Afgelopen dinsdag (28 juli ) moest manlief naar de cardioloog voor een APK keuring zoals hij dat zo mooi kan zeggen.
We gingen dan ook richting het ziekenhuis, gelukkig niet echt zenuwachtig, maar een beetje spannend was het wel.
Dat krijg je als je ooit problemen met je hart hebt gehad, je blijft onder controle staan bij de cardioloog.
En nu was het extra spannend , omdat we wisten dat het hart het moeilijk
had gehad, door de ernstige bloedarmoede ontstaan door de dikke darm
tumor.
Dus aangekomen in het ziekenhuis begon manlief vol frisse moed (maar
niet heus) aan zijn Tour de Gelre, zoals onze oudste dochter de
fietstest met ECG noemde.
Een aantal jaren geleden werd hij tijdens de fietstest gelijk
gearresteerd, zoals de cardioloog dat zo mooi verwoorde, want het was
misse boel, en manlief werd gelijk opgenomen.
Hoe het kan weet ik niet, maar het blijft ergens in je achterhoofd rondspoken.
Maar gelukkig gingen er geen toeters en bellen, manlief had zonder problemen er flink op los getrapt.
Daarna was het een tijdje wachten geblazen, en toen konden we naar
binnen toe, en werden we begroet door een cardiologe die gelijk met de
deur in huis viel……..alles ziet er prima uit, en ik ben dik tevreden, en
ik zie u over een jaar terug bij mij op het spreekuur. Zo verliep het
ongeveer als ik het gesprek heel kort samenvat.
Het zuurstof tekort in februari was echt door de ernstige bloedarmoede
(die werd veroorzaakt door de tumor) ontstaan, en dat werd nu voor het
eerst bevestigd, en dat betekend dat er dus niet opnieuw gedotterd moet
worden.
We hadden al die tijd zelf al het gevoel dat de tumor de grote
boosdoender was, maar aan de andere kant hoorden we ook steeds de
woorden van de verpleging in Nieuwegein nog nagalmen in onze oren….”de
meeste patiënten zien we weer terug na het dotteren meestal al na een
jaar ”. Mooi niet dus, manlief gooit al een aantal jaren de statistieken
in de war, in ieder geval tot nu toe.
We besloten na het gesprek even bij te komen in het ziekenhuis
restaurant, met een kopje koffie, want dat hadden we op dat moment hard
nodig..Bijna gelijktijdig spraken we de zelfde zin uit ”zo.. we kunnen
met een gerust hart weer verder”.
We hebben nu bijna 7 jaren met heel veel narigheid achter de rug, en
waarvan het laatste anderhalf jaar misschien nog wel de meeste littekens
heeft achter gelaten, volgens een gezegde moeten er nu 7 goede jaren
aanbreken, Er zijn geen spiegels gesneuveld, want dat schijnt ook
ongeluk te brengen, maar goed een zwarte kat kan ook weer ongeluk
brengen, en laat die nu net vanmogen de tuin uitlopen.
Gelukkig zijn wij beiden niet zo bijgelovig, vanaf nu gaat het alleen
maar beter worden, en voorlopig is Nieuwegein niet in beeld, sterker
nog als het komende jaar goed veloopt, gaat er volgend jaar gestart
worden met de afbouw van de medicatie.
Nieuwegein das pas fijn, maar niet heus, waren woorden die ik toen te
pas en te onpas gebruikte. We zijn er nog 1x geweest omdat manlief aan
een onderzoek meedeed. Het was een onderzoek waarbij 1 groep een
behoorlijk duur medicijn 3 maanden langer moest slikken, en een andere
groep kreeg die 3 maanden een placebo (nepmedicijn). Beide groepen
wisten niet of ze het echte of het nepmedicijn slikten..Helaas hebben we
nooit vernomen hoe het onderzoek uiteindelijk is verlopen, en of
manlief nu het echte of het nepmedicijn heeft geslikt. Gelukkig is er nu
al meer contact geweest met de onderzoekers van het dikkedarmkanker
onderzoek, waar manlief nu aan meedoet.
Nieuwegein je kunt er maar beter niet zijn, en mochten we er ooit nog
in de buurt komen, dan slaan we de richting van het doorgaand verkeer
in, zeker weten. Zie ook onderstaand Blog: 22-12-2011
https://anneliesnatuurlijk.nl/nieuwegein-is-niet-fijn/
 |
| Richting Nieuwegein |
 |
| St Antonius Ziekenhuis Nieuwegein |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten