Verkiezing Insect van het jaar 2025

 

Vanmorgen heb ik mijn nominatie voor de Verkiezing Insect van het jaar 2025 ingestuurd.
De verkiezing van het insect van het Jaar wordt georganiseerd door een aantal organisaties namelijk;
-Taxon Foundation
– EIS Kenniscentrum Insecten
– Nederlandse Entomologische Vereniging
– Naturalis Biodiversity Center.

Ik hoef niet lang te denken over het insect van het jaar, want dat zijn er voor mij meerdere, met nog steeds met stip op de eerste plaats
de Veenmol – Gryllotalpa gryllotalpa, die ik helaas nog nooit in het echt heb gezien. Sowieso valt de Veenmol af, omdat die al een keer als 2e was geëindigd in 2022.

Heel veel insecten passeerden in korte tijd de revue, maar al heel snel dwaalden mijn gedachten af naar die bijzondere avond in de zomer van 2019 die ik niet zo snel vergeten zal .

Daarom hieronder mijn nominatie voor het favoriete insect van 2025 en de vragen die ik moest beantwoorden.

Schoraas of zomersneeuw – Ephoron virgo

Wat maakt dit insect bijzonder?

Ik had al vaak gehoord en gelezen over het fenomeen zomersneeuw, dat vooral te zien is op mooie zomeravonden in de buurt van rivieren.

Totaal onverwacht, was ik op 30 juli 2019 tijdens een wandeling met onze hond, in onze wijk in Eerbeek , op een mooie zomerse avond getuige van een prachtig fenomeen.

Vanuit het niets begonnen honderden (misschien wel duizend) oplichtende melkwitte insecten te vliegen in het licht van de lantaarnpalen, waardoor het leek alsof het begon te sneeuwen.

Omdat ik altijd mijn camera bij mij heb kon ik een korte video maken van deze fascinerende dans van deze prachtige haften, of eendagsvliegen, die de bijzondere naam Schoraas (Ephoron virgo) dragen. Een mooie foto maken was een ander verhaal .

De avonden daarop werd de dansgroep al snel kleiner, en vond ik onder verschillende lantaarns bij ons in de wijk alleen maar heel veel dode exemplaren, alsof er een laagje sneeuw lag.
Het waren vooral de mannetjes die op de grond lagen met hun lange draadvormige aanhangsels . Op de lantaarnpalen zelf ontdekte ik nog verschillende vrouwtjes die te onderscheiden zijn van de mannetjes , door de gele klompjes aan het achterlijf, ipv de draadvormige aanhangsels. Ook die vrouwtjes waren dood, zij hadden de pech dat ze in de draden van een oud web van spinnen waren terecht gekomen.
Dat is het tragische korte leven van een eendagsvlieg, na de voortplanting is het al heel snel met je afgelopen.

De hele eerste week van augustus van 2019 heb ik nog kleine groepjes van die prachtige dansers waargenomen op verschillende plekken bij ons in de wijk , daarna helaas nooit meer.

Door watervervuiling was het Schoraas verdwenen in Nederland, maar dankzij het schonere water in de grote rivieren is deze bijzondere eendagsvlieg gelukkig sinds eind vorige eeuw weer te zien in Nederland.

Wat zou je over deze soort nog uitgezocht willen zien?

Ik zou heel graag willen weten, waarom ik midden in een dorp aan de rand van de bossen van het Nationaal park Veluwezoom redelijk ver (ongeveer 9 km) van een rivier vandaan (IJssel) getuige kon zijn van dit prachtige fenomeen, en komt dit vaker voor ?

Meer info over de Verkiezing Insect van het jaar 2025

Schoraas of zomersneeuw - Ephoron virgo

 

 

DetoX

 

Manlief en ik hebben een maand geleden besloten om ons X account (voorheen Twitter) leeg te plukken.

Sinds 2011 waren wij al aanwezig op Twitter . Ik zelf had in de loop redelijk wat volgers gekregen, vooral mensen die net als ik van natuur houden kreeg ik als volgers .

Zelf volgde ik ook heel veel natuurmensen, maar ook de mensen in politiek volgde ik, en door sommigen van hen werd ik ook terug gevolgd . Maar ik volgde vooral heel veel instanties en verengingen zoals de Gemeente Brummen, de politieke partijen in 2e Kamer, Natuurmonumenten, Staatbosbeheer, Vogelbescherming, Zoogdierverenging, Prostaatkankerverenging, KWF kankerbestrijding, DeGoedeZaak, en zo kan ik nog wel even door gaan.

Twitter werd in 2006 opgericht door oa Jack Dorsey en het was een sociaal mediaplatform, een plek om meningen te delen, het laatste nieuws te krijgen .

In het begin was er een limiet aan het aantal leestekens in een bericht , maar later werd dat gelukkig wat meer. Maar het platform veranderde toen Elon Musk Twitter overnam voor $44 miljard . Al snel veranderde Musk de naam van Twitter in X, en dat was voor mij al een teken aan de wand .

Factchecks verdwenen op X waardoor er allerlei nepnieuws verscheen, net als de vele trollen . Maar het ergste vond ik de haatdragende berichten , die steeds meer op het platform verschenen . Manlief en ikzelf hebben daar gelukkig weinig mee van doen gehad. Het ergste wat ik op X heb meegemaakt (toen het nog de naam Twitter had) was dat iemand mij voor een blind paard heeft uitgemaakt, die je toch niets kunt leren. De man in kwestie ken ik persoonlijk, en woont ook nog eens in het buitengebied van Eerbeek. Anderen op Twitter stuurden een screenshot van dat bericht naar mij toe, want ikzelf was al geblokkeerd door de bewuste man, omdat hij het niet met mij eens was over een mening die ik had over natuur en landbouw.

Maar goed, toen Musk aan de macht kwam, Heb ik al heel veel berichten van mij met natuurfoto’s van platform X weggehaald .

X – AnneliesvanK

Toen zijn samenwerking met elect president Trump duidelijk werd hebben manlief en ik het besluit genomen , om zoveel mogelijk ons account op X leeg te plukken, en niet meer op het platform te reageren op berichten, en of te delen.

Vanavond voor de inauguratie van president Trump hebben manlief en ik definitief ons X account opgezegd.

Inmiddels zijn we beiden al wel weer een maand actief op een ander platform namelijk Bluesky (opgericht door voormalig Twitter baas Jack Dorsey) en dat bevalt tot nu toe goed.

X – AnneliesvanK

 

IJshaar !

 

Op de terugweg van Didam (Op herhaling Siberische Braamsluiper) naar ons huis in Eerbeek,

Onderweg in de buurt van de IJssel bij Doesburg

besloten we nog even om een kleine D tour te maken door de bossen bij Eerbeek.

We waren nog maar goed en wel de weg door het bos opgereden, of manlief ontdekte even voorbij 1 van de paperfabrieken van Eerbeek allemaal witte plekken tussen de afgevallen takken en bladeren van Beuken op de bosgrond . Zijn vermoeden bleek juist te zijn, want er was sprake van IJshaar !

IJshaar ook wel de baard van Koning Winter genoemd is een zeldzaam natuurverschijnsel, en je kan het in loofbossen (vooral Beuken) vinden als het een heel klein beetje vriest, en er veel vocht in de lucht hangt, zoals bijvoorbeeld met mist.

Door de stofwisseling van schimmels in het (dode) hout dat op de bosbodem ligt komt er wat water vrij, en dat schijnt dan door de poriën in het hout naar buiten geperst te worden (houtstralen), en dat bevriest dan tot een haarachtige structuur in bepaalde weersomstandigheden.

IJshaar smelt na aanraking direct weg, want het is behoorlijk teer. Meestal zie je IJshaar alleen bij bepaalde weersomstandigheden in de ochtend verschijnen, daarom was het ook best bijzonder dat manlief het vandaag in de namiddag ontdekte . Aan het eind van het ritje ontdekte ik ook nog een plek met op verschillende plaatsen IJshaar.

Dit was voor ons in ieder geval een bijzondere afsluiting van een leuke middag !

20-01-2025 - IJshaar 

 

Op herhaling bij de Siberische Braamsluiper in de Achterhoek

 

Wil je vanmiddag nog ergens naar toe was de vraag van manlief vanmorgen, want ik wil er namelijk even op uit.

Lang moest ik daar niet over nadenken, want ik wilde heel graag nog een keer op herhaling gaan bij de Siberische Braamsluiper .

En zo kon het gebeuren dat ik vanmiddag op uitnodiging van de bewoner wederom in de huiskamer stond om de vogel te bewonderen .

Net als de vorige keer liet de Siberische Braamsluiper (Curruca curruca blythi) zich van alle kanten bewonderen. Ook nu werd de voedertafel niet gedeeld met andere vogels door het kleine baasje. Vooral de 3 Roodborstjes ! hadden het flink te verduren.

Het licht was net als de vorige keer niet al te best, maar dat mocht de pret niet drukken.

Gelukkig lukte het mij nu om wat korte video opnames te maken van dit bewegelijke vogeltje, helaas is een geluidsopname van de roep van de Siberische Braamsluiper niet gelukt, ondanks dat de vogel wel weer even van zich liet horen.

Wie weet komt er nog een volgende keer !

(Zie ook het blog van 13-01-2025)

 https://anneliesnatuurlijk.nl/een-siberische-braamsluiper-in-de-achterhoek/

Siberische Braamsluiper - Curruca curruca blythi 

 

Een Siberische Braamsluiper in de Achterhoek

 

Manlief voelt zich gelukkig weer goed genoeg om een stukje te rijden, daarom ging we vandaag richting Duitsland, om boodschappen te doen. Op de heenweg was eigenlijk het plan om even Didam aan te doen, omdat daar al een tijdje een bijzonder vogeltje verbleef namelijk een Siberische Braamsluiper (Curruca curruca blythi).

Maar ondanks dat het in Eerbeek goed zicht was, reden we in Laag-Soeren (een plaats tussen Eerbeek en Dieren) al in de dichte mist. Gelukkig werd na Laag-Soeren de mist een stuk minder.
We besloten toch maar om Didam even te laten voor wat het was , en eerst onze boodschappen in Duitsland te doen.

Op de terugweg was het zicht gelukkig een stuk beter, en daarom reden we naar de plek waar de Siberische Braamsluiper voor het laatst was gezien.
Toen we daar waren aangekomen, en vanuit de auto turend een poosje stonden, kwam er een auto aangereden met een Duits kenteken. de mannen uit de auto liepen samen met met nog een andere man op het erf rond .

Op een gegeven moment gingen de mannen met de auto met het Duitse kenteken weer weg, en kwam de achtergebleven man richting onze auto gelopen, met de vraag of we de vogel al hadden gezien.
De man bleek de bewoner te zijn, en vervolgens werden we door hem uitgenodigd om binnen te komen kijken. Manlief besloot in de auto te blijven zitten, en ik ging samen met nog iemand (die kwam aanfietsen) mee naar binnen. Die dame met de fiets was ik al vaker tegengekomen, dat was wel heel toevallig allemaal.

De bewoner bleek de gedragingen van deze Siberische Braamsluiper al goed bestudeerd te hebben, want na een poosje in de huiskamer voor het raam gewacht te hebben kwam de vogel aangevlogen en begon de vogel (zoals de bewoner had al had voorspeld) alle Koolmeesjes, Pimpelmeesjes, Huismussen en 2 Roodborstjes weg te jagen, vooral een Roodborstje moest het ontgelden die werd steeds weer opnieuw achterna gezeten.

Toen de voedertafel helemaal schoon was geveegd, kwam de Siberische Braamsluiper terug . Dat was voor het eerst dat ik ook het geluid goed heb gehoord, dat was totaal anders dan het voor mij zo herkenbare geluid van de (gangbare) Braamsluipers (Curruca curruca) die ik in de lente op verschillende plekken in onze wijk zie, maar vooral ook hoor !

De Siberische Braamsluiper (Curruca curruca blythi) is een zeer zeldzame wintergast, en het is een ondersoort van de (gewone) Braamsluiper (Curruca curruca), en hij broedt in Siberië en overwintert normaal gesproken in het zuiden van Azië.

Het is helaas nog niet 100% zeker dat het een echte Siberische Braamsluiper betreft, omdat er eerst DNA moet worden afgenomen, en daarvoor moet de vogel gevangen worden, en eerlijk gezegd heb ik geen idee of dat gaat gebeuren. Een andere mogelijkheid is dat een veertje, of de uitwerpselen geanalyseerd worden.

De Siberische Braamsluiper is uitgebreid beschreven in het onderstaande artikel op de Dutch Birding website .
Vangst van een Siberische Braamsluiper in Bloemendaal op 17 en 20 oktober 2012 – achtergronden en hints voor herkenning,

Hoe dan ook, we hebben een tijdje kunnen genieten van dit kleine vogeltje met zijn machogedrag, en die daarom ook van de bewoners Poetin als bijnaam heeft gekregen.

Na afloop kregen we nog een rondleiding van de gastvrije bewoner door de prachtige tuin, met grote vijver en Voliere, en met mooie houtsculpturen, door de bewoner zelf gemaakt. Tot slot mochten we ook nog mee de werkschuur in waar een complete verzameling stond van alle zelfgemaakte houtsculpturen.

Kortom het was een heerlijk dag na al die dagen van zorgen.

Siberische Braamsluiper – Curruca curruca blythi

 

Een dag met een staartje.

 

Vanmorgen moest manlief richting het ziekenhuis om beide ogen te laten controleren bij de Optometrist.

Oogdruppel schema

20 december had hij de laatste staaroperatie gehad aan zijn rechteroog. Vanmorgen heb ik hem dan ook de laatste dexamethason oogdruppel volgens voorschrift gegeven. Manlief is er blij mee, en hij verwacht dan ook niet dat er nog een bril voorgeschreven gaat worden, want hij kan zich prima redden met alleen een leesbrilletje.

Vooraf moest hij ook nog even bloed laten prikken bij het lab, dat had hij begin van de week al met de huisarts afgesproken, toen hij zijn
Zoladex implantatiestaafje geïnjecteerd kreeg (iedere 3 maanden).

Gelukkig kan manlief weer prima autorijden, en bij het ziekenhuis aangekomen heb ik een rolstoel voor hem gepakt, omdat het manlief alleen nog maar lukt om een klein stukje te lopen.

Manlief in rolstoel van het ziekenhuis

Zoals verwacht waren de Optometrist en de Optometrist in opleiding, dik tevreden over het eindresultaat. Beide ogen zijn prima hersteld van de ingreep, en manlief hoeft in principe geen bril meer om veraf te zien, wel is er sprake van een minimale cilindrische afwijking.

Wachtruimte Oogheelkunde Gelre ziekenhuis

Voor het lezen mag manlief gewoon een leesbrilletje gebruiken zoals hij al deed, ook mag Manlief gewoon doorgaan met de Artelac oogdruppels (kunsttranen) 3 x dd.

We gingen dan ook weer opgelucht richting huis, maar bij huis aangekomen werden we alweer snel met de neus op de feiten gedrukt.
1 voor 1 begonnen de bloeduitslagen binnen te druppelen in het patiëntendossier van manlief.

Dat was voor mij aanleiding om direct aan de bel te trekken bij onze huisarts, gesteund door onze oudste dochter die doktersassistente is.

Gelukkig pakte onze huisarts gelijk goed door, want voor we er erg in hadden zaten we al op de SEH van het Gelre ziekenhuis. Na wederom bloedprikken en een hartfilmpje werd manlief voorzien van een infuusnaald, en verplaats naar Interne.

Afdeling Interne Gelre ziekenhuis

Onze oudste dochter werd door onze middelste dochter afgelost in het ziekenhuis. In overleg met de verpleging ben ik na een paar uur met onze middelste dochter naar huis gegaan, om belangrijke medicijnen voor manlief die in het ziekenhuis niet op voorraad zijn op te halen. Voor de zekerheid heb ik ook maar een tas ingepakt, omdat de verpleging er niet zeker van is dat manlief vanavond alweer mee naar huis mag.

De bloeduitslagen laten iig zien dat het geen wonder is dat manlief de laatste tijd als een bleke lappen pop door het leven ging. Er is sprake van een behoorlijk bloedarmoede/ijzertekort (ondanks de ijzertabletten), en het kaliumgehalte in het bloed is op het randje. De meest belangrijke waardes zijn gehalveerd t.o.v. normaal, of nog minder.

De bedoeling is dat hij aan het eind van de middag een bloedtransfusie (2 packed cells) krijgt, en een ijzerinfuus. Ook krijgt hij nog kalium toegediend. Om 18.00u is het weer bezoekuur, en hopelijk hoeft manlief niet blijven. Het is afwachten, ik ben iig blij dat er iets wordt gedaan.

23.00u NB De 2 packed cells kwamen op tijd aan in het ziekenhuis. Manlief reageerde gelukkig goed op de bloedtransfusie en het ijzerinfuus, hij heeft weer kleur op de wangen, en de kortademigheid is ook verdwenen. Gelukkig ook geen bijwerkingen oid. Wel moet hij van de dienstdoende Internist stoppen met de Hydrochloorthiazide (plastabletten), ivm de kalium. Over 3 weken moet hij dan weer bloed laten prikken.
Om 21.00u kon manlief gelukkig weer mee naar huis

Een jaar ging voorbij !

Allereerst voor iedereen veel gezondheid en geluk gewenst, en dat 2025 een mooi jaar mag worden!

Inmiddels is het jaar alweer (bijna) 5 dagen oud, en is ons huis alweer helemaal ontkerst.

2024 was voor manlief en mijzelf een jaar om niet snel te vergeten. Het jaar begon slecht, met de kwakkelende gezondheid van manlief, en dat deed ons beide inzien dat we nog actiever moesten worden met het reageren op het aanbod van 55+ huurwoningen, en dat betekende dat we desnoods op woningen buiten Eerbeek zouden gaan reageren.

Gelukkig is het allemaal niet zover gekomen, want we zitten inmiddels op een prima plek in Eerbeek, waar we vorig jaar om deze tijd niet van hadden durven dromen.

De verhuizing heeft er fysiek best wel ingehakt, en achteraf vraag ik mij nog steeds af hoe we het allemaal gered hebben. Het was hoe dan ook weer een gevalletje van het verstand op nul, en de blik op oneindig zetten .

1 ding weet ik heel zeker, de verhuizing was een hele goede beslissing die we toen hebben genomen. Het nieuwe stekkie brengt ons rust, en een gevoel van veiligheid, zeker als het even wat minder gaat met de gezondheid van manlief, zoals de laatste weken het geval is, dan is het een uitkomst dat alles nu gelijkvloers is, en dat er een lift in het gebouw aanwezig is.

We kunnen terug kijken op geweldige Kerstdagen met onze (schoon)kinderen en (bonus)kleinkinderen, ondanks dat manlief rond de Kerst weer problemen met de luchtwegen kreeg . Gelukkig geen Corona zoals tijdens de vorige Kerstperiode in 2023, maar wel had hij net als toen een hardnekkige astmatische bronchitis, die ondanks de extra pufjes en de Fluimucil Bruistablet 600 mg maar niet minder leek te worden. Na de Kerst is manlief iol met de huisarts toch maar begonnen met een stootkuur Prednisolon (boven op de Prednisolon die hij al kreeg).

Vuurwerk 01-01-2025

De jaarwisseling op ons nieuwe plekje, was wel een hele belevenis. We hadden natuurlijk vanaf ons appartement een prachtig uitzicht op al het siervuurwerk, maar aan de andere kant hadden we ook heel veel last van al het knalvuurwerk, dat enorm werd versterkt door het weerkaatsen van het geluid tussen de appartementscomplexen. Maar eerlijk gezegd werd er de laatste weken van het oude jaar, al heel veel vuurwerk afgestoken.

Afgelopen vrijdag (3 januari) was de 25e sterfdag van mijn vader. Gelukkig hadden wij onze kleinzoons een groot deel van de dag over de vloer. Dit was voor mij iig een mooie afleiding.

Ik heb desondanks veel aan mijn vader moeten terugdenken die dag, maar gelukkig alleen maar aan de mooie herinneringen.

Bij manlief is vooral bijgebleven die periode dat wij mijn ouders hebben meegenomen op vakantie in Oostenrijk, en de periode dat wij in Zwitserland woonden, en mijn ouders bij ons op bezoek kwamen. Als er 1 iemand van die vakantie en die logeerpartij heeft genoten, dan was het mij vader wel .

(Hieronder de link naar het blog dat ik 10 jaar geleden geschreven heb over het overlijden van mijn vader.)

 https://anneliesnatuurlijk.nl/goodgoan/

Sinds gisteren lijken de longen van manlief eindelijk wat tot rust te komen. We hebben gelukkig beiden weer een paar nachten kunnen doorslapen. Hopelijk heeft manlief het ergste nu achter de rug, maar al met al is het voor manlief fysiek een behoorlijk aanslag geweest.

We gaan het zien wat ons het nieuwe jaar gaat brengen, hopelijk gaat de zon weer wat meer schijnen, want die heeft het de laatste weken behoorlijk laten afweten. Zoals er nu naar uitziet laat het mooie weer voorlopig het nog even afweten, alhoewel het zag er vanmorgen buiten best wel heel mooi uit, want de eerste sneeuw van dit jaar is afgelopen nacht gevallen.

Uitzicht vanaf het balkon 05-01-2025

Balkon 05-01-2025

Merel 05-01-2025