zondag 11 maart 2012

Lente gevoel

Ik hoor hem weer de Zanglijster. Al een paar morgens achter elkaar als ik Ulli de hond ga uitlaten, hoor ik hem verderop al zingen eerst een paar voorzichtige trillers, om vervolgens een deuntje weg te geven waar je u tegen kunt zeggen. Meestal lukt het mij om de vogel vrij snel te ontdekken, maar in het geval van de Zanglijster is dat ook niet zo moeilijk. Op het moment van ontdekken is er dan vaak heel even een aarzeling van de vogel, maar al vrij snel hervat hij zijn zang weer, zich van niets aantrekkend. Als je een cijfer zou kunnen geven voor de beste zanger onder de vogels, dan zou dit heerschap zeker hoge ogen gooien. Voor mij is de zang van de Zanglijster, in ieder geval een teken dat de lente in aantocht is. Overal zijn vogels weer actief met nestmateriaal, maar ook onderling aan het vechten. Vooral de Merels kunnen er wat van. Ulli is dan ook regelmatig in de veronderstelling dat er een Merel gegrepen wordt door een kat, hij is dan in opperste paraatheid om de bewuste kat de stuipen op het lijf te jagen(menig vogeltje heeft zijn of haar leven te danken aan Ulli),maar in deze tijd van het jaar gaat het vooral om verschrikkelijke gevechten tussen vrouwtjes Merels. Voor Ulli is dit niet te begrijpen ,zulke alarmkreten, en nergens in de buurt een kat te bekennen. Als ik Ulli uitlaat, heb ik altijd de camera altijd bij me. In de regel blijft hij altijd geduldig naast mij zitten, zodat ik een foto kan maken, maar afgelopen vrijdag moest hij wel heel erg lang geduldig blijven zitten. De wandeling zat er bijna op,maar opeens meende ik het geluid van een Goudhaantje te horen. Het geluid kwam vanuit een grote Spar die tegen een huis aanstond, en even later zag ik het bewuste vogeltje ook. Maar het vogeltje zien en ook op de foto krijgen, dat zijn 2 verschillende dingen. Het kleinste vogeltje van Europa zie ik maar zelden, en is bovendien zo ontzettend bewegelijk, dat het een hele klus is om hem een beetje goed op te foto te krijgen. Wonder boven wonder is mij dat gisteren eindelijk redelijk goed gelukt. Mijn dag kon niet meer stuk, eerst al de lentebode gehoord en gezien, en als toetje,het Goudhaantje.
Goudhaan – Regulus regulus

Wat mij betreft, Laat de Lente maar komen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten