Na een onrustig nachtje, waarin het ons duidelijk werd, dat we nog
steeds op een eerste plaats stonden (andere woning) werden we vanmorgen
rond 9.00u gebeld door Woningcorporatie Veluwonen; of de interesse er
nog steeds was voor de woning.
Natuurlijk hadden wij nog steeds interesse !!!
We moesten iig ons inkomen, en de gezinssamenstelling opgeven,
daarover krijgen we nog een mailtje . Zodra de mail binnen is, en alles
is goed bevonden , komt er een afspraak voor een bezichtiging .
Het wordt steeds spannender.
NB 13.00u Alweer nieuws; vanavond om 19u een afspraak voor bezichtiging, het gaat met stoom en kokend water
NB 21.00u We hebben de woning bezichtigd en het is helemaal prima
voor ons. De woning is lekker ruim, alles is gelijkvloers, er is een
ruim balkon, en er is een lift . Beneden in de kelder, is er ook nog een
ruime berging. Wij zijn iig aangenaam verrast, en zijn nu al vast van
plan om te gaan verhuizen. We hebben met de nabestaanden van de vorige
bewoonster afgesproken elkaar weer te treffen op dinsdag a.s. zelfde
tijd. In de tussentijd kunnen we bedenken wat we wel of niet willen
overnemen.
Vrijdag moeten we Veluwonen laten weten of we de woning (eigenlijk moet ik zeggen appartement) nemen !!!
Vandaag was het een ontzettend spannende dag voor ons . Onze dochters
vinden het net als ons heel spannend, en leven met ons mee.
We staan nog steeds op plaats 1 voor wat betreft een nieuwe woning .
Heel voorzichtig aan, beginnen we er rekening mee te houden, dat het wel
eens menens zou kunnen worden.
Tegen 22.00u staan we nog steeds op de eerste plaats ………
Vannacht om 00.00u sluit de inschrijfperiode, maar zo lang gaan
manlief en ik het niet volhouden, we besluiten om toch maar naar bed te
gaan .
NB 30-04-2024
Natuurlijk konden we niet slapen, we hebben net zolang op de telefoon
van manlief gekeken tot het 00.00u werd ………en ja hoor we staan
onveranderd op plaats 1
Afgelopen dinsdag op 23 april waren manlief en ik 42 jaar getrouwd, en
omdat het een doordeweekse dag was, besloten we onze trouwdag in het
weekend toch een beetje te vieren met onze (schoon) kinderen en
kleinkinderen .
Vandaag (zondag) kon gelukkig iedereen .
We hadden besloten om warme en koude hapjes te laten aanrukken, kortom lekker gemakkelijk.
Van onze dochters kregen we o.a. een tegoed bon voor een overnachting
(inclusief ontbijt) in een hotel ergens in Nederland, voor wat dat
betreft hebben we nog wat leuks in het verschiet . Gelukkig is de bon
een jaar geldig .
Het werd hoe dan ook voor ons een onvergetelijke gezellige middag .
Wel waren we er allemaal goed van doordrongen, dat dit weleens het
laatste feestje in ons oude huis zou zijn.
Ach (grapte onze oudste dochter), oma van Klinken zei altijd ……”het
is maar een hoopje stenen, onze herinneringen nemen we gewoon mee !” .
Vanmiddag kregen we een een appje van onze middelste dochter met de
opmerking of we wel gezien hadden dat er 2 seniorenwoningen te huur
werden aangeboden in Eerbeek. Gelukkig dat ze appte, want wij hadden het
nog niet gezien !!
Er werd 1 seniorenwoning met tuin aangeboden (kwamen wij sowieso niet
voor in aanmerking), en een seniorenappartement op de eerste verdieping
bij ons in de buurt .
Wat gaan we doen ????? was de vraag van manlief, waarop ik
antwoordde, als we nu gaan reageren, dan begin maar vast met inpakken
!!!!
Hoe dan ook, we besloten om te reageren. Tot onze verbazing stonden
we gelijk op 1 . Gaat de regeling Voorrang Kleiner Wonen dan toch werken
????
Het is afwachten, dat zeker, maar nog niet eerder hebben wij
meegemaakt dat we met een reactie op een woning, op de eerste plaats
kwamen te staan. We gaan nog een paar spannende dagen tegemoet, want er
gaat iig nog een weekend overheen voor we meer weten, en daarna hebben
mensen a.s. maandag de hele dag tot middernacht nog de tijd om op de
woning te reageren .
Maar hoe dan ook, ik heb er een goed gevoel over !!
Manlief had een tijdje terug Woningcorporatie Veluwonen gebeld met een aantal vragen.
We hadden namelijk al regelmatig gereageerd op een seniorenwoning met
het label ”Voorrang Kleiner Wonen”, omdat wij daar, voor ons gevoel
toch voor in aanmerking zouden komen. Maar tot nu toe zonder resultaat.
Sterker nog, we eindigden steevast in de middelmoot.
Al snel werd het manlief duidelijk, dat hij een aanvraag moest doen
bij een verhuiscoach van de provincie Gelderland. Dus heeft manlief
vervolgens de Provincie Gelderland gebeld voor meer informatie.
Het gaat erom dat een ouder echtpaar (wij dus) verhuist van een
gezinswoning met tuin, naar een appartement. Want dat maakt dat er een
woning vrij komt voor een gezin. Maar om voor de regeling in aanmerking
te komen zouden we eerst een verhuiscoach op bezoek krijgen.
En vandaag was het zover we kregen vanmorgen de verhuiscoach op
bezoek. Het gesprek was voor ons beiden op de 1 of andere manier best
wel confronterend, maar ook heel goed.
Na de laatste crisis van manlief in december waarbij hij bijna de
trap niet meer op kon, werd voor ons heel duidelijk dat we iets anders
moesten en wilden. Ook voor mijzelf wordt het in deze woning met tuin
steeds moeilijker om (zelfstandig) alle ballen in de lucht te houden. We
willen iig voorkomen, dat we straks met een medische urgentie, hals
over kop moeten verhuizen, want dan moet je de eerste de beste woning
accepteren die op dat moment vrijkomt, en dat kan ook elders in de
Stedendriehoek zijn.
Wij willen (hoe dan ook) beiden de regie zolang mogelijk in eigen
hand houden, en dat gaat ons hier in deze woning niet lukken. Wij hebben
eigenlijk maar 1 wens en dat is een gelijkvloers appartement met lift
en balkon.
De verhuiscoach vond zonder meer dat wij in aanmerking komen voor de
regeling ”Voorrang Kleiner Wonen”. Na het gesprek met ons zou hij gelijk
zijn bevindingen delen met Woningcorporatie Veluwonen. Hoe dan ook,
wij krijgen het label, nu is het afwachten of er woningen vrijkomen die
aan de voorwaarden voldoen.
Voor nu kunnen we niets anders doen dan afwachten.
NB Aan het eind van de middag kregen we een telefoontje van
Veluwonen, dat we zelfs een urgentie hebben voor ”Voorrang Kleiner
Wonen”.
Ondanks dat het nog maar een jaar geleden was, begon manlief vooral
met het rechteroog wat waziger te zien. Stiekem hopen we erop dat het
ijzer tekort van de afgelopen maanden de oorzaak is.
Maar na de onderzoeken door de opticien, was de uitkomst toch dat manlief tegen een staar aan begint te lopen.
Het wazig zien is gelukkig nu nog te verhelpen met andere andere
glazen en een andere bril, en dat was voor manlief best wel een
opluchting .
Manlief heeft iig een leuke bril uitgezocht, dus de komende tijd kan hij, als het goed, is er weer een tijdje mee voorruit.
Maar hoe dan ook een staaroperatie komt er wel aan in de komende jaren.
Er komt een vogeltje voor in Nederland, wat je heel goed hoort, maar
nauwelijks te zien krijgt, laat staan dat je hem op de foto krijgt.
Het is een vogel die iets groter is dan een Winterkoning, roodbruin van kleur, met een vuilwitte onderkant.
Hij heeft een verborgen levenswijze, altijd in de buurt van water, in de
dichte begroeiing van de oeverzone, het zijn echte kruip en sluip
vogeltjes .
Je kunt hem herkennen aan een kortdurende harde zang, bijna explosief .
Gelukkig komt de bewuste vogel met de naam Cetti’s Zanger (Cettia