zondag 29 december 2019

De overtreffende Trap

Manlief kwam opeens vanmorgen met de melding dat er een Grote Trap was waargenomen in de buurt van Brielle, achter Rotterdam . Hij was in de veronderstelling dat wij er al een keer 1 gezien hadden. Nee joh, dat was de Kleine Trap was mijn antwoord.
De vogel was nog maar net gemeld, en er was helaas nog geen foto . Maar dit kon haast geen vergissing zijn, maar ja we wisten het niet zeker. We zaten in dubio , gaan we, of gaan we niet, wil je of wil je niet, was de vraag van manlief . Eigenlijk was het mij te ver, en de gok te groot, voor het zelfde geld was de vogel gevlogen bij aankomst .
Maar het liet mij niet meer los , een Grote Trap in Nederland , dat was al bijna 10 jaar geleden, en een vogel die erg in aantallen achteruit is gegaan, en alleen als dwaalgast Nederland soms aandoet, en bovendien, ik had er nog nooit 1 gezien .
De grootste populatie van de Grote Trap (Otis Tarda) komt nog voor in Spanje, en een paar kleine populaties in o.a. in Duitsland en Oostenrijk .
De Grote Trap is echt groot , de mannetjes hebben een spanwijdte van bijna 2.50 meter. De Grote Trap in Brielle zou een vrouwtje zijn, en die zijn een stukje kleiner, met een spanwijdte van bijna 2 meter .
Nadat de eerste foto’s van een goede kennis binnen kwamen op mijn mobieltje (hij was daar al aanwezig) , besloten wij ook om te gaan. Gekkenwerk natuurlijk, maar het was voor ons (mijn) gevoel nu of nooit .
We hadden heel veel geluk , bij aankomst was de Grote Trap nog steeds aanwezig, net als heel veel bewonderaars .
Wat een fantastische vogel om te zien. De 1 noemt het dier een gans op hoge poten, de andere een kleine Emoe, of een kalkoen, en voor mij is het een soort van prehistorische vogel.
Echt een heel gaaf dier om te zien. De vogel was rustig haar kostje bij elkaar aan het zoeken op de grond, en vloog soms een stukje verderop. Ze droeg wel een ring (Groen LT) , en ze was ook gezenderd.
Grote Trap – Otis tarda
Waarschijnlijk komt ze uit een Duits fokproject, waar ze sinds de zomer verdwenen is.
In o.a. Duitsland proberen ze de vogel te redden van de ondergang, door eieren uit te laten broeden door broedmachines , het is daarom ook goed mogelijk dat de vogel als een ontsnapte vogel/een escape de boeken ingaat. In Nederland beslist daar de C.D.N.A. (Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna) over.
Eerlijk gezegd, is voor mij deze vogel gewoon een wilde vogel, want ze weet zich prima te redden in het wild, en dat al sinds de zomer, en ze is vanuit Duitsland naar achter Rotterdam gevlogen.
Ik hoop dat het haar goed gaat, en dat de soort het gaat overleven, want het zou doodzonde zijn als deze prachtige vogel zou uitsterven.

vrijdag 27 december 2019

12 jaren 27 december in beeld

Hoe zag het er buiten uit, op de 3e kerstdag de laatste jaren in Eerbeek

27-12-2019

 https://anneliesnatuurlijk.nl/12-jaren-27-december-in-beeld/

Geluksmoment

Hoe bijzonder.
Vandaag voor het eerst sinds weken weer een klein rondje gelopen. Ik was nog maar een stukje onderweg in onze wijk in Eerbeek, toen er 6 Kraanvogels over mij heen kwamen gevlogen.

Kraanvogel - Grus grus

vrijdag 20 december 2019

Wachten duurt lang

Vrijdagmiddag kreeg ik het telefoontje van de Specialist over de uitslag van het bloedonderzoek.
Ik had geen idee hoe laat, en wat duurt wachten dan lang. Aan het eind van de middag belde ze gelukkig.
Helaas had de Strumazol maar weinig gedaan de FT4-test was van 37 naar 34 gedaald, terwijl dat onder de 24 moet zitten, wat voor de specialist een haast zekere indicatie is dat de contrastvloeistof van het darmonderzoek de grote boosdoener is, omdat de Strumazol tot nu toe maar weinig effect heeft.
Nix niet halveren met de medicijnen, maar helaas gewoon doorgaan.
Volgende week dinsdag 24 december krijg ik de Echo , en dan krijg ik half januari de uitslag van de specialist, maar eerst moet ik van te voren het bloed weer laten prikken.
Wachten duurt lang, maar aan de andere kant, even geen ziekenhuisgedoe met de feestdagen, ook voor manlief niet .
Diagnose/bloedonderzoek
Oranje Passiebloemvlnder.

maandag 16 december 2019

Geen Anti

Onverwacht kon ik vandaag al naar de Internist/Endocrinoloog.
Tot mijn verbazing heb ik niet de ziekte van Graves (autoimmuunziekte ), want er zijn geen antistoffen gevonden.
Blijft over een ontsteking , of een knobbel in de schildklier (goedaardig). Een scan met contrast Schildklier-scintigram is nu niet mogelijk, omdat ik kortgeleden nog het darmonderzoek met contrast heb gehad . Bovendien kan die contrastvloeistof de oorzaak van een eventuele ontsteking zijn . Onderzoek van de hals bracht nog niet veel duidelijkheid . De schildklier was in ieder geval wat vergroot .Ook waren er knobbeltjes te voelen , maar dat kunnen natuurlijk ook lymfeklieren zijn . De arts snapt niet zo goed dat ik geen pijn heb gehad.
Binnenkort krijg ik daarom een echo van de  schildklier , en over een half jaar krijg ik een Schildklier-scintigram.
Na het consult moest ik weer bloedprikken, omdat de specialist wil voorkomen dat de schildklier naar de andere kant doorschiet, of te wel te langzaam wordt. Omdat ik de Strumazol al een aantal weken slik gaat ze ervan uit dat de Strumazol gehalveerd kan worden .  Vrijdagmiddag wordt ik  door haar gebeld over de uitslag, en over het verdere beleid. (medicatie afstellen) Na de Echo moet ik weer bij haar terugkomen.
Met de medicijnen moet ik vooralsnog door gaan. Als het knobbels zijn ,van de schildklier zelf ,dan moet ik behandeld worden met radioactief jodium. Maar goed zover is het nog niet.
Ik weet eerlijk gezegd niet goed wat ik er van moet denken , ik voel me nog lang niet super. Wat wel fijn is dat het trillen van mijn handen minder is geworden, en dat het hart weer op een normale manier klopt. Maar mijn energie is nakkesnada. Afwachten maar wat er vrijdag uit de bus komt.
Verschillende onderzoeken Schildklier

Oranje Passiebloemvlnder.