Het was voor ons de laatste kans om nog naar een wildpark te gaan, maar dat besloten we toch omdat maar niet te doen. De temperatuur zou die dag wederom boven de 30 graden uitkomen, en om met die temperatuur, en bovendien ook nog een eind rijden naar een wildpark te gaan, zagen we allemaal niet zo zitten. we besloten om wat in de buurt te zoeken, en ook nog eens een dierenpark waar Ulli de hond mee naar binnen mocht.
Terwijl de anderen druk zochten naar iets in de buurt, ging ik Ulli uitlaten. het was al behoorlijk warm aan het worden, en Ulli had het gekke half uurtje.
Net buiten het park kwam een prachtige mannetjes Putter ook wel Distelvink genoemd op de distels af . Prachtige vogels zijn het , en ik kreeg mooi de kans om een foto te maken en een filmpje. Ulli liep ondertussen een veldje in met allemaal grassen. Even later werd hij helemaal gek van de jeuk.
Hij begon door het zand te rollen, en na elke stap die hij zette werden 1 voor 1 de poten afgelikt bij het hysterische af. Ik kon niets maar dan ook niets ontdekken aan zijn poten, en ook in het veldje kon ik niet iets aan rare planten ontdekken. Er waren alleen mieren. Uiteindelijk met veel hindernissen kwamen we weer aan bij het huisje. Ik besloot een dichte wasmand vol met water te laten lopen , zodat Ulli de naar mijn idee branderige poten te koelen. We wisten uit het verleden dat Ulli op bepaalde stoffen heel erg allergisch kan reageren, zo erg dat er zelfs hulp van een dierenarts moest worden ingeroepen. Maar wonder boven wonder kwam Ulli tot rust in de wasmand met , en even later lag hij weer te rollebollen door het gras. Wat het geweest is geen idee. Even later konden we vertrekken richting Waldkirch, naar de Schwarzwald Zoo.
Ook Ulli was hier welkom, want gelijk bij de ingang stond er al een bak water voor honden klaar. De entreeprijs stelde helemaal niets voor. Het leek op het eerste gezicht een heel klein parkje, maar dat was gezichtsbedrog, want het was met terrassen tegen een helling van een berg gebouwd. Het parkje leek een beetje op een veredelde kinderboerderij , met eigenlijk alleen boerderij dieren, en een paar voor het grootste gedeelte inheemse wilde dieren. De inheemse dieren die er zitten, waaronder ook roofvogels zijn bijna allemaal slachtoffer van een ongeluk, wel goed hersteld, maar niet meer in staat om voor zich zelf te zorgen in de vrije natuur . De 2 rode Vossen zijn gered uit een pelsdierfokkerij, en gelukkig krijgen die binnenkort een groter verblijf.
Voor kinderen is het een paradijs, vooral de speeltuin was helemaal in trek bij onze kleinzoons. Ze konden zich daar heerlijk uitleven, want dat hadden ze wel even nodig. Op de 1 of andere manier hadden ze hun oren die dag thuis gelaten.
Maar het werd al warmer en warmer dus we besloten weer terug te gaan naar ons huisje, en daar konden de kleinzoons zich weer verder uitleven in het zwembadje.
En terwijl de oudste dochter een oogje in het zeil hield ontdekte ze een hele bijzondere vlinder. Op haar roepen kwam ik natuurlijk af , en ik zag dat het om een hele zeldzame dagvlinder ging de Rouwmantel. Maar helaas de vlinder maakte wel aanstalten om te gaan zitten maar deed dat niet.
Even later kreeg ik weer een kans, toen de vlinder vlak bij mij op
een blad van een struik ging zitten. Ik durfde mij op dat moment echter
niet te verroeren, om dat op dat moment de Reegeit zo dicht bij mij
stond, dat ik als mijn arm 2x langer was geweest, haar had kunnen
aanraken. Ik wilde haar hoe dan ook niet doen rschrikken, dus helaas
geen foto van de Rouwmantel.
Omdat het eigenlijk de laatste gezamelijke avond was, werd er
besloten om pizza te halen, een ware tractatie voor de kleinzoons, en
dat werd helemaal compleet met hun lievelings toetje in Duitsland, het 2
kleurige toetje van Paula de koe
Het was omstreeks die tijd drukkend warm, Ondertussen kwam er bewolking
opzetten, en de overbuurman de notarzt kwam ons waarschuwen dat er een
behoorlijk orkaanachtige storm opkomst was, en dat we losse delen zoals
stoelen beter konden vastzitten. En inderdaad kwam er onweer en begon
het flink te waaien, maar uiteindelijk stelde het gelukkig niets voor,
en zaten we de rest van de avond weer heerlijk buiten. Toen het al
schemerig begon te worden kwam de Ree nog 1 x terug alsof ze afscheid
wilde nemen.
Die avond toen het al helemaal donker was kwam er nog een onverwachte
bezoeker, die snel weer doorliep, omdat hij ons denk ik niet buiten had
verwacht, en zeker Ulli niet. Er kwam een prachtige zo te zien jonge Vos
langs ons heen lopen, die mijn dochter en mij een moment recht in de
ogen keek , met een blik van,……wat doen jullie daar te zitten, en toen
voor ons langs snel zijn of haar weg weer vervolgde. En Ulli had maar 1
doel die wilde erachter aan, gelukkig verhinderde de lange lijn dat.
Het was onze laatste gezamenlijke avond, want onze dochter en haar gezin
zouden de volgende dag na het avondeten weer teruggaan naar Nederland.
Die avond kwam er weer van alles langs vliegen, waaronder een voor
Nederland zeldzame nachtvlinder de Viervlakvlinder , en een vlinder die
ik nog niet had namelijk de Variabele grasuil, maar ook een Cicade die
een landing maakte.bij ons huisje.
Hieronder staan enkele foto’s van de zesde vakantiedag
Hieronder de link naar enkele foto's van deze dag
https://anneliesnatuurlijk.nl/vakantie-tennenbronn-zwarte-woud-duitsland-de-veredelde-kinderboerderij/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten