Even een tijdje niet geblogt, niet omdat ik niets te melden had, want
terugkijkend is er over de afgelopen periode genoeg te melden, maar het
lukte door de omstandigheden even niet. Na de afbraak van de volière,
moest afgelopen weken ook de vijver er aan geloven,. Nadat de oude
Zilverwinde was dood gegaan, zag ik de laatste 2 bewoners van de vijver
op een gegeven moment ook niet meer.
De vijver met de bewoners april 2009
Ik begon langzamerhand het vermoeden te krijgen, dat 1 van de
buurtkatten een feestmaaltje had gehad. Met het jaarlijkse opschonen van
de vijver werd dit vermoeden bevestigd. Nadat het teveel aan planten,
en afgestorven Lelieblad was verwijderd, lag de vijver er weer als een
spiegeltje bij. Maar we waren met het jaarlijkse opschonen van de vijver
helaas niet klaar voor de winter, want we moesten hoe dan ook zorgen
dat de vijver beter kindveilig werd gemaakt, want 2 ondernemende
kleinzoons maakten dat de dag erop, maar al te duidelijk. Want ineens
was die kraakheldere vijver weer bar interessant. We moesten hoe dan ook
rigoureus aan de slag met de vijver. De dag nadat de kleinzoons geweest
waren, begon ik met de afbraak van de oever van de vijver, zodat wij er
roosters over heen konden leggen, want dat was de bedoeling. Maar soms
pakken dingen anders uit dan je bedoeld had. Om een lang verhaal kort te
maken, de dag daarop volgend gingen we rigoureus verder met de afbraak
van de vijver. Eventuele dieren die we nog in de vijver tegenkwamen,
konden we naar de vijver van de buren brengen, maar als het goed was
zouden we gezien de tijd van het jaar er niet veel tegenkomen. En dan
ineens is er een groot gat in de tuin, van ruim 80 cm diep, en dat moest
dan weer opgevuld worden met zwarte grond. We hadden wel wat zand, maar
bij lange na niet genoeg. Gelukkig laat toevallig nu net de buurman die
ook met zijn tuin aan het werk was een teveel aan zwarte grond hebben.
Manlief was op dat moment aan het werk, en toen hij thuis kwam, zat het
gat met hulp van de buurman al bijna dicht. Een kwestie van een paar
zakken geel zand, en opnieuw bestraten, en niemand die nog kon zien dat
er ooit een vijver in de tuin had gelegen. Maar de volgende dag bleek al
snel na een belronde dat onze oude bestrating al lang niet meer werd
gemaakt. We besloten om op plekken die niet zo in het oog vielen de
bestrating weg te halen, en daar dan de nieuwe bestrating neer te
leggen. Ik had echter 1 ding in de kop zitten, het moest en zou af,
voordat er een weeromslag zou komen, en daarom sloeg ik de goede raad
van manlief in de wind, om een aantal dagen rust te nemen, en verder te
gaan in de najaarsvakantie van manlief.
Tuin 11-10-2015
En dat heb ik geweten, nachten heb ik niet of nauwelijks geslapen
door de pijn in de gewrichten. Maar gelukkig gaat het nu weer wat beter,
al vallen de dingen nog steeds uit mijn linker hand door de
overbelasting, en moet ik mijn benen nog steeds aan de broekspijpen
optillen, want anders lukt het niet om de auto uit te komen. Maar
gelukkig gaat dat ook steeds beter. En de tuin is gelukkig zo goed als
klaar. Eerlijk gezegd mis ik de vijver met haar levendigheid er omheen
wel, maar het geeft ook een zekere mate van rust, en helemaal als de
kleinzoons er zijn. En wat een hele prettige bijkomstigheid is, ik hoef
er deze winter niet meer voor te zorgen als het gaat vriezen dat er een
wak in de vijver is. Niet meer sjouwen met pannetjes heet water. Wat wel
heel opvallend is, dat er minder buurtkatten in de tuin zijn, omdat de
vijver en de volière met haar bewoners zijn verdwenen, en daardoor zijn
er ineens weer veel meer vogels, en dat is een hele onverwachtse
ontwikkeling. Een bak water met een baksteen boven op een afdakje doet
de vogels de vijver vergeten. De Bruine kikkers en Padden kunnen bij ons
in de tuin gelukkig nog steeds aan voldoende voedsel komen, en ze
hebben nog steeds genoeg beschutte (overwinterings)plekken, in onze
tuin. Ik hoop alleen dat ze volgend jaar genoegen nemen met de vijvers
in de buurt om daar hun eieren af te zetten. Ook de Egel heeft zijn of
haar behoefte alweer achter gelaten in de tuin. Helaas begon onze
najaarsvakantie minder goed dan we gehoopt hadden, want het zal in ons
leven ook eens normaal gaan. Maar daarover misschien meer in een volgend
blog. Onze tuin is in ieder geval kindveilig, en dat is een pak van ons
hart, en de rest gaan we ook wel weer handlen.
Helaas hadden wij niet de beschikking over deze handige machine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten