Het balkon

 et onze verhuizing afgelopen juni, moesten we helaas ook afscheid nemen van onze tuin, en haar bewoners.

Tuin 05-06-2024

We hadden een kleine voor en achtertuin, maar met heel veel bezoekers.

We hadden allerlei soorten insecten, zoals pissebedden, mieren, spinnen, rupsen, vlinders, wantsen, sprinkhanen en nog meer in onze tuin, en er kwamen Egels en verschillende soorten vogels onze tuin bezoeken.

Vooral de Klimop, en de Druivenstruiken trokken veel bezoekers aan.

De klimop doorwoekerd met de Kamperfoelie was de favoriete plek van de familie Mus, en heel veel vlindersoorten, zweefvliegen, bijen, maar ook wespen. De druiven werden zeer gewaardeerd door de familie Merel, in de winter kwamen daar ook nog eens de Kramsvogels bij, want wij lieten de meeste druiven zitten voor de vogels. Maar ook verschillende vlinders kwamen op die druiven af .

We hadden op een paar plekken vogelhuisjes hangen, maar 1 daarvan was af en toe bezet, door 2 Koolmeesjes. Afgelopen lente hadden we voor het eerst Pimpelmeesjes in het andere nestkastje . Het was nog even spannend of de jongen op tijd zouden uitvliegen, ivm onze verhuizing . Gelukkig was dat het geval. Het vogelhuisje hebben we daarna schoongemaakt, en niet meer terug gehangen.

We hadden veel wormen, huisjesslakken en naaktslakken in de tuin, die werden met veel smakkende geluiden door de familie Egel naar binnen gewerkt . Maar ook de Merels namen de slakken te pakken, zelfs de naaktslakken werden vakkundig door het zand gerold, en vervolgens naar binnen gewerkt .

Zo heel af en toe , kwam er ook wel eens een Muis voorbij schuiven, maar die moest oppassen voor onze laatste vaste bezoeker, een Steenuil,

Steenuil – Athene noctua

die zich meestal ophield tussen de zonnepanelen op het dak, of in de boom naast het huis van de buren. We hebben heel lang een kleine vijver in de tuin gehad, daar kwamen ook veel Libellen, Bruine kikkers en Padden op af, maar ook af en toe een Reiger.

Onze tuin is in 2013 nog genomineerd (en op tv) geweest voor de Prachtplek van Nederland (34 inzendingen). Uiteindelijk is een andere inzending van mij de de Steengroeve in Winterswijk de winnaar geworden.

Maar aan alles komt een end, de nieuwe bewoners zijn nu verantwoordelijk voor de tuin.

In ons appartement, hebben wij vanaf de eerste verdieping uitzicht op groen, vanaf ons balkon. De helft van het balkon is voor ons, en de andere helft staat vol met planten, zelfs met kleine vlinderstruikjes. De vlinders, spinnen, bijen en zeefvliegen hadden ons alweer snel gevonden, ook vliegen er in de schemer Vleermuizen langs ons balkon. Er is water voor de vogels, en er hangt een nestkastje, en een klein insectenhotel. Al vrij snel kwamen daar Kool en Pimpelmeesjes op af.

Sinds een paar weken voeren wij zaad vermengd met meelwormen aan de vogels. Er komen al weer Pimpelmeesjes, Vinken, Koolmeesjes , Eksters, Kauwen en een Gaai op af, en in boom voor ons keukenraam, zag ik zelfs een Boomkruiper.  Ook zitten er af en toe een nachtvlinders op de muur.

Het gemis van de tuin is gelukkig niet meer, heel af en toe loop ik er nog wel eens langs, en dan ben ik blij dat de tuin er nog (bijna) net zo bijstaat zoals wij het hebben achtergelaten, en dat het mijn zorg niet meer is.

Het is goed zo, wij zitten prima op ons nieuwe plek, en we hebben het heel goed naar onze zin. We hebben de regie over ons leven (voor ons gevoel) weer wat meer kunnen terug pakken, en dat geeft rust. Al met al hebben wij heel veel geluk gehad, dat wij voor dit appartement in aanmerking kwamen, en 

 daar zijn we ons iedere dag weer van bewust !!!

Gaai – Garrulus glandarius

Uitzicht vanaf Balkon 06-06-2024

Vrijdag de 13e

 

Vandaag was het zover, het rechteroog van manlief was aan de beurt voor een staaroperatie . Aanvankelijk zou dit gisteren op 12 december gebeuren, maar de afspraak werd 1 dag verzet. 

Gelukkig tillen wij niet zwaar aan het bijgeloof van vrijdag de 13e, sterker nog die dag brengt ons eerder geluk, want in 2012 is manlief ook al eens geopereerd op vrijdag de 13e aan een knobbeltje op zijn stembanden. 

Wachtkamer oogarts

De mogelijkheid bestond toen dat hij zijn stem zou verliezen, maar gelukkig is dat  allemaal  niet gebeurd . Achteraf bleek het gelukkig om een zeldzaam goedaardig tumor(tje) te gaan (zie ook het blog van juli 2012 Zeldzaam). 

In tegenstelling tot de vorige keer wist manlief wat hem te wachten stond, dus hij zag vandaag niet erg op tegen de staaroperatie, hij was eerlijk gezegd blij dat het eindelijk zover was. De ingreep duurde voor mijn gevoel wel wat langer dan de laatste keer, maar al met al stonden we toch sneller dan de vorige keer weer buiten de deur van het ziekenhuis. 

Ook nu is de staaroperatie goed verlopen, ook al betrof het manlief zijn slechtste oog dat vandaag aan de beurt was . Wel is de verwachting van het naderhand weer scherp zien met het rechter oog nog wat gematigd, omdat het een "een lui oog betreft". De komende weken is het ogen druppelen volgens schema, maar dat zijn we inmiddels wel gewend .  

Manlief is in ieder geval aangeraden om de eerste 4 dagen zoveel mogelijk binnen te blijven, en hij mag net als de vorige keer niet bukken en tillen. Over een week mag hij, als hij toestemming krijgt, weer auto rijden. In de tweede week van het nieuwe jaar mag manlief opnieuw naar Gelre oogcentrum Apeldoorn,  en dan meten ze de ogen door voor een eventueel brilrecept.

Druppel schema Staaroperatie

 

Toch weer spannend !

 

Vanmorgen moest manlief naar het ziekenhuis voor de periodieke A.P.K. Net als in september, moest hij een uur voor de afspraak eerst naar het lab. voor bloedafname. Gelukkig was het daar heel rustig, en kon hij gelijk doorlopen. 

Wachtruimte Oncoloog Gelre ziekenhuis

Daarna hadden we net als de vorige keer een gesprek met een verpleegkundig specialist oncologie. Zij blijft iig de volgende keer ook de controles doen (de vaste oncoloog van manlief is helaas nog steeds afwezig). 

Mocht de vaste oncoloog van manlief volgend jaar ook nog afwezig zijn, dan krijgt manlief een andere oncoloog toegewezen. 

 Gelukkig heeft manlief ook vandaag goed nieuws gehad. De bloeduitslagen waren goed, en de PSA blijft onveranderd onmeetbaar laag . Al 2 jaar lang doet manlief het heel goed op de Abirateron. 

Wel blijft het Hb gehalte nog steeds aan de lage kant, dus hij moet doorgaan met de ijzertabletten (nu om de andere dag) . Hoe dan ook deze dag kunnen we weer afstrepen, nu alleen de staaroperatie van het rechteroog nog .

Links is altijd beter !

 Manlief grapt wel eens ” links is mijn betere kant, want ik kan links beter zien, en met mijn linker oor kan ik horen, want met mijn rechter oor hoor ik niets”.

Dat was vandaag ook de reden dat het linkeroog ”zijn beste oog” het eerst een staaroperatie zou ondergaan .

Vanmorgen zaten manlief en ik al bijtijds in een hele volle wachtkamer van het Gelre oogcentrum Apeldoorn.

Wachtkamer Oogarts

Onze middelste dochter en onze kleindochter hadden ons gebracht, en beiden zouden beneden in de grote hal van het ziekenhuis op ons wachten . Normaal gesproken had onze kleindochter vandaag school gehad, maar uitgerekend op deze dag hadden de leerkrachten een studiedag.

Het duurde allemaal natuurlijk veel langer dan we hadden gedacht, maar dat kwam omdat manlief later dan verwacht aan de beurt was, maar de ingreep is gelukkig prima verlopen . Manlief heeft een nieuwe lens in zijn linkeroog gekregen, en gelukkig was het hem allemaal erg meegevallen.

Hij heeft 2 soorten oogdruppels mee naar huis gekregen, met een heel schema . De komende dagen mag ik 4 x dd zijn oog druppelen, en het andere oog druppelen met de kunsttranen. Manlief is in ieder geval aangeraden om de eerste 4 dagen zoveel mogelijk binnen te blijven, en hij mag niet bukken en tillen. Over een week mag hij, als hij toestemming krijgt, weer auto rijden.

Het andere oog, zijn slechtste oog wordt over 2 weken gedaan.

Druppel schema Staaroperatie

 

De Coronaprik

Vanmiddag, ging onze vaste oppasmiddag niet door . Normaal halen wij onze kleindochter bijna iedere woensdagmiddag om 14.00u altijd op van school, maar nu hadden wij rond die tijd een afspraak voor de Coronaprik.

 Pixabay

Voor het eerst konden we terecht bij ons in de buurt, weliswaar in Dieren (8km), maar toch, eerlijk is eerlijk, zo dichtbij huis hadden we het nog niet eerder meegemaakt.

 In het verleden zijn we al voor die prik in Arnhem, Apeldoorn, Zutphen, Deventer en Wijchen geweest. Het ging vandaag allemaal lekker vlot, ondanks dat manlief en ikzelf van te voren eerst langs de GGD arts moesten i.v.m onze bloedverdunners, voordat we mochten plaats nemen in 1 van de rijen met stoelen. 

De mensen die vaccineerden reden tussen de rijen door, op hun stoel met wieltjes, en een karretje met benodigdheden om te vaccineren, het was bijna een lopende band gebeuren. 

Na nog een kwartiertje nazitten, mochten we weer richting huis. 15 oktober hadden wij beiden al de griepprik gehad, dus (als het goed is) kunnen wij weer goed beschermd de winter in.

Oogcentrum Gelre ziekenhuizen Apeldoorn

 

Vanmiddag gingen we richting het Gelre oogcentrum in Apeldoorn.  Onze oudste dochter kon gelukkig met ons mee .

Pixabay

Het was al met al een vermoeiende aangelegenheid voor manlief. Bij aankomst konden we plaatsnemen in een wachtruimte. Toen we goed en wel hadden plaats genomen, werd manlief al meegenomen voor een oogdrukmeting. Daarna was het een hele tijd wachten, voor manlief binnen werd geroepen bij de oogarts (in opleiding). Door haar werden o.a. de onderzoeken gedaan, die normaal ook door een opticien gedaan worden, zoals o.a.het testen van de visuele scherpte. Daarna kreeg manlief oogdruppels van haar, en mocht hij in een andere wachtruimte plaats nemen, een eind verderop in de gang (met de boodschap straks komt u weer bij mij terug).

Manlief zat nog maar nauwelijks in die wachtruimte, toen hij alweer werd opgehaald door iemand voor het volgende onderzoek, namelijk een netvlies onderzoek . Dit verliep gelukkig zonder problemen.

Daarna werden we weer naar een volgende wachtkamer gestuurd, maar voordat we daar plaats konden nemen, werd manlief al weer meegenomen voor een volgend onderzoek.

Na dat onderzoek konden we weer terug naar de eerste wachtkamer. Wederom was het een tijdje wachten voor we door de oogarts (io) werden binnen geroepen. Bij binnenkomst, kregen we een stortvloed aan vragen en informatie over ons uitgestort.

Om een lang verhaal kort te maken …….er is bij manlief een ontsteking van de binnenste oogleden geconstateerd, w.s. ontstaan door droge ogen, en zoals verwacht is er staar geconstateerd.

Manlief krijgt kunsttranen voorgeschreven, en een staaroperatie van beide ogen .

Kunsttranen

Eerst wordt het linkeroog (het minst aangedane oog) gedaan, en als dit goed is verlopen, volgt naderhand het rechteroog .

De prednison die manlief dagelijks moet slikken, is helaas de boosdoener, die heeft ervoor zorgt, dat het staarvormingsproces is versneld . Omdat manlief in het verleden (als kind) een zgn lui oog heeft gehad, is de procedure van het ziekenhuis, dat altijd een stafoogarts de ingreep moet doen, en nooit een oogarts in opleiding.

We waren iig blij dat we weer naar huis konden, en omdat het inmiddels al schemerig begon te worden, kon manlief het af zonder zonnebril .

Bij thuiskomst kroop manlief gelijk het bed in, hij was bekaf , want hij voelde zich behoorlijk beroerd.

Als het goed is krijgen we de komende dagen een datum .

Het Waaaaaaaaaauw effect !

 

Vandaag zijn we onverwachts op en neer geweest naar het Drents-Friese Wold.

Manlief had zin om een stukje te rijden, en vroeg aan mij, wil je nog ergens naar toe ? "Natuurlijk wel", was mijn antwoord, ''maar dat is te ver weg, bovendien hebben we ook nog eens grote kans dat we voor Jan met de korte achternaam heen en weer rijden".
Maar manlief kon mij overtuigen om gewoon te gaan.

We gingen in tegenstelling tot anders, nu over de snelweg, ondertussen keek ik steeds op de site van Waarneming.nl of de vogel al was waargenomen. Gelukkig was dat het geval. Het was gelukkig vrij rustig op de weg, en manlief genoot volop van het cruisen met de cruise control.

Bij aankomst in de buurt van het Drents-Friese Wold.was het nog even moeilijk om het punt te vinden waar ik het beste kon uitstappen. Gelukkig vonden we na even gezocht te hebben een weggetje dat ons naar een parkeerplaats bracht aan de rand van het bos .

Vanaf daar moest ik nog een km of 3 lopen, naar de plek waar de vogel ongeveer was waargenomen. Gelukkig liep ik in 1 keer goed, want ik had even twijfel over welk pad ik naar links moest nemen (2 paden vlak naast elkaar, die beiden links af bogen). Maar gelukkig was ik het goede pad ingelopen, want ik zag in de verte al een groepje mensen staan op het pad, dat langs een groot heideveld liep.

Aangekomen bij het groepje viel mij al gelijk op dat iedereen een beetje met elkaar stond te praten. Een man waar ik naast ging staan vertelde mij dat hij net even daarvoor aan iemand gezegd had, dat hij medelijden zou hebben met diegene die er nu zou komen aanlopen...........en 3 x raden dat was ik dus !!!!!!!!!

Net voordat ik was aan komen lopen, hadden ze de bewuste vogel nog boven de heide zien jagen, maar ineens was hij richting Friesland gevlogen, en uit het zicht verdwenen.

Eerlijk gezegd, zonk de moed mij wel een beetje in de schoenen. Maar na overleg met manlief via de app besloot ik nog een tijdje daar te blijven staan. Een aantal mensen verlieten de plek, maar er kwamen ook nog een paar mensen aangelopen.

En ineens riep iemand dat hij de vogel in de kijker had, en even later werd hij ook zichtbaar voor mij !

Eindelijk zag ik voor het eerst van mijn leven een Grijze wouw.

Al heel lang staat de Grijze Wouw (Elanus caeruleus) hoog op mijn verlanglijstje, maar ik weet ook dat het een kwestie van geluk hebben is, en geluk kun je nu eenmaal niet afdwingen.

In september 2022 had ik een Grijze Wouw die bij wijze van spreken bijna in onze achtertuin zat (Brummen - Empese en Tondense heide) jammer genoeg gemist . Op de 1 of andere manier bleef dat toch een beetje aan mij knagen.

Maar vandaag had ik dus heel veel geluk, ik had een zeldzame Grijze wouw gezien, ondanks dat de vogel een heel eind van ons vandaan in een struik was gaan zitten , dus mijn dag kon al niet meer stuk.

Maar tot mijn grote verbazing begon de vogel opeens weer te vliegen, en mijn verbazing werd nog groter toen hij in een boom ging rusten, een stuk dichterbij.

Nu pas viel mij op hoe klein de vogel was, al met al niet groter dan een Torenvalk, maar dan met de kleuren van een Klapekster. Vanaf de plek waar ik stond, kon ik met mijn camera ook goed de prachtige rode ogen zien.

Een vogel met een waaaaaaaaaauw effect, dat is een ding wat zeker is .  En wat ben ik achteraf blij dat we gegaan zijn.

Grijze Wouw - Elanus caeruleus 

 

Speldje gewonnen 20 jaar Waarneming.nl

Vandaag kreeg ik een reactie op een waarneming van mij, die ik op 22-09-2024 had gezien en ingevoerd op Waarneming.nl 

Ik was een beetje verbaasd, omdat de waarneming al was goed gekeurd op 30-09-2024 door een plantendeskundige . 

Het ging om een leuk maar algemeen plantje, dat ik niet eens exact op naam kon brengen, vandaar dat ik het plantje onder de verzamelnaam had ingevoerd. Toen ik het bericht met de reactie opende, was ik mogelijk nog meer verbaasd. 

Reactie;  

''Hartelijk gefeliciteerd, jouw waarneming heeft een kilometerhok gewonnen in onze verjaardagsactie ObsZoek! Bekijk alle winnaars op de (overzichtspagina](/waarneming-20-jaar/). Naast eeuwige roem kan je ook een klein cadeautje opvragen. Je ontvangt hiervoor nog een aparte mail met instructies.

'' Mail; 

 Waarneming.nl organiseert ter ere van haar 20e verjaardag de ObsZoek wedstrijd. Jouw waarneming van een Perzikkruid + Beklierde duizendknoop - Persicaria lapathifolia + Persicaria maculosa op 2024-09-22 heeft hok 786 gewonnen. Van harte gefeliciteerd!

Toch wel bijzonder, ik wist namelijk helemaal niets af van die verjaardagsactie, ook al ben ik zelf, al vanaf 02-08-2009 actief op Waarneming.nl . Achteraf geen wonder ook, we hebben nogal een hectische tijd achter ons .

In ieder geval heb ik op die bewuste middag in september heerlijk in mijn uppie door bos en heide gestruind bij ons in de buurt.

Het was prachtig wandelweer, en ik heb van alles gezien . Op de terugweg zag ik pas het bewuste plantje, net als een prachtige rups van de Peper-en-zoutvlinder (Biston betularia).

Perzikkruid + Beklierde duizendknoop – Persicaria lapathifolia + Persicaria maculosa

Peper-en-zoutvlinder – Biston betularia

02-12-2024 – NB

Het cadeautje betrof een jubileumspeldje, 20 jaar Waarneming.nl

Ik heb het speldje een aantal weken gedragen op mijn tas , maar helaas ben ik hem w.s. tijdens een wandeling kwijt geraakt , helaas heb ik er ook geen foto van gemaakt.

 

Naar het noorden !

Vandaag zijn we er maar weer eens op uit gegaan richting het noorden van het land . Manlief voelde zich goed vanmorgen bij het opstaan, en hij kwam dan ook met het voorstel. 

Aangezien we toch al bijtijds uit bed waren, en de weersvoorspelling goed was, besloten we om te gaan. We hadden deze rit al steeds in de planning zitten, maar door alle verhuisperikelen kwam het er maar niet van, bovendien hadden we deze rit willen koppelen aan een bezoek van een neef en zijn vrouw, maar helaas wordt dat door omstandigheden niet eerder dan ergens in het volgende jaar. 

Onderweg moest er natuurlijk een stop gemaakt worden bij een bakker in Onstwedde (gemeente Stadskanaal) voor de Groninger hardbroodjes, aan mij niet besteed, maar manlief is er gek op (zie ook dit blog van 3 oktober 2012). 

Na de stop ging het richting Termunten naar de Breebaartpolder. Aangekomen op de parkeerplaats daar was het een klein stukje omhoog de dijk oplopen, en eenmaal boven op de dijk hadden we een prachtig uitzicht op de Dollard. 

Er was op dat moment helemaal niemand, dus we hebben daar nog een mooi tijdje doorgebracht, en we hadden geluk, een paar Gewone zeehonden, kwamen ons van een afstand bekijken, en overal waren vogels aan het foerageren, ik had nog stille hoop op een Grijze zeehond, maar dat zat er helaas niet in. 

 

Gewone Zeehond – Phoca vitulina

Gewone Zeehond – Phoca vitulina

Gewone Zeehond – Phoca vitulina 

 

Batterij Fiemel (zie ook blog van 6 oktober 2022 )hebben we nu alleen maar van afstand bekeken, dat werd al met al toch te vermoeiend voor manlief. 

Batterij Fiemel in Termunten

Op de terugweg ben ik nog wel even de Vogelkijkhut Polder Breebaart ingedoken. Van daaruit was van alles te zien, o.a. een paar Zwarte Ruiters, Kemphanen en een hele grote groep Lepelaars. 

Daarna was het weer snel richting huis, zodat we voor het donker weer thuis zouden zijn .

Omgeving Termunten

 

Een bijzonder vliegtuig, en 2 zeldzame vogels.

 

Komende zaterdag worden Operatie Market Garden en de luchtlandingen in 1944 herdacht op de Ginkelse Heide in Ede, vandaar dat vandaag, een militaire oefening ”Falcon Leap” gehouden zou worden.

Veteranenlandgoed “Vrijland”

De verwachting van manlief was, dat de oefening ergens in de buurt van vliegveld Deelen zou plaatsvinden, en hij wilde daar wel graag even kijken.

Dus wij vanmorgen een tijdje op de parkeerplaats van het Veteranenlandgoed “Vrijland” bij Arnhem gestaan, maar helaas, daar was weinig te zien.

Sterker nog het Veteranenlandgoed was die dag afgesloten ivm Fauna beheer !!!!!! Dit hadden wij nog nooit eerder meegemaakt, en wij komen daar toch al heel wat jaren .

Op een gegeven moment zijn wij toch maar richting de Ginkelse Heide gereden, maar daar aangekomen, bleek het zo druk te zijn, dat wij besloten om iets verder rijden, en te parkeren op een parkeerplaats langs de weg.

Airbus – A400M (Britse )

Toen we daar goed en wel geparkeerd stonden, zagen wij nog net een Airbus – A400M (Britse) overvliegen, en dat was het dan ook.

We hebben daar nog een tijdje gestaan, en toen zijn we toch maar omgedraaid , en richting Park Lingezegen gegaan in de buurt van Arnhem/Elst . Het was nog vroeg in de middag, dus ik kon daar nog even mooi rond struinen.

Mijn stille hoop was om de Zwarte Ibis nog een keer te zien.

Gestreepte Strandloper – Calidris melanotos

Maar daar aangekomen was het toch drukker dan ik verwacht had, er was daar namelijk een Gestreepte Strandloper gezien, een zeldzame vogel, en al helemaal zeldzaam in deze omgeving . Ik had de vogel al snel in beeld, samen met nog een paar mensen heb ik daar nog even staan kijken, en toen ben ik verder gegaan.

Een stuk verderop zag ik op 2 verschillende plekken een Kleine Zilverreiger staan.

Kleine Zilverreiger – Egretta garzetta

Prachtige vogels, dat zeker, maar mijn hoop was gevestigd op de Zwarte Ibis, maar die was al zeker 3 kwartier niet meer gezien . Een Baardmannetje die ik hoorde, en even later ook zag overvliegen kon ik jammer genoeg in het riet meer terug vinden. Daarna besloot ik toch weer langzaam richting te auto te lopen.

Maar aangekomen op het pad wat richting de auto zou gaan, besloot ik toch nog even een zijpad in te lopen, omdat ik weer een Baardmannetje hoorde. Ik bleef een tijdje staan luisteren op een plek, waar ik goed zicht had op een open plek, met water en riet. De Baardman zag ik niet, maar vanuit het niets kwam daar in 1 keer de Zwarte Ibis aangevlogen, en die landde bijna voor mijn neus op de open plek in het riet, om even later al foeragerend weer uit mijn zicht te verdwijnen.

Zwarte Ibis – Plegadis falcinellus

Ik kon gelukkig nog net een paar foto’s maken, maar een filmpje maken zat er niet meer in . Maar wel leuk dat ik de Zwarte Ibis toch nog heb gezien , en in tegenstelling tot ruim een week geleden, heb ik nu wel een mooie foto kunnen maken.

 

2 nachtjes Zeeland

Onze middelste dochter kwam vorige week met de vraag, of we in het weekend wat op het programma hadden staan, dit vroeg ze omdat er namelijk een 2 tweepersoonskamer vrij was gekomen in een hotel in Westkapelle in Zeeland .

Op onze trouwdag in april hadden wij een tegoedbon gekregen voor een overnachting met ontbijt in een hotel, en die bon moesten we nog steeds verzilveren .

Wij hadden helemaal geen plannen, dus heeft onze dochter die kamer voor ons geboekt. Zondagmorgen gingen wij dan ook totaal onverwachts richting Zeeland. Eerst heel veel snelweg, maar na Rotterdam, ging het alleen maar binnendoor .

We kwamen o.a. langs Ouddorp heen, een voor ons heel bekende plek. In 2015 zijn wij daar een midweek geweest, net op de grens van Zuid-Holland, en Zeeland.

 (zie ook Blog 07-12-2015, 08-12-2015 , 09-12-2015 , 10-12-2015 , 11-12-2015 )

Gewone Zeehond - Phoca vitulina

Daarna ging het richting het werkeiland Neeltje Jans, waar wij een tijd gestaan hebben, genietend van het prachtige weer, en van de Gewone Zeehonden,die ook lagen te genieten van het mooie weer, op de mosselbanken . Er waren nog wel heel veel toeristen, en dat hadden we eigenlijk niet verwacht. Maar goed, ook wij waren daar als toerist .

‘t Uusje Oostkapelle

Maar hoe mooi het daar was, we moesten weer verder . Wel hebben we even een kleine omweggetje gemaakt door Oostkapelle, op zoek naar het huisje waar wij in december 2013 hebben gezeten, toen ik de winnaar was van de Prachtplek 2013 , en een midweek had gewonnen in een Natuurhuisje van Staatsbosbeheer.

(zie ook Blog 02-12-2013 , 03-12-2013 ,  04-12-2013 , 05-12-2013 , 06-12-2013 )

Na enige moeite vonden we het huisje , en daarna was het in streep door naar Westkapelle.

We waren op tijd in Westkapelle, en we konden om 16.00u inchecken in het hotel . Na het inchecken konden we naar onze kamer, die was gelukkig prima in orde . Er was een douche aanwezig, en we hadden een mooi balkon. Daarna hebben we ergens een nog een frietje gehaald , en een hele tijd doorgebracht op het Auto Strand Westkapelle.

Auto Strand Westkapelle Vuurtoren ’t Lage licht

Terug in het hotel besloten we om er nog een nachtje aan vast te knopen, maar niet in het hotel, dat was namelijk al helemaal volgeboekt.

Terug op onze hotelkamer hebben wij online een kamer voor 1 nacht gereserveerd in een B&B in Serooskerke Walcheren. Nog nooit geslapen in een B&B, dus wat dat betreft…. leuk spannend !

De nacht van zondag op maandag hebben we prima geslapen in het hotel .De volgende morgen, na genoten te hebben van een uitstekend ontbijt, hebben we ons boeltje bij elkaar gezocht en zijn vertrokken, naar het Auto Strand Westkapelle.

Noordervroon.

Daar waren heel veel Scholeksters, Kanoeten, Drieteenstrandlopers, Steenlopers en verschillende soorten meeuwen te zien. Na een tijdje daar gestaan te hebben, gingen we richting een natuurgebied in de buurt namelijk Noordervroon.

Noordervroon.

 

Noordervroon is een mooi waterrijk gebied, niet toegankelijk, maar vanaf de weg is het prima te overzien, bovendien was er een groot kijkscherm. Er waren heel veel vogels aanwezig , zoals allerlei soorten eenden, meeuwen, heel veel Kieviten, Knobbelzwanen, en nog veel meer.

De dag ervoor was daar een Graszanger (Cisticola juncidis) gezien , een best wel zeldzaam vogeltje, die je bij ons in de buurt niet snel zal tegenkomen. Ook laat hij zich niet snel zien, daar ben ik inmiddels wel achter. Waarschijnlijk heb ik hem wel gehoord.

Er vlogen nog best veel vlinders rond in de buurt van het kijkscherm, zoals het Groot koolwitje, het Bonte zandoogje, een paar Hooibeestjes, en een tot mijn verbazing ook een Icarusblauwtje, die ik dit jaar in tegenstelling tot andere jaren nauwelijks heb gezien .

Ik zag zelfs nog een zeldzame Zwervende pantserjuffer (Lestes barbarus) vliegen , en gelukkig voor mij ging die even rusten op een blad.

Vervolgens gingen we op ons dooie gemak richting de B&B in Serooskerke Walcheren, die ook prima was.

Gistermorgen zijn we voor we richting huis zouden gaan, toch nog even naar het Auto Strand Westkapelle geweest ,en dat was maar goed ook, want voor het eerst heb een nog jonge Jan-van-gent (Morus bassanus) zien vliegen, daarvoor had ik alleen maar 2 x een dode Jan-van-gent gezien.

Jan-van-gent - Morus bassanus

 

 

 

 

 

Vuurtoren Hoge licht Westkapelle

 

Vuurtoren ’t Lage licht Westkapelle 

 

Op de terugweg zijn we nog even Neeltje Jans geweest. Er lagen nog maar een paar Gewone zeehonden, ws omdat er een paar mannen druk bezig waren met het oogsten van mosselen .

Daarna hebben we nog even een stop gemaakt in de buurt van Brouwersdam, in de hoop een Grijze zeehond te zien, maar helaas .

Via een omweg en binnendoor zijn we richting huis gegaan, zo kwamen we o.a. door de plaats Oudenbosch heen in Noord-Brabant, en passeerden we De Basiliek van de Heiligen Agatha en Barbara, die wat het interieur betreft heel veel gelijkenissen schijnt te hebben met de Sint Pieter in Rome.

Maar daarna hebben we toch maar de snelste weg naar huis genomen, omdat het anders wel heel erg laat zou worden voor we thuis zouden zijn.

Basiliek van de Heiligen Agatha en Barbara ( Oudenbosch)

Sint-Gummaruskerk (Steenbergen)

Het Porseleinhoen

 

Vandaag zijn we naar Park Lingezegen in de buurt van Arnhem geweest, maar dan meer de westelijke kant op, richting Elst .

Manlief had besloten om in de auto te blijven zitten, en ik ging op zoek naar een Porseleinhoen, die daar al een ruim een maand met regelmaat werd gezien.

Ik had vorig jaar ook al een Porseleinhoen op afstand kunnen bekijken, in polder Arkemheen bij Nijkerk, maar nog nooit had ik er 1 van dichtbij gezien.

Misschien zou ik vandaag dat geluk hebben, en anders was het nog geen probleem, want meestal valt er daar van alles te zien. Ik moest er ook gewoon even opuit.

Er waren meer mensen op dat idee gekomen, maar omdat het Porseleinhoen zich al even niet had laten zien, waren die al weer op weg naar de auto, met als gevolg dat ik daar een een kwartiertje alleen stond . Dat was helemaal niet erg voor mij, want een Kemphaan, en een Kleine Zilverreiger lieten zich prachtig zien.

Opeens kwam er vanuit het riet, een vogel aangelopen, die gelijk weer terug het riet in ging.  Even later kwam hij (iets dichterbij), weer uit het riet aangelopen. Het was het Porseleinhoen. Wat had ik een geluk, ik zat op de eerste rang, en ik kon de vogel prachtig bekijken.

Omdat ik laag bij de grond zat op mij hurken, had de vogel mij totaal niet in de gaten. Maar op een gegeven moment moest ik toch overeind komen, omdat het hurken te pijnlijk werd. Dat was voor het Porseleinhoen net iets te veel van het goede, want hij verdween weer snel in het riet. Maar even later kwam hij toch weer tevoorschijn, iemand anders die kwam aanlopen, maakte ik ook attent op de vogel .

Porseleinhoentjes ga je niet zo snel zien, want ze leven heel verborgen in natte graslanden, en rietmoerassen. Het geluid wat ze maken schijnt wel heel herkenbaar te zijn , maar dat heb ik nog nooit gehoord. Al met al lijkt het Porseleinhoen wel wat kleiner dan de Waterral, die uit dezelfde familie van Rallen komt.

Ik kon nog uren blijven kijken, maar omdat manlief nog steeds in de auto aan het wachten was, besloot ik toch maar om terug te gaan. Op de terugweg zag ik nog heel even een Zwarte Ibis, en een Watersnip.

Kortom het was een prachtige dag, jammer dat het manlief niet lukte vandaag om een stukje te lopen. Volgende keer hoop ik dat we weer samen kunnen.

Porseleinhoen – Porzana porzana

Het gaat de goede kant op !

 Vandaag werd manlief weer bij de huisarts verwacht .

Net als voor het weekend heeft de huisarts weer de nodige troep uit het abces gehaald . Maar nu lijkt dan toch het einde in zicht te komen . De enorme verdikking die er eerst zat is zo goed als weg . Er hoeft ook geen drain meer in . De wond moet nu iedere dag uitgespoeld worden met de douchekop, en met nat gaas verbonden . De verwachting is dat het dan goed moet komen, en vanzelf zal genezen.

De komende tijd komt de wondverzorging bij mij op het bordje, en gezien mijn achtergrond (werkzaam geweest in de zorg), draai ik daar gelukkig mijn hand niet voor om.

Ik heb wel i.o.l. met manlief besloten dat ik het op mijn eigen manier ga doen, door de wond met een spuitje te spoelen, ipv met de douchekop. Dat leek ons beiden een stuk gemakkelijker.

Verbandmateriaal

 

Een druk weekend !

 

We hebben een druk weekend achter de rug .

Voor het eerst heeft onze kleindochter in het nieuwe huis een nachtje gelogeerd, altijd even afwachten hoe zo’n eerste nacht verloopt, maar zoals verwacht ging het super goed.

Kleindochter met haar blokkentoren

Onze kleindochter vond het allemaal geweldig, en al helemaal omdat ze gistermiddag eerste rang zat, bij ons voor op de galerij, toen al die grote stoomtreinen langskwamen ivm met het stoomweekend van de VeluwscheStoomtreinMaatschappij ”Terug naar toen”.

Het was prachtig weer, dus we konden lekker buiten zitten.

We hadden een poef (als tafel) en inklapbare regisseur stoelen buiten gezet .

Terwijl onze kleindochter en ik ondertussen druk aan aan het spelen waren met de blokken van het Jenga spelletje, kwamen er heel wat stoomtreinen voorbij.

Het logeerpartijtje vloog dan ook voorbij, en vandaag aan het eind van de morgen kwam onze dochter haar alweer ophalen.

Maar echt heel lang zaten manlief en ik niet alleen, want een paar uur later, waren mijn 3 broers, schoonzusje en neef(je) present .

Allemaal stoomtreinfanaten, dus konden wij dit mooi combineren met een soort van housewarming in het klein. Mijn middelste broer, had de nieuwe woning al eerder gezien, want hij had geholpen met de oplevering van het oude huis .

In ieder geval zijn de voor ons belangrijke mensen (in ons leven), bijna allemaal geweest, gelukkig wel allemaal heel verspreid over de afgelopen periode .

Stoomtrein

 

Leuk, minder leuk en niet Leuk

 

Vanmorgen zijn we er even op uitgegaan, het was lekker weer, dus gingen we richting Eefde ergens in de buurt van de Berkel. Manlief had niet al te veel last van zijn schouder dus dat moest goed komen .

We hebben daar aan het water een uurtje doorgebracht. Er was van alles te zien. Er vlogen gelukkig nog een paar Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) rond, en daar had ik eigenlijk niet meer op gerekend .

Weidebeekjuffer – Calopteryx splendens 

Ik ontdekte daar ook nog een aantal Rode Amerikaanse rivierkreeften (Procambarus clarkii) een invasieve exoot, die een bedreiging vormt voor de inheemse rivierkreeften, omdat ze drager zijn van een bepaalde schimmel die kreeftenpest veroorzaakt, en die is dodelijk voorde inheemse .

Rode Amerikaanse rivierkreeft – Procambarus clarkii

Gelukkig waren het er niet meer zoveel als dat ik daar eerder weleens heb gezien, maar toch. Gelukkig worden ze nu ook gegeten door Blauwe reigers, Waterhoentjes, en nog veel meer dieren.

Tot mijn verbazing zag ik vanuit mij ooghoek ineens wat bewegen op een muurtje , en toen ik nog beter keek bleek het om een jonge Levendbarende Hagedis (Zootoca vivipara), en die had ik eerlijk gezegd nog nooit in die omgeving daar gezien. Altijd weer leuk die onverwachte ontmoetingen.

Levendbarende Hagedis – Zootoca vivipara

We konden jammer genoeg niet langer blijven, omdat manlief vanmiddag weer bij de huisarts werd verwacht, ivm de wond op de schouder.

Jammer genoeg zag de wond er nog helemaal niet goed uit . De huisarts heeft wederom veel rotzooi, en veel harde stukken (kapsel), eruit kunnen halen. Er is opnieuw een drain geplaatst, en na het weekend op maandag mag manlief weer terugkomen.

Een dag met 2 gezichten

 

Vanmorgen moest manlief naar het ziekenhuis voor de periodieke A.P.K.

Eerst moest hij vanmorgen naar het lab. voor bloedafname, en daarna hadden we voor het eerst een gesprek met een verpleegkundig specialist oncologie. Zij blijft voorlopig de controles doen, zolang als het nodig is, omdat de vaste oncoloog van manlief (zoals het er nu naar uit ziet), helaas langdurig afwezig zal zijn, en daarom hebben de andere oncologen en verpleegkundig specialisten, onderling de patiënten verdeeld.

Gelukkig heeft manlief toch wel goed nieuws gehad. De bloeduitslagen waren goed, en de PSA blijft onveranderd onmeetbaar laag . Wel blijft het Hb gehalte nog wat aan de lage kant, dus hij moet doorgaan met de ijzertabletten (elke dag) .

Op aanraden van de verpleegkundig specialist hebben we toch maar even, voor we richting huis gingen, een afspraak met de huisarts gemaakt. Manlief heeft al dagen een ontstoken talgklier net onder de schouder, die ondanks de  van de huisarts (nu ruim een week), maar niet minder wordt, sterker nog, het lijkt eerder erger te worden, en er komt steeds meer spanning op te staan.

Fusidinezuur creme

Gelukkig kon manlief aan het eind van de middag al terecht bij de huisarts om de ontstoken talgklier open te laten maken.

En dat was maar goed ook, want de ontstoken talgklier was inmiddels een abces geworden ter grootte van een kleine stuiterbal (woorden van de huisarts). De huisarts is zeker een half uur bezig geweest om onder verdoving de troep er uit te plukken .

Morgen mag manlief weer teug komen bij de huisarts.  Er zit nu een draintje in de wond, met daar overheen absorberend verband, zodat de laatste troep er nog uit kan .

Een andere auto !

 Vandaag hebben we onze oude Ford Focus C-Max Sport achtergelaten bij een garage in de Achterhoek.

Het laatste jaar begon de auto steeds meer mankementen te vertonen, en bovendien begon hij olie te zuipen. Maar goed de auto had geen schuld, hij was gewoon op !

Ford Focus C-Max Sport 19-02-2017

Hoe dan ook we hebben er ons toch jaren mee gered, en zeker de laatste maanden heeft hij uitstekend zijn dienst bewezen om allerlei oude niet meer bruikbare spullen naar het recycleplein in Zutphen te brengen. Zelfs de oude bielzen die als afscheiding in de voortuin van het oude huis lagen hebben we er mee vervoerd.

Maar nu werd het tijd om afscheid van het oude Fordje te nemen. Gisteren hebben we hem nog even door de wasstraat gehaald, en zijn we er met de stofzuiger doorheen gegaan, zodat we hem keurig netjes konden afleveren. Hij zag er iig weer piekfijn uit aan de buitenkant.

Gisteravond zou ik nog even de laatste spullen uit de kofferbak halen, maar dat liep even anders dan gedacht. Met geen mogelijkheid ging de kofferbak nog open . Via de achterbank heb ik uiteindelijk er alles wel uitgekregen, je zou bijna denken dat de auto in verzet ging omdat hij weg moest.

Hoe dan ook vanmorgen hebben we hem ingeruild voor een jongere Ford Focus C-Max met stukken minder km op de teller, en met een voor manlief belangrijk detail …..er is een cruise control aanwezig !!!!

 

Ford Focus C-Max 20-08-2024

De tweede oplevering van het huis.

 

Op 4 juli hadden we het oude huis opgeleverd, en de sleutel van het oude huis ingeleverd. Helaas was er toen nog geen nieuwe huurder bekend, en wisten we dat de oplevering mogelijk nog een staartje kon krijgen.

Dinsdag 23 juli werden we toch nog onverwachts gebeld gebeld, met de mededeling dat er een nieuwe huurder was gevonden, en dat er een overnamelijst was gemaakt.

Helaas moest er alsnog veel gebeuren aan het huis voordat de definitieve oplevering kon plaats vinden. We kregen in ieder geval nog een aantal dagen om het huis opleverbaar te maken. Gelukkig waren 2 van onze dochters aanwezig op dat moment, toen er werd gebeld, en zij boden gelijk hulp aan.

Nog geen half uur later hebben wij de sleutel van het oude huis opgehaald, en kort daarna ben ik ben ik met onze dochters begonnen in het oude huis .

De vloerbedekking van de trap naar de eerste verdieping moest er nu af, gelukkig was dit een fluitje van een cent vergeleken met de vloerbedekking van de trap naar zolder .

Daarna kwam het moeilijkste voor mij, want de pergola’s in de tuin, met de prachtige druivenstruiken (die vol met druiven hingen) moesten gesloopt worden. Dit ging mij echt aan het hart. De tuin voorgoed achterlaten is voor mij toch best een dingetje.

Pergola

Ook moesten wij het laminaat in de woonkamer en in de halletjes (nog in prima staat) eruit slopen, het laminaat op de slaapkamers mocht tot onze verbazing blijven liggen.

Laminaat

Onze middelste dochter, had gelukkig een hele goede ingeving , door voor het slopen een foto van het laminaat te maken, en deze foto op de weggeefhoek van Eerbeek en omstreken (facebook) te zetten. Gelukkig kwamen daar reacties op.

De volgende dag heeft onze buurman samen met onze dochter geholpen met het laminaat eruit te halen . De dag erop is door een paar mensen al het laminaat opgehaald, inclusief de ondervloer. We hebben hoe dan ook iemand heel erg blij gemaakt met het laminaat.

Woonkamer

Vandaag konden we eindelijk definitief de sleutel overhandigen, en werden we bedankt voor het keurig opleveren van de oude woning en daarmee waren we klaar. Manlief en ik zijn vandaag voor het laatst de deur uitgelopen van onze oude woning, waar we al met al toch met veel plezier vanaf 1989 hebben gewoond.

Goed bericht !

 

Vandaag was er contact met de oncoloog, tot manlief zijn grote verbazing was het niet zijn vaste oncoloog . Helaas is de vaste oncoloog voor langere tijd door omstandigheden afwezig .

Maar gelukkig had deze oncoloog best wel goed nieuws, want de PSA is nog steeds erg laag, bijna niet te meten, dus dat is goed.

Ook de uitslag van de gastroscopie was prima, er is gelukkig niets bijzonders aangetroffen.

Pixabay

De Hb en het ijzer blijven wel aan de lage kant en daarom moet manlief nu elke dag ferro-fumeraat (ijzer) slikken. Hopelijk gaat dan de situatie rondom de Hb verbeteren . Over 8 weken weer bloed prikken en dan verder zien.

Afwachten maar weer, maar we zijn al lang blij dat ze geen gekke dingen hebben gezien.