Stalbenen

Maandagavond 6 januari werd de traditionele nieuwjaarsreceptie weer gehouden van de Gemeente Brummen.
Een paar keer ben ik er geweest,in ieder geval toen manlief nog wethouder was.
De laatste jaren hebben we verstek laten gaan wegens familieomstandigheden, en niet te vergeten dat hartinfarct van manlief in november 2011
Wat was ik toen kwaad, omdat uitgerekend in die periode een bordje

Bordje Wethouder Sanderstraat – Eerbeek

bij een speelveldje in Eerbeek geplaatst zou worden dat ter herinnering met het afscheid van manlief als wethouder was aangeboden door de Gemeente Brummen.
Dat afscheid was al in april 2010, en uitgerekend toen moest dat bord er geplaatst worden.

                                                    Bordje Wethouder Sanderstraat – Eerbeek

Natuurlijk was het voor Geert heel bijzonder dat bordje, want het kreeg een plek, bij het speelveldje dat pal tegenover het vroegere ouderlijk huis lag.
Maar helaas hij kon er niet bij zijn.
Gelukkig is het geen herinneringsbordje geworden,want dat gevoel kreeg ik er toen bij.
Voor de echtgenote van een collega wethouder van het CDA die in 2009 veel te vroeg was overleden, was dit wel het geval.
Maar nu ben ik weer helemaal aan het afdwalen.
De receptie van de Gemeente Brummen.
Voor het eerst in een verbouwd Gemeentehuis, maar is het mooi ?

Gemeentehuis Brummen

Daar over lopen de meningen nogal uiteen.
Heel veel belangstellenden,in ieder geval.
Nieuwe inwoners,waaronder onze middelste dochter kregen een welkomstpakketje aangeboden.
De kanjers van de gemeente kregen een bos bloemen of een cadeaubon.
Zoals de kampioenen van het NK school dambord toernooi , van de Eerbeekse  school De Triangel.
Zoals Elis Ligtlee uit Eerbeek de topwielrenster die diverse malen Europees en Nederlands kampioen baanwielrennen is geworden.
En 5 voudig wereldkampioen K1 vechten Faldir Chahbari uit Brummen.
En dan ook nog 2 jongens die al heel veel successen hebben behaald met het NK schermen, maar waarvan ik de namen niet onthouden heb.
Maar ook Ruben Smit de filmer uit Leuvenheim, die met de film/serie De Nieuwe Wildernis heel beroemd is geworden.
Heel veel bekenden gezien, en weer lekker bijgepraat.
Maar feit is dat ik er stalbenen aan heb overgehouden, en een onophoudelijke zeurende pijn in de bilspier.
En dan slik ik nog wel iedere dag pijnstillers/ontstekingremmers.
Waarom? waarom? waren er haast geen stoelen.
Voor mij, en zoveel anderen is dat langdurig achtereen staan echt een ramp.
Zondag weer een nieuwjaarsreceptie, van de plaatselijke PvdA.
Gewoon bij Johan in de Korenmolen in Eerbeek, waar het goed vertoeven is.
Kopje koffie een oliebol erbij.
Dat gaat weer helemaal goed komen.
En ik weet het zeker, iedereen kan als hij of zij dat wil, zitten op een goed zittende stoel.