Er op uit.

Vandaag weer eens ouderwets een eind gewandeld.
Nu niet in de buurt van Hoenderloo, maar in de bossen rond Eerbeek, en heel even een stukje Loenermark mee gepakt..
Het eerste gedeelte bij Camping  Coldenhove , en in de buurt van de sprengenkoppen * was het nog heerlijk rustig.

Sprengenkoppen bij Eerbeek

Maar hoe dichter we bij de Loenermark kwamen , hoe drukker het werd.
Het was nog redelijk vroeg, en andere wandelaars waren er nog niet te bekennen, maar wel veel mannen op mountainbikers.
Ik voelde mij af en toe net een grammofoonplaat of een CDeetje dat bleef hangen.
Goede morgen, goeie morgen, morgen, ...sorry !, als ik het niet zo snel in de gaten had, en bijna voor een botsing zorgde.
Aardige mensen die moutainbikers, maar af en toe is wel even schrikken, omdat je ze niet altijd hoort aankomen.
Vooral op de Loenermark aangekomen werd het even heel erg druk.
De heide op de Loenermark lag er trouwens als een plaatje  bij.

 

Heide Loenermark

In plaats dat het wat lichter begon te worden, leek het of er wat meer mist kwam opzetten, en dat gaf een mooi effect.
Toen pas viel het mij op dat op de muts van Geert zich ook allemaal vocht had afgezet.

Muts in de mist

Maar ja toen we de heide weer afgingen, en we weer meer tussen de bomen liepen, was het wat het  licht betreft echt knudde.
En dat was best wel jammer ivm fotograferen.
Toen we weer richting de sprengen liepen, zag Geert ineens een schedel tussen de bladeren liggen, al behoorlijk begroeid met mos.

Schedel Wild Zwijn

Verder waren er geen resten meer van het dier te vinden, maar de schedel moet haast van een Wild Zwijn zijn..*
Een op natuurlijke wijze gestorven dier ?
Toch wel mooi dat zo'n schedel op den duur helemaal opgaat in de omgeving.
Hoe meer we weer in de buurt van de Sprengenkoppen kwamen, hoe drukker het werd.
Volgende keer misschien toch maar weer richting het Deelerwoud, daar is het over het algemeen toch wat rustiger.
Maar hoe dan ook, het was weer eens heerlijk om samen met Geert en Ulli de hond er weer eens op uit te zijn.


* Een spreng, sprang of sprengebeek is een door mensen gegraven of verlegde beek met zodanige gegraven bronnen dat er onder druk staand grondwater aan de oppervlakte wordt gebracht. Op de Veluwe heeft het woord spreng een bijzondere betekenis, spreng wordt hier gebruikt voor een gegraven bron of sprengkop. Een sprengebeek is dan ook een gegraven beek en deze werden met name gebruikt voor de aandrijving van watermolens, voor het maken van papier en/of voor water voor de wasserijen.
Sprengen worden gemaakt door een gat te graven in de helling van een heuvel tot de grondwaterspiegel bereikt is op een plek waar voldoende waterdruk is. Uit deze sprengkop stroomt dan het bronwater eerst naar de oppervlakte en vervolgens door een kanalenstelsel naar de gewenste plek. Soms worden sprengebeken gevormd uit een complex van meerdere sprengkoppen, zoals de koppelsprengen en de heerdersprengen.
Sprengen kunnen water voeren afkomstig uit verschillende aardlagen. Er zijn daarom zowel sprengen met troebel ijzerrijk rood water ('rodolm') en sprengen met helder water. Merkwaardig is, dat veel sprengebeken rood water voeren, terwijl de bijbehorende (dieper uitgegraven) sprengekop geheel helder water voert. De afvoer van zo'n beek hangt voornamelijk af van de druk van het diepe grondwater en is daardoor tamelijk constant.
Bron ;Wikipedia

 .*19-11-2013 -  De schedel bleek inderdaad van een Wild Zwijn zijn, de waarneming kreeg de goedkeuring van de deskundigen op Waarneming.nl