Een bijzonder vliegtuig, en 2 zeldzame vogels.

 

Komende zaterdag worden Operatie Market Garden en de luchtlandingen in 1944 herdacht op de Ginkelse Heide in Ede, vandaar dat vandaag, een militaire oefening ”Falcon Leap” gehouden zou worden.

Veteranenlandgoed “Vrijland”

De verwachting van manlief was, dat de oefening ergens in de buurt van vliegveld Deelen zou plaatsvinden, en hij wilde daar wel graag even kijken.

Dus wij vanmorgen een tijdje op de parkeerplaats van het Veteranenlandgoed “Vrijland” bij Arnhem gestaan, maar helaas, daar was weinig te zien.

Sterker nog het Veteranenlandgoed was die dag afgesloten ivm Fauna beheer !!!!!! Dit hadden wij nog nooit eerder meegemaakt, en wij komen daar toch al heel wat jaren .

Op een gegeven moment zijn wij toch maar richting de Ginkelse Heide gereden, maar daar aangekomen, bleek het zo druk te zijn, dat wij besloten om iets verder rijden, en te parkeren op een parkeerplaats langs de weg.

Airbus – A400M (Britse )

Toen we daar goed en wel geparkeerd stonden, zagen wij nog net een Airbus – A400M (Britse) overvliegen, en dat was het dan ook.

We hebben daar nog een tijdje gestaan, en toen zijn we toch maar omgedraaid , en richting Park Lingezegen gegaan in de buurt van Arnhem/Elst . Het was nog vroeg in de middag, dus ik kon daar nog even mooi rond struinen.

Mijn stille hoop was om de Zwarte Ibis nog een keer te zien.

Gestreepte Strandloper – Calidris melanotos

Maar daar aangekomen was het toch drukker dan ik verwacht had, er was daar namelijk een Gestreepte Strandloper gezien, een zeldzame vogel, en al helemaal zeldzaam in deze omgeving . Ik had de vogel al snel in beeld, samen met nog een paar mensen heb ik daar nog even staan kijken, en toen ben ik verder gegaan.

Een stuk verderop zag ik op 2 verschillende plekken een Kleine Zilverreiger staan.

Kleine Zilverreiger – Egretta garzetta

Prachtige vogels, dat zeker, maar mijn hoop was gevestigd op de Zwarte Ibis, maar die was al zeker 3 kwartier niet meer gezien . Een Baardmannetje die ik hoorde, en even later ook zag overvliegen kon ik jammer genoeg in het riet meer terug vinden. Daarna besloot ik toch weer langzaam richting te auto te lopen.

Maar aangekomen op het pad wat richting de auto zou gaan, besloot ik toch nog even een zijpad in te lopen, omdat ik weer een Baardmannetje hoorde. Ik bleef een tijdje staan luisteren op een plek, waar ik goed zicht had op een open plek, met water en riet. De Baardman zag ik niet, maar vanuit het niets kwam daar in 1 keer de Zwarte Ibis aangevlogen, en die landde bijna voor mijn neus op de open plek in het riet, om even later al foeragerend weer uit mijn zicht te verdwijnen.

Zwarte Ibis – Plegadis falcinellus

Ik kon gelukkig nog net een paar foto’s maken, maar een filmpje maken zat er niet meer in . Maar wel leuk dat ik de Zwarte Ibis toch nog heb gezien , en in tegenstelling tot ruim een week geleden, heb ik nu wel een mooie foto kunnen maken.

 

2 nachtjes Zeeland

Onze middelste dochter kwam vorige week met de vraag, of we in het weekend wat op het programma hadden staan, dit vroeg ze omdat er namelijk een 2 tweepersoonskamer vrij was gekomen in een hotel in Westkapelle in Zeeland .

Op onze trouwdag in april hadden wij een tegoedbon gekregen voor een overnachting met ontbijt in een hotel, en die bon moesten we nog steeds verzilveren .

Wij hadden helemaal geen plannen, dus heeft onze dochter die kamer voor ons geboekt. Zondagmorgen gingen wij dan ook totaal onverwachts richting Zeeland. Eerst heel veel snelweg, maar na Rotterdam, ging het alleen maar binnendoor .

We kwamen o.a. langs Ouddorp heen, een voor ons heel bekende plek. In 2015 zijn wij daar een midweek geweest, net op de grens van Zuid-Holland, en Zeeland.

 (zie ook Blog 07-12-2015, 08-12-2015 , 09-12-2015 , 10-12-2015 , 11-12-2015 )

Gewone Zeehond - Phoca vitulina

Daarna ging het richting het werkeiland Neeltje Jans, waar wij een tijd gestaan hebben, genietend van het prachtige weer, en van de Gewone Zeehonden,die ook lagen te genieten van het mooie weer, op de mosselbanken . Er waren nog wel heel veel toeristen, en dat hadden we eigenlijk niet verwacht. Maar goed, ook wij waren daar als toerist .

‘t Uusje Oostkapelle

Maar hoe mooi het daar was, we moesten weer verder . Wel hebben we even een kleine omweggetje gemaakt door Oostkapelle, op zoek naar het huisje waar wij in december 2013 hebben gezeten, toen ik de winnaar was van de Prachtplek 2013 , en een midweek had gewonnen in een Natuurhuisje van Staatsbosbeheer.

(zie ook Blog 02-12-2013 , 03-12-2013 ,  04-12-2013 , 05-12-2013 , 06-12-2013 )

Na enige moeite vonden we het huisje , en daarna was het in streep door naar Westkapelle.

We waren op tijd in Westkapelle, en we konden om 16.00u inchecken in het hotel . Na het inchecken konden we naar onze kamer, die was gelukkig prima in orde . Er was een douche aanwezig, en we hadden een mooi balkon. Daarna hebben we ergens een nog een frietje gehaald , en een hele tijd doorgebracht op het Auto Strand Westkapelle.

Auto Strand Westkapelle Vuurtoren ’t Lage licht

Terug in het hotel besloten we om er nog een nachtje aan vast te knopen, maar niet in het hotel, dat was namelijk al helemaal volgeboekt.

Terug op onze hotelkamer hebben wij online een kamer voor 1 nacht gereserveerd in een B&B in Serooskerke Walcheren. Nog nooit geslapen in een B&B, dus wat dat betreft…. leuk spannend !

De nacht van zondag op maandag hebben we prima geslapen in het hotel .De volgende morgen, na genoten te hebben van een uitstekend ontbijt, hebben we ons boeltje bij elkaar gezocht en zijn vertrokken, naar het Auto Strand Westkapelle.

Noordervroon.

Daar waren heel veel Scholeksters, Kanoeten, Drieteenstrandlopers, Steenlopers en verschillende soorten meeuwen te zien. Na een tijdje daar gestaan te hebben, gingen we richting een natuurgebied in de buurt namelijk Noordervroon.

Noordervroon.

 

Noordervroon is een mooi waterrijk gebied, niet toegankelijk, maar vanaf de weg is het prima te overzien, bovendien was er een groot kijkscherm. Er waren heel veel vogels aanwezig , zoals allerlei soorten eenden, meeuwen, heel veel Kieviten, Knobbelzwanen, en nog veel meer.

De dag ervoor was daar een Graszanger (Cisticola juncidis) gezien , een best wel zeldzaam vogeltje, die je bij ons in de buurt niet snel zal tegenkomen. Ook laat hij zich niet snel zien, daar ben ik inmiddels wel achter. Waarschijnlijk heb ik hem wel gehoord.

Er vlogen nog best veel vlinders rond in de buurt van het kijkscherm, zoals het Groot koolwitje, het Bonte zandoogje, een paar Hooibeestjes, en een tot mijn verbazing ook een Icarusblauwtje, die ik dit jaar in tegenstelling tot andere jaren nauwelijks heb gezien .

Ik zag zelfs nog een zeldzame Zwervende pantserjuffer (Lestes barbarus) vliegen , en gelukkig voor mij ging die even rusten op een blad.

Vervolgens gingen we op ons dooie gemak richting de B&B in Serooskerke Walcheren, die ook prima was.

Gistermorgen zijn we voor we richting huis zouden gaan, toch nog even naar het Auto Strand Westkapelle geweest ,en dat was maar goed ook, want voor het eerst heb een nog jonge Jan-van-gent (Morus bassanus) zien vliegen, daarvoor had ik alleen maar 2 x een dode Jan-van-gent gezien.

Jan-van-gent - Morus bassanus

 

 

 

 

 

Vuurtoren Hoge licht Westkapelle

 

Vuurtoren ’t Lage licht Westkapelle 

 

Op de terugweg zijn we nog even Neeltje Jans geweest. Er lagen nog maar een paar Gewone zeehonden, ws omdat er een paar mannen druk bezig waren met het oogsten van mosselen .

Daarna hebben we nog even een stop gemaakt in de buurt van Brouwersdam, in de hoop een Grijze zeehond te zien, maar helaas .

Via een omweg en binnendoor zijn we richting huis gegaan, zo kwamen we o.a. door de plaats Oudenbosch heen in Noord-Brabant, en passeerden we De Basiliek van de Heiligen Agatha en Barbara, die wat het interieur betreft heel veel gelijkenissen schijnt te hebben met de Sint Pieter in Rome.

