Gisteren zijn we nog een keer weer naar de Grote Trap geweest, in de
buurt van Brielle, achter Rotterdam, en daarna wilden we nog even door
naar de Maasvlakte .
Het was een een fantastische dag, het weer was goed, en de Grote Trap
was nog steeds aanwezig, en liet zich veel beter zien dan de vorige
keer. Omdat het nog zo rustig in Oostvoorne was, konden we op een
veilige plek met de auto staan, en kon ik vanuit de auto fotograferen,
en daardoor was het beter vol te houden.
Die Grote Trap was echt genieten , wat een geweldig vogel is het
toch, helemaal uit de omgeving van Brandenburg Duitsland (ongeveer 600
km), komen vliegen, waar ze als ei in het wild geraapt is vorig jaar,
uitgebroed door een broedmachine, en beschermd opgegroeid in een soort
van reservaat daar. Ook werd ze is daar voorzien van een zender en een
ring (BA38676 Groen LT), en vervolgens is ze ergens in november 2019 er
vandoor gegaan. Of ze conform het CDNA-handboek
goed, dan wel afgekeurd gaat worden, m.a.w.of ze als wild, of als tam
wordt gezien, maakt mij eerlijk gezegd niet zoveel uit. De vogel is
geheel zelfstandig naar Nederland gevolgen, en kan zichzelf moeiteloos
en zelfstandig van voedsel voorzien.
Grote Trap – Otis tarda
Daarna ging het richting de Maasvlakte, waar het tot onze grote
verbazing behoorlijk druk was. Enorm veel Kitesurfers probeerden op de
been te blijven, en dat lukte lang niet altijd. Het werd steeds drukker ,
en we besloten dan ook richting huis te gaan .
Kitesurfen Maasvlakte
Op het moment dat we
wilden gaan, zag ik bij toeval het zeldzame plantje Zeewolfsmelk naast
het asfalt, altijd weer leuk.
Zeewolfsmelk - Euphorbia paralias
We namen eerst nog een stukje snelweg , en daarna hebben we een
toeristische route genomen.
Kinderdijk
Doodmoe kwamen we weer thuis, maar het was
het meer dan waard, deze dag neemt niemand ons meer af. Ons weekje
vakantie zit er helaas weer op, morgen is het weer terug naar de
werkelijkheid van alledag .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten