(Turbo) Rosy de eend

Ergens rond Pinksteren in 1994 vond ik in het koude natte gras naast de beek in Eerbeek een verkleumd, en meer dood dan levend eendenpulletje van hooguit een dag oud. Nergens een vrouwtjes eend te bekennen, alleen een paar woerden zwommen een eind verderop. Ik besloot het eendje mee te nemen, want warmte was een eerste vereiste. De toenmalige vogelopvang in Apeldoorn kon het eendje niet opnemen omdat er een Bunzing zat met jongen, zo vertelde de mevrouw aan de telefoon, ze gaf wat tips hoe ik het eendje het beste kon voeren. En zo deed Rosy haar intrede bij ons. Manlief werd erop uitgestuurd om opfokvoer te halen voor kippenkuikens, en 1 van de dochters kreeg een oude handdoek op schoot , en de opdracht om het eendje in de beide handen te houden, zodat het warm werd. Ondertussen kon ik een oud aquarium voorzien van stro en hooi, en een mandje voorzien van haren, van onze Duitse herder Jutta, was die ook gelijk weer gekamd. Het eendje overleefde het zowaar, en kreeg dus de naam Rosy, (ik ging er vanuit dat het een vrouwtje was)vernoemd naar Rose de zus van Hyacinth Bucket ("Bouquet'') uit de komische Engelse serie Schone schijn (Keeping Up Appearances) . Het leek erop dat Rosy nog nooit een eend had gezien,( of ze was haar geheugen kwijt)want ze zag ons voor haar familie aan . Dit gedrag is ooit beschreven door Konrad Lorenz een bekende onderzoeker die instinctief gedrag bestudeerde bij dieren. Hij ontdekte dat Jonge ganzen die net uit het ei komen, automatisch het eerste wat zich op een bepaalde manier beweegt, als hun moeder gaan zien en achterna lopen. Dat overkwam ons met Rosy ook . Ze zag ons als haar familie, en kon dan ook niet zonder ons, want dan begon ze luid te piepen. Rosy ging dan ook overal mee naar toe, altijd in een open mandje zelfs in de auto en op de fiets. Gelukkig was Jutta onze Duitse Herder een hele goede surrogaat moeder, zodat we af en toe de handen even vrij hadden. Gelukkig hadden we laminaat in de kamer, en zaten we kwa weer in de goede tijd van het jaar. Rosy was dol op het kuiken opfokvoer aangemengd met water, een blaadje sla en haar lievelingskostje een paar meelwormen. Ze groeide dan ook als kool. En toen ze een paar weken oud was en het buiten behoorlijk warm was mocht ze voor het eerst in een ondiep badje.

Rosy

Niemand staat daar bijna bij stil, maar eendenkuikens kunnen verdrinken, als hun verenkleed nog niet waterdicht is. Dit komt omdat de stuitklier met vet nog niet goed zijn werk doet. Doordat een eend zijn veren gaat poetsen en met de onderkant van de snavel over de klier heen wrijft komt deze op gang. Met Rosy ging het allemaal voorspoedig, en ze kreeg steeds meer zin om te zwemmen. Een badje met water daar deden we haar tekort mee. Prachtig was dat om haar te zien zwemmen als een turbobootje in zo'n klein badje. Maar hoe zet je een eend weer terug die helemaal gefixeerd is op mensen. Zij moest het gezelschap krijgen van een soortgenoot, dat was de enige oplossing, om haar aan ons te ontwennen. Dus we gingen bellen, en kwamen bij een handelaar in pluimvee terecht, die had wel een wildkleur eend voor ons. We gingen voor een vrouwtje, omdat dat ons het beste leek. Rosy en Daisy vernoemd naar de andere zus van Hyacinth Bucket, waren bijna vanaf het begin dikke maatjes. Rosy begon zich steeds meer op Daisy te fixeren, en wij waren alleen nog maar goed voor hun natje en droogje. Alleen had Rosy beter Richard kunnen heten, naar de man van Hyacinth Bucket, want Rosy bleek een mannetje te zijn, met een prachtig wit verenkleed met donkere vlekken. Langzaam kwam het moment dat we afscheid moesten gaan nemen van de twee. Een eend is hoe dan ook een watervogel, en die doe je onrecht aan door hem te houden in een klein tuintje met als enige waterpartij een kinderbadje.

Rosy 04-08-1994

Gelukkig bood een kennis van ons, een hobbyboer uitkomst. Hij had een soort van kinderboerderij in het buitengebied van een naburig dorp. Hij had een hele grote vijver op zijn land, en die vijver was niet ver van zijn huis af, en we mochten daar Rosy en Daisy los laten. Hij zou ze zolang als het nodig was bijvoeren, en natuurlijk in de gaten houden. Toch was het moment wel moeilijk toen we het stelletje gingen wegbrengen, totdat we de 2 loslieten aan de rand van de vijver. Rosy nam een paar slokken en ging het water in, en achtervolgd door Daisy zwom hij voorzichtig weg. En toen kwam er een moment dat ik nooit zal vergeten, beide eenden doken onder water en zwommen onder water als een duikboot met de turbo erop . Het was fantastisch om te zien, zoals de 2 zich aan het uitleven waren in het water. Er was geen twijfel meer, het was goed zo. We gingen nog vaak kijken bij Daisy en Rosy. Rosy kwam altijd als hij ons zag op ons af, maar Daisy bleef op gepaste afstand. Op een kwade dag ergens in de herfst waren manlief en ik toevallig met de auto in de buurt, dus we besloten even om te gaan kijken. Toen we het weggetje naar onze kennis toe inreden, passeerde ons mannen met honden en geweren, die in auto's stapten die daar geparkeerd stonden. Terwijl we langs hun heen reden zag ik dat ze een paar dode eenden bij zich droegen. Ik kon even helemaal geen woord uitbrengen, en manlief reed in eerste instantie gewoon het huis van onze kennis voorbij., want 1 van de dode eenden was onmiskenbaar Rosy. Wat was ik kwaad, laat je een paar eenden los bij iemand in de veronderstelling dat ze veilig zijn, worden ze doodgeschoten. Onze kennis bleek niet eens thuis te zijn. Toen we een paar dagen later voor de zekerheid nog een keer gingen kijken, vertelde hij dat er wel vaker jagers in de buurt aan het jagen waren, maar dat hij ook onaangenaam verrast was, dat ze de eenden in de vijver te pakken hadden genomen. En zo was aan het korte leven van Rosy en naar later bleek Daisy ook een eind gekomen, en waarom, omdat een paar schietgrage personen zich zo nodig moesten uitleven. Vandaag verscheen overal het bericht dat de Wilde eend behoorlijk in aantallen achteruit gaat, en heel wonderbaarlijk alleen in Nederland en niet in de landen om ons heen. Ik ben bang dat de Vos hier weer de schuld van gaat krijgen, want die heeft het toch altijd gedaan. Ik vond nog een oude video van Rosy samen met Jutta de Duitse herder. Ergens is er ook nog een video met Rosy en Daisy samen, maar die kon ik zo snel niet vinden. Voor alle duidelijkheid Rosy was een zogenaamde soep of boereneend, dus geen zuivere Wilde eend.