Vanmorgen heb ik mijn nominatie voor de Verkiezing Insect van het jaar 2025 ingestuurd.
De verkiezing van het insect van het Jaar wordt georganiseerd door een aantal organisaties namelijk;
-Taxon Foundation
– EIS Kenniscentrum Insecten
– Nederlandse Entomologische Vereniging
– Naturalis Biodiversity Center.
Ik hoef niet lang te denken over het insect van het jaar, want dat
zijn er voor mij meerdere, met nog steeds met stip op de eerste plaats
de Veenmol – Gryllotalpa gryllotalpa,
die ik helaas nog nooit in het echt heb gezien. Sowieso valt de Veenmol
af, omdat die al een keer als 2e was geëindigd in 2022.
Heel veel insecten passeerden in korte tijd de revue, maar al heel snel dwaalden mijn gedachten af naar die bijzondere avond in de zomer van 2019 die ik niet zo snel vergeten zal .
Daarom hieronder mijn nominatie voor het favoriete insect van 2025 en de vragen die ik moest beantwoorden.
Schoraas of zomersneeuw – Ephoron virgo
Wat maakt dit insect bijzonder?
Ik had al vaak gehoord en gelezen over het fenomeen zomersneeuw, dat vooral te zien is op mooie zomeravonden in de buurt van rivieren.
Totaal onverwacht, was ik op 30 juli 2019 tijdens een wandeling met onze hond, in onze wijk in Eerbeek , op een mooie zomerse avond getuige van een prachtig fenomeen.
Vanuit het niets begonnen honderden (misschien wel duizend) oplichtende melkwitte insecten te vliegen in het licht van de lantaarnpalen, waardoor het leek alsof het begon te sneeuwen.
Omdat ik altijd mijn camera bij mij heb kon ik een korte video maken van deze fascinerende dans van deze prachtige haften, of eendagsvliegen, die de bijzondere naam Schoraas (Ephoron virgo) dragen. Een mooie foto maken was een ander verhaal .
De avonden daarop werd de dansgroep al snel kleiner, en vond ik onder
verschillende lantaarns bij ons in de wijk alleen maar heel veel dode
exemplaren, alsof er een laagje sneeuw lag.
Het waren vooral de mannetjes die op de grond lagen met hun lange
draadvormige aanhangsels . Op de lantaarnpalen zelf ontdekte ik nog
verschillende vrouwtjes die te onderscheiden zijn van de mannetjes ,
door de gele klompjes aan het achterlijf, ipv de draadvormige
aanhangsels. Ook die vrouwtjes waren dood, zij hadden de pech dat ze in
de draden van een oud web van spinnen waren terecht gekomen.
Dat is het tragische korte leven van een eendagsvlieg, na de voortplanting is het al heel snel met je afgelopen.
De hele eerste week van augustus van 2019 heb ik nog kleine groepjes van die prachtige dansers waargenomen op verschillende plekken bij ons in de wijk , daarna helaas nooit meer.
Door watervervuiling was het Schoraas verdwenen in Nederland, maar dankzij het schonere water in de grote rivieren is deze bijzondere eendagsvlieg gelukkig sinds eind vorige eeuw weer te zien in Nederland.
Wat zou je over deze soort nog uitgezocht willen zien?
Ik zou heel graag willen weten, waarom ik midden in een dorp aan de rand van de bossen van het Nationaal park Veluwezoom redelijk ver (ongeveer 9 km) van een rivier vandaan (IJssel) getuige kon zijn van dit prachtige fenomeen, en komt dit vaker voor ?
Meer info over de Verkiezing Insect van het jaar 2025
Schoraas of zomersneeuw - Ephoron virgo |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten