Vakantie 2015 Op zoek naar de voormalige woning van Uschi

Maandag 10 augutus
Vandaag besloten we richting Wembach te gaan in de buurt van Schönau im Schwarwald gelegen in het Zuidelijke deel van het Zwarte Woud. Ruim 25 jaar geleden toen we nog in Zwitserland woonde, kwamen we daar regelmatig op bezoek bij onze collega Uschi . Zij woonde in mij herinnering in een prachtige oude boerderij. Ook onze oudste dochter heeft nog steeds een zichtbare herinnering aan 1 van die bezoekjes, en dat was het litteken die de Bepaald niet vriendelijke boerderij kat haar bezorgde
De dag begon alweer goed, tijdens het uitlaten van Ulli, zag ik 2 Eekhoorns,

en een paar Roodstaarten, waaronder nog een jonge vogel. Op de terugweg zag ik een klein vlindertje vliegen
Het lukte om het vlindertje goed in beeld te krijgen met mij camera, en daardoor viel mij gelijk het kleine staartje op. Dit moest het zeldzame Staartblauwtje zijn, een vlindertje dat zowel In Nederland als in het Zwarte Woud zeldzaam is. En alsof dat nog niet genoeg was kwam er ook nog een Purpermotje aangevlogen, ook in Nederland een zeldzaam dagvliegend vlindertje uit de microfamilie die heel veel lijkt op het algemene Muntvlindertje. Mijn dag kon dus al niet meer stuk.
 Het werd een prachtige rit, en onderweg werd er op mooie plekken gestopt en werden de benen gestrekt. Op 1 plek onderweg in het Simonswald kwamen we een prachtige gratis toegankelijke speeltuin tegen. Nadat de kleinzoons waren uitgespeeld besloten we om naast de speeltuin op een veldje zoals onze kleinzoons het noemde, te picknicken . Langs de speeltuin liep een pad en daarnaast was een prachtige heldere beek.

Aangrenzend aan de Beek was een prachtig natuurgebied, maar de aanwezige wespen deden ons besluiten om snel weer te vertrekken. We kwamen door de bekende universiteitsstad Freiburg heen, die in ieder geval in onze ogen veel mooier was dan we verwacht hadden. Onderweg kwamen we nog een andere mooie plek tegen Schauinsland , een 1284 meter hoge berg, waar bovenop een soort van parkeerplaats was, langs de doorgaande weg,de Schauinslandstrasse, met een heel mooi uitzicht, en waar ook een wandelroute op uitkwam. Aan het begin van de wandelroute stond een klein schuurtje/huisje dat zijn beste tijd had gehad. Het deels ingestorte huisje maakte behoorlijk indruk op de kleinzoons, en ik vertelde hun dat dit het huisje van de drie biggetjes was uit het sprookje dat ik hun al eens verteld had, het huisje dat omver werd geblazen door de grote boze wolf. Hoezo zijn mensen bang voor de eventuele komst van de wolf in Nederland, en ik werkte er ook nog eens aan mee. Onze kleinzoons vonden het verhaal in ieder geval heel acceptabel. Daarna gingen we weer verder, richting Wembach, en voor ik er goed en wel erg in had, hoorde ik manlief zeggen….daar heb je het huis.
De herkenning was er gelijk, het kronkelende smalle beekje nog steeds door het weiland naast het huis, en het leek een beetje of de tijd 25 jaar stil had gestaan. Uschi was uit het huis getrokken en in een andere plaats in een appartement gaan wonen, toen ze van haar man ging scheiden. Ook daar zijn we nog op bezoek geweest. Uschi had er toen erge moeite mee dat wij na 3 jaar weer terug gingen naar Nederland. Eerst al de scheiding van haar man, en toen kwamen wij ook nog eens met de mededeling dat we terug gingen. Helaas ging het contact daarna ook heel snel verloren. Maar voor ons was het een bijzonder moment om het huis terug te zien, en natuurlijk ook leuk voor onze oudste dochter. Nadat we de nodige foto’s hadden gemaakt, ging het weer verder, nadat er eerst in het aangrenzende Schönau im Schwarwald nog boodschappen werden gedaan.
Onderweg kwamen we nog de hele toeristische hoogste berg van het Zwarte woud tegen de Feldberg met een hoogte van 1493 meter, en we kwamen langs nog een andere toeristische plek de Titisee bij Neustadt . Maar de Feldberg en de Titisee lieten we beiden voor wat het was. Het werd tijd om weer terug naar het huisje te gaan. Ondertussen leken de voorspellingen te gaan uitkomen dat er onweer op komst was. Er vormde zich hoe langer hoe meer wolken aan de lucht. Na de warme maaltijd kwam de Ree weer eventjes op bezoek . Maar ook die avond zaten wij de hele avond buiten , het onweer bleek langs ons heen te gaan, en omdat het droog bleef, kwamen er verschillende nachtvlinders op de buitenlamp af, geen zeldzame maar voor mij wel bijzonder. De mooie Lindeknotsvlinder had ik zelfs nog nooit eerder gezien.Het was wederom een prachtige dag geweest.

Hieronder de link naar enkele foto's van deze dag
https://anneliesnatuurlijk.nl/vakantie-tennenbronn-zwarte-woud-duitsland-de-voormalige-woning-van-uschi/