zaterdag 23 februari 2013

Zorgen om Schumi

28 maart wordt hij 13 jaar , geboren en getogen bij ons. In eerste instantie zouden wij hem niet aanhouden, maar omdat we geen goed adres vonden, mocht hij blijven, zij het dan wel als ex-kater. Eenmalig is Schumi samen met zijn moeder en zus naar een poezenpension geweest tijdens een vakantie, maar daar is het bij gebleven. De pensionhoudster gaf aan, dat ze haar handen vol aan hem had gehad, ze had nog nooit zo’n kat meegemaakt , ontzettend lief, maar ook ontzettend ondernemend. Schumi had het zelfs gepresteerd om de koelkast daar open te maken. Schumi een giga cyperse kater, wat grootte betreft, maar die ook nog eens vrij fors was, Schumi een kater die je heel liefkozend je onder het aaien net iets te hard beet. Ook een kater die op je rug sprong als je bezig was je schoenen aan te trekken, en er vervolgens niet meer van af ging. Een kater die nooit zijn behoefte buiten deed, maar altijd met hoge nood naar binnen kwam rennen om naar de kattenbak te gaan(ook als hij moest overgeven) Een kater die dol op honden is . Een kater die buiten bang in het donker is, en waarbij altijd de buitendeur open moet blijven staan als hij buiten is. Een kater die tijdens een gevecht met een buurtkater onze dochter behoorlijk beet die hem probeerde te ontzetten. Schumi die naam heeft hij niet zomaar gekregen. Hij is natuurlijk vernoemd naar de formule 1 coureur Michael Schumacher. Schumi wordt ook wel eens Schumacher genoemd , maar bijna altijd in negatieve zin als hij weer eens tot de orde geroepen moet worden. Altijd als hij ergens de pest over in had, begon hij op een speciale manier te mauwen, en dan kon je maar beter uit de buurt blijven . Hij racete dan door het huis heen, meubels behang en arme Sox moest het dan weer ontgelden. Na zo’n bui was alles weer goed, en was het weer een grote knuffel kat De laatste tijd maken we ons zorgen om Schumi . Op het moment dat Kitty, zijn moeder, overleed, was hij erg uit zijn doen. De hele dag liep hij door het huis heen te mauwen. Maar voor een paar weken terug leek hij weer in zijn draai te hebben gevonden. Sox, zijn zusje, had van dat alles totaal geen last . Maar ja, Sox is dan ook Sox, onze zwakbegaafde kat, die waarschijnlijk met de geboorte zuurstoftekort heeft gehad. Ze kwam zo goed als levenloos te wereld een paar uur nadat haar broertjes op de wereld waren gekomen. De hele trukendoos heb ik toen tevoorschijn moeten halen, maar uiteindelijk kwam er leven in. Heel snel was al duidelijk dat zij van 1 haar voorpoten het klauwtje niet naar behoren kon gebruiken, met als vervelende bijkomstigheid dat ze nogal eens vast blijft haken , met haar nagels. Voor Sox bestaat het leven dan ook uit luieren, eten, drinken, kopjes halen, en altijd de onderste in rang zijn, altijd de klos zijn als haar broer weer eens ergens de pest over in had. De laatste tijd heeft ze echter geen last meer van haar broer. De grote forse tijger van weleer, waar zelfs onze dierenarts behoorlijk van onder de indruk was, is nog maar een schim van zichzelf. In korte tijd is Schumi behoorlijk afgevallen, en onzeker in zijn bewegingen, hij springt dan ook telkens mis, en valt van dingen af. Bij lichamelijk onderzoek waren er geen duidelijk oorzaken de vinden, ook wees een eerste onderzoek van het bloed geen Diabetes (suikerziekte)uit, dit tot mijn grote verbazing, want dat had ik verwacht. Begin volgende week krijgen we de uitslag van het opgestuurde bloed. De dierenarts heeft ons al gewaarschuwd om van het ergste uit te gaan. Afwachten dus, meer kunnen we niet , maar helemaal gerust ben ik er niet op.
Schumi

Geen opmerkingen:

Een reactie posten