Maar daarna hebben we toch maar de snelste weg naar huis genomen, omdat het anders wel heel erg laat zou worden voor we thuis zouden zijn.

Basiliek van de Heiligen Agatha en Barbara ( Oudenbosch)

Sint-Gummaruskerk (Steenbergen)

Het Porseleinhoen

 

Vandaag zijn we naar Park Lingezegen in de buurt van Arnhem geweest, maar dan meer de westelijke kant op, richting Elst .

Manlief had besloten om in de auto te blijven zitten, en ik ging op zoek naar een Porseleinhoen, die daar al een ruim een maand met regelmaat werd gezien.

Ik had vorig jaar ook al een Porseleinhoen op afstand kunnen bekijken, in polder Arkemheen bij Nijkerk, maar nog nooit had ik er 1 van dichtbij gezien.

Misschien zou ik vandaag dat geluk hebben, en anders was het nog geen probleem, want meestal valt er daar van alles te zien. Ik moest er ook gewoon even opuit.

Er waren meer mensen op dat idee gekomen, maar omdat het Porseleinhoen zich al even niet had laten zien, waren die al weer op weg naar de auto, met als gevolg dat ik daar een een kwartiertje alleen stond . Dat was helemaal niet erg voor mij, want een Kemphaan, en een Kleine Zilverreiger lieten zich prachtig zien.

Opeens kwam er vanuit het riet, een vogel aangelopen, die gelijk weer terug het riet in ging.  Even later kwam hij (iets dichterbij), weer uit het riet aangelopen. Het was het Porseleinhoen. Wat had ik een geluk, ik zat op de eerste rang, en ik kon de vogel prachtig bekijken.

Omdat ik laag bij de grond zat op mij hurken, had de vogel mij totaal niet in de gaten. Maar op een gegeven moment moest ik toch overeind komen, omdat het hurken te pijnlijk werd. Dat was voor het Porseleinhoen net iets te veel van het goede, want hij verdween weer snel in het riet. Maar even later kwam hij toch weer tevoorschijn, iemand anders die kwam aanlopen, maakte ik ook attent op de vogel .

Porseleinhoentjes ga je niet zo snel zien, want ze leven heel verborgen in natte graslanden, en rietmoerassen. Het geluid wat ze maken schijnt wel heel herkenbaar te zijn , maar dat heb ik nog nooit gehoord. Al met al lijkt het Porseleinhoen wel wat kleiner dan de Waterral, die uit dezelfde familie van Rallen komt.

Ik kon nog uren blijven kijken, maar omdat manlief nog steeds in de auto aan het wachten was, besloot ik toch maar om terug te gaan. Op de terugweg zag ik nog heel even een Zwarte Ibis, en een Watersnip.

Kortom het was een prachtige dag, jammer dat het manlief niet lukte vandaag om een stukje te lopen. Volgende keer hoop ik dat we weer samen kunnen.

Porseleinhoen – Porzana porzana

Het gaat de goede kant op !

 Vandaag werd manlief weer bij de huisarts verwacht .

Net als voor het weekend heeft de huisarts weer de nodige troep uit het abces gehaald . Maar nu lijkt dan toch het einde in zicht te komen . De enorme verdikking die er eerst zat is zo goed als weg . Er hoeft ook geen drain meer in . De wond moet nu iedere dag uitgespoeld worden met de douchekop, en met nat gaas verbonden . De verwachting is dat het dan goed moet komen, en vanzelf zal genezen.

De komende tijd komt de wondverzorging bij mij op het bordje, en gezien mijn achtergrond (werkzaam geweest in de zorg), draai ik daar gelukkig mijn hand niet voor om.

Ik heb wel i.o.l. met manlief besloten dat ik het op mijn eigen manier ga doen, door de wond met een spuitje te spoelen, ipv met de douchekop. Dat leek ons beiden een stuk gemakkelijker.

Verbandmateriaal

 

Een druk weekend !

 

We hebben een druk weekend achter de rug .

Voor het eerst heeft onze kleindochter in het nieuwe huis een nachtje gelogeerd, altijd even afwachten hoe zo’n eerste nacht verloopt, maar zoals verwacht ging het super goed.

Kleindochter met haar blokkentoren

Onze kleindochter vond het allemaal geweldig, en al helemaal omdat ze gistermiddag eerste rang zat, bij ons voor op de galerij, toen al die grote stoomtreinen langskwamen ivm met het stoomweekend van de VeluwscheStoomtreinMaatschappij ”Terug naar toen”.

Het was prachtig weer, dus we konden lekker buiten zitten.

We hadden een poef (als tafel) en inklapbare regisseur stoelen buiten gezet .

