35 weken is mijn dochter vandaag zwanger, hoe is het mogelijk ze heeft het voor elkaar gebokst. Maar aan alles zit zoals gewoonlijk wel weer een prijskaartje, naarmate de zwangerschap vordert wordt het voor haar lichaam zwaar, letterlijk en figuurlijk. Gelukkig mag ze als goed gaat de laatste weken thuis bij man en katten doorbrengen. Deze week kunnen Geert en ik(voor ons gevoel) even iets meer onze gang gaan omdat de aanstaande vader een weekje vrij heeft genomen. Afgelopen vrijdag zijn we voor het eerst sinds lange tijd de hei weer op geweest. Dat was weer volop genieten. Niet eens zoveel dieren en vogels gezien, maar wel volop aanwezig de Heidevlinder, en de Zwarte Heidelibel, en het onverwachte genoegen gehad met de rups van het Groot avondrood, een prachtige nachtvlinder die ik helaas nog nooit in het echt heb gezien, maar nu dan toch eindelijk weer een rups gezien, dat was voor mij jaren geleden, en ik kan je wel vertellen, dat je die rups niet zo snel over het hoofd ziet. Tot nu toe had ik alleen maar de groene exemplaren gezien, dit was een bruinige. Misschien moeten we toch maar weer Fuchsia’s in de tuin hangen, want daar schijnen de rupsen gek op te zijn .Maar ja de Fuchsia pas niet helemaal in mijn tuinbeeld, dus daar moet ik toch eens even goed over nadenken. We moeten überhaupt gaan nadenken over de tuin, en dan met name de vijver, je wil het toch niet op je geweten hebben dat…….. maar daar verzinnen we wel wat op. Voorlopig gaan we denk ik een weer een spannende tijd tegemoet, anders dan de afgelopen maand, maar het blijft spannend. Daar komt ook nog eens bij dat de maand augustus barst van de verjaardagen. Allereerst van onszelf ,1 van de schoonzonen, een zwager (die verjaardag is gelukkig al achter de rug) en de broer van de aanstaande vader. En dan is er nog een huwelijk aanstaande van onze lieve nicht die vlakbij ons woont. De laatste tijd hoor ik van steeds meer mensen dat ze in het huwelijks bootje gaan stappen, het lijkt weer helemaal in te zijn . Eind jaren 70 waren Geert en ik de eerste in onze wederzijdse families die gingen samenwonen, en ik denk dat er zo her en der even geslikt werd. In onze vriendenkring was het al heel gebruikelijk dat je ging samenwonen. Pas toen we een kinderwens kregen stapten wij ook in het bootje, om al dat geregel te voorkomen. Het toeval wil dat onze dochter en onze schoonzoon ook ongeveer de zelfde keuzes maken. En als ik nog even doorga is er ook een grote kans, dat de kleintjes net als hun moeder in een Arnhems ziekenhuis geboren worden. Het is een beetje een hak op de tak verhaal geworden dat een beetje neigt naar nostalgie, dus gooi ik er ook nog maar even een foto in die ik gisteren onderweg naar mijn zus en zwager (verjaardag zwager)in de buurt van Zeddam gemaakt heb. Nostalgischer kan het toch bijna niet, waar kom je dit nog tegen? Een vak apart zo vertelde mijn zwager die het ook ooit nog eens geleerd had, de kunst is om het zo op te zetten, dat de regen er ten alle tijden, er keurig netjes van afloopt. Dat is nog eens wat anders dan al die grote groene plastic rollen die je tegenwoordig ziet na het hooien. Maar ja de tijd staat niet stil, en dat is in veel gevallen maar goed ook. Maar toch, wees eerlijk is dit mooi of is dit niet mooi.
 |
| Korenschoven |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten