De Bijeneter had ik nog nooit gezien, net als het merendeel van de mensen in Nederland heb ik zo het vermoeden. Mijn grote wens was dan ook al heel lang, dat ik ooit in mijn leven een Bijeneter zou mogen zien.
De Bijeneter (Merops apiaster) is een soort uit de familie van Bijeneters (Meropidae). Het is een prachtige kleurrijke vogel die rond het Middellandse Zeegebied broedt, maar de laatste jaren vliegt de vogel vanuit het overwintering gebied (Zuid-Afrika), steeds vaker door naar Duitsland, maar ook naar Nederland. De laatste jaren zijn in Nederland zelfs enkele paren tot broeden overgegaan, en de eerste jonge Bijeneters zijn al succesvol grootgebracht. De Bijeneter heeft het nest in een zelf gegraven tunnel in een steile wand, meestal in de buurt van water. Waar de vogels hun nesten hebben wordt in Nederland gelukkig goed geheim gehouden, want het is allemaal nog heel pril en kwetsbaar.
Heel af en toe worden er Bijeneters waargenomen in Gelderland , vaak gaat het dan om dieren die overvliegen, of om dieren die bijvoorbeeld even een tussenstop maken om bij te tanken. Maar om Bijeneters te zien in Nederland moet je toch eigenlijk richting Limburg of naar de kust.
Vandaag waren de weersomstandigheden redelijk goed, igg niet te heet voor onze hond, want we zouden waarschijnlijk toch een stukje moeten lopen om bij de Bijeneters in de buurt te komen.
De weg er naar toe was al bijzonder, want zo vaak gaan wij niet richting het zuiden . Voor het eerst deze vakantie hadden wij dan ook echt het idee dat we vakantie hadden. We genoten dan ook volop , en voor wij er erg in hadden waren we al op de plek van bestemming, ondanks dat we een groot gedeelte binnendoor waren gegaan. Op de plek aangekomen moesten we idd een stukje lopen, maar we hoorden en zagen geen Bijeneters, laat staan dat we ze zagen vliegen. Je weet ook niet wat je moet zien, omdat je de vlucht niet herkent.
We waren dan ook de enigen op die plek in eerste instantie, maar gelukkig kwam een tijdje later iemand met een verrekijker aangelopen. Deze lokale vogelaar verzekerde ons dat we goed zaten, want op die plek zouden ze hoogst waarschijnlijk rond 20.00u hun intrek nemen in 1 van de bomen die daar stonden, om daar de nacht door te brengen.
We moesten nog een uurtje of 7 geduld hebben. Voor ons was dat geen enkel probleem, want er was genoeg te zien daar. Nooit gedacht dat de omgeving van de rivier de Roer zo mooi zou zijn. Rond 18.00u waren we weer terug op de plek waar we de auto konden parkeren. Ondertussen kwam er nog een stel aan, zij waren ook op zoek naar Bijeneters, en wij konden ze geruststellen dat ze op de goede plek zaten. Gezamenlijk liepen we met hen richting de plek met de bewuste bomen. En toen begon het ”lange wachten”. Manlief had het goed bekeken, en ging een eindje verderop met onze hond in het gras zitten, op een oude deken.
Druppelsgewijs kwamen er steeds meer mensen bij, waaronder een plaatselijke vogelaar die heel veel wist te vertellen over deze groep Bijeneters. De Bijeneters hadden daar al een tijdje hun vaste slaapplek. Soms kwamen ze aangevlogen, en vielen dan gelijk de boom in, andere keren kwamen ze aangevlogen, en gingen ze rond de boom nog een tijd door met het vangen van allerlei insecten. De braakballetjes werden verzameld en onderzocht. Heel opvallend waren de resten van nachtvliegende kevers die daar in werden gevonden. Dat zou betekenen dat ze ook ’s nachts insecten vangen, en dat de maaltijd zeker niet alleen uit bijen bestaat.
Want anders dan hun naam doet vermoeden eten Bijeneters niet alleen maar Bijen, maar eigenlijk alle vliegende insecten. Vanaf een uitkijkpost meestal een kale tak in een boom , worden uitvallen gedaan naar insecten die in de buurt van de Bijeneter vliegen .
De lokale vogelaar vertelde ook dat de groep al aardig kleiner was geworden , waarschijnlijk had zich een gedeelte afgesplitst .
Grote groep kleine groep, voor mij maakte dat allemaal helemaal niets uit meer uit, als we er maar 1 zagen. Het lange staan was voor mij haast niet meer vol te houden, omdat ik nergens tegen aan kon leunen.
Maar ineens was daar dat prachtige geluid, dat ik nog nooit in het echt gehoord had , ze kwamen aangevlogen, precies uit de richting die de plaatselijke vogelaar had aangewezen, ze gingen alleen 1 boom verder zitten dan verwacht, en daar zat manlief met onze hond eerste rang. Uiteindelijk kwamen er 28 Bijeneters aangevlogen , volwassen vogels met hun jongen.
En wat was het een feest om te kijken naar die geweldige vliegkunsten van deze kleurrijke vogels. Het geluid alleen al was prachtig om te horen , Overal klonk het onmiskenbare pruuuuupruuuuu, maar ook het; oh en ah was overal te horen, want er waren ondertussen steeds meer mensen komen kijken ook met kinderen . Iedereen bleef keurig netjes op het openbare pad staan, wat langs het gebied liep waar de bewuste bomen stonden.
De vogelaar uit de buurt, keek er van op dat de groep toch weer groter was dan de dagen daarvoor. De vogels zorgden voor een waar spektakel. Maar aan alle leuke dingen komt een eind helaas. Op het moment dat de zon echt verdwenen was en het licht een stuk minder, besloten wij naar huis te gaan, we hadden per slot van rekening nog even een terugreis voor de boeg.
Moe maar voldaan ging het richting de auto, en vervolgens richting Eerbeek. Wat een prachtig dag was het geweest, met een fantastische kleurrijke vliegshow op het einde. Een dag om niet snel te vergeten.
Meer foto's op https://anneliesnatuurlijk.nl/een-prachtige-dag-met-als-afsluiting-bijeneters/
 |
| Bijeneter – Merops apiaste |
