf even de volgende dag bellen. Manlief kreeg aan het einde van het gesprek nog 2 flesjes mee met hoogwaardige voedingsstoffen die de afbraak van spierweefsel moet voorkomen tijdens en na de operatie, en die hij een paar uur voor de operatie maandag moet innemen. En natuurlijk kreeg hij ook alle instructies over onderanderen het nuchter zijn voor de operatie. Daarna moesten we naar beneden omdat manlief nog ademhalingsoefeningen zou krijgen van een Fysiotherapeut. De operatie die manlief moet ondergaan veroorzaakt heel veel slijmvorming, en mensen durven bijna niet te hoesten vanwege de pijn in de buikstreek, met alle gevolgen van dien, zoals bijvoorbeeld het ontstaan van een longontsteking. Daarna konden we eindelijk naar huis. Morgen krijgt manlief het ijzerinfuus, en horen we hoe laat het maandag gaat gebeuren. Stiekem hoop ik dat het morgen helder weer is in verband met de zonsverduistering, maar vanavond was er al wel een mooie zonsondergang.

Colonstudie Universiteit van Wageningen

Colonstudie Universiteit van Wageningen

Colonstudie Universiteit van Wageningen