Het Porseleinhoen

 

Vandaag zijn we naar Park Lingezegen in de buurt van Arnhem geweest, maar dan meer de westelijke kant op, richting Elst .

Manlief had besloten om in de auto te blijven zitten, en ik ging op zoek naar een Porseleinhoen, die daar al een ruim een maand met regelmaat werd gezien.

Ik had vorig jaar ook al een Porseleinhoen op afstand kunnen bekijken, in polder Arkemheen bij Nijkerk, maar nog nooit had ik er 1 van dichtbij gezien.

Misschien zou ik vandaag dat geluk hebben, en anders was het nog geen probleem, want meestal valt er daar van alles te zien. Ik moest er ook gewoon even opuit.

Er waren meer mensen op dat idee gekomen, maar omdat het Porseleinhoen zich al even niet had laten zien, waren die al weer op weg naar de auto, met als gevolg dat ik daar een een kwartiertje alleen stond . Dat was helemaal niet erg voor mij, want een Kemphaan, en een Kleine Zilverreiger lieten zich prachtig zien.

Opeens kwam er vanuit het riet, een vogel aangelopen, die gelijk weer terug het riet in ging.  Even later kwam hij (iets dichterbij), weer uit het riet aangelopen. Het was het Porseleinhoen. Wat had ik een geluk, ik zat op de eerste rang, en ik kon de vogel prachtig bekijken.

Omdat ik laag bij de grond zat op mij hurken, had de vogel mij totaal niet in de gaten. Maar op een gegeven moment moest ik toch overeind komen, omdat het hurken te pijnlijk werd. Dat was voor het Porseleinhoen net iets te veel van het goede, want hij verdween weer snel in het riet. Maar even later kwam hij toch weer tevoorschijn, iemand anders die kwam aanlopen, maakte ik ook attent op de vogel .

Porseleinhoentjes ga je niet zo snel zien, want ze leven heel verborgen in natte graslanden, en rietmoerassen. Het geluid wat ze maken schijnt wel heel herkenbaar te zijn , maar dat heb ik nog nooit gehoord. Al met al lijkt het Porseleinhoen wel wat kleiner dan de Waterral, die uit dezelfde familie van Rallen komt.

Ik kon nog uren blijven kijken, maar omdat manlief nog steeds in de auto aan het wachten was, besloot ik toch maar om terug te gaan. Op de terugweg zag ik nog heel even een Zwarte Ibis, en een Watersnip.

Kortom het was een prachtige dag, jammer dat het manlief niet lukte vandaag om een stukje te lopen. Volgende keer hoop ik dat we weer samen kunnen.

Porseleinhoen – Porzana porzana