Terwijl onze kleindochter en ik ondertussen druk aan aan het spelen waren met de blokken van het Jenga spelletje, kwamen er heel wat stoomtreinen voorbij.

Het logeerpartijtje vloog dan ook voorbij, en vandaag aan het eind van de morgen kwam onze dochter haar alweer ophalen.

Maar echt heel lang zaten manlief en ik niet alleen, want een paar uur later, waren mijn 3 broers, schoonzusje en neef(je) present .

Allemaal stoomtreinfanaten, dus konden wij dit mooi combineren met een soort van housewarming in het klein. Mijn middelste broer, had de nieuwe woning al eerder gezien, want hij had geholpen met de oplevering van het oude huis .

In ieder geval zijn de voor ons belangrijke mensen (in ons leven), bijna allemaal geweest, gelukkig wel allemaal heel verspreid over de afgelopen periode .

Stoomtrein

 

Leuk, minder leuk en niet Leuk

 

Vanmorgen zijn we er even op uitgegaan, het was lekker weer, dus gingen we richting Eefde ergens in de buurt van de Berkel. Manlief had niet al te veel last van zijn schouder dus dat moest goed komen .

We hebben daar aan het water een uurtje doorgebracht. Er was van alles te zien. Er vlogen gelukkig nog een paar Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) rond, en daar had ik eigenlijk niet meer op gerekend .

Weidebeekjuffer – Calopteryx splendens 

Ik ontdekte daar ook nog een aantal Rode Amerikaanse rivierkreeften (Procambarus clarkii) een invasieve exoot, die een bedreiging vormt voor de inheemse rivierkreeften, omdat ze drager zijn van een bepaalde schimmel die kreeftenpest veroorzaakt, en die is dodelijk voorde inheemse .

Rode Amerikaanse rivierkreeft – Procambarus clarkii

Gelukkig waren het er niet meer zoveel als dat ik daar eerder weleens heb gezien, maar toch. Gelukkig worden ze nu ook gegeten door Blauwe reigers, Waterhoentjes, en nog veel meer dieren.

Tot mijn verbazing zag ik vanuit mij ooghoek ineens wat bewegen op een muurtje , en toen ik nog beter keek bleek het om een jonge Levendbarende Hagedis (Zootoca vivipara), en die had ik eerlijk gezegd nog nooit in die omgeving daar gezien. Altijd weer leuk die onverwachte ontmoetingen.

Levendbarende Hagedis – Zootoca vivipara

We konden jammer genoeg niet langer blijven, omdat manlief vanmiddag weer bij de huisarts werd verwacht, ivm de wond op de schouder.

Jammer genoeg zag de wond er nog helemaal niet goed uit . De huisarts heeft wederom veel rotzooi, en veel harde stukken (kapsel), eruit kunnen halen. Er is opnieuw een drain geplaatst, en na het weekend op maandag mag manlief weer terugkomen.

Een dag met 2 gezichten

 

Vanmorgen moest manlief naar het ziekenhuis voor de periodieke A.P.K.

Eerst moest hij vanmorgen naar het lab. voor bloedafname, en daarna hadden we voor het eerst een gesprek met een verpleegkundig specialist oncologie. Zij blijft voorlopig de controles doen, zolang als het nodig is, omdat de vaste oncoloog van manlief (zoals het er nu naar uit ziet), helaas langdurig afwezig zal zijn, en daarom hebben de andere oncologen en verpleegkundig specialisten, onderling de patiënten verdeeld.

Gelukkig heeft manlief toch wel goed nieuws gehad. De bloeduitslagen waren goed, en de PSA blijft onveranderd onmeetbaar laag . Wel blijft het Hb gehalte nog wat aan de lage kant, dus hij moet doorgaan met de ijzertabletten (elke dag) .

Op aanraden van de verpleegkundig specialist hebben we toch maar even, voor we richting huis gingen, een afspraak met de huisarts gemaakt. Manlief heeft al dagen een ontstoken talgklier net onder de schouder, die ondanks de  van de huisarts (nu ruim een week), maar niet minder wordt, sterker nog, het lijkt eerder erger te worden, en er komt steeds meer spanning op te staan.

Fusidinezuur creme

Gelukkig kon manlief aan het eind van de middag al terecht bij de huisarts om de ontstoken talgklier open te laten maken.

En dat was maar goed ook, want de ontstoken talgklier was inmiddels een abces geworden ter grootte van een kleine stuiterbal (woorden van de huisarts). De huisarts is zeker een half uur bezig geweest om onder verdoving de troep er uit te plukken .

Morgen mag manlief weer teug komen bij de huisarts.  Er zit nu een draintje in de wond, met daar overheen absorberend verband, zodat de laatste troep er nog uit kan .