Haar wens was dat haar as verstrooid zou worden op de zelfde plek, waar ook de as van mijn schoonvader verstrooid was.
Vandaag op de geboortedag van mijn schoonvader was het dan zover.
Het was koud maar droog.
Daar stonden we dan met ons zessen, aan de rand van de vijver gelegen in vak G in het strooiveld van het Crematorium in Dieren
Vorige keer met het verstrooien van de as van mijn schoonvader bevond zich de as nog in een schaal.
Nu kregen we een soort van gesloten strooibus aangereikt.
1 voor 1 namen we de strooibus ter hand.
Door de wind ontstonden er tijdens het verstrooien witte stofwolkjes.
Heel even moest ik denken aan Witte Wieven, mythische wezens, vrouwen die in sagen voorkomen, in het oosten van het land.
Ze zou het leuk hebben gevonden dat De Witte Wieven in Zwiep,(bij Lochem in de buurt) begin van deze maand weer opnieuw zijn geopend, na een aantal jaren gesloten te zijn geweest.
De Witte Wieven een soort van Speeltuin en Kinderboerderij met als thema de Witte Wieven, de heksen van de Achterhoek
Ze vond het prachtig om daar vroeger naar toe te gaan, samen met mijn schoonvader en met hun kleinkinderen.
Veel sneller dan we verwacht hadden was de bus leeg.
Gezamenlijk liepen we in gedachten weer terug naar de parkeerplaats, een bouquet met roze anjers achterlatend.
Voor altijd weer samen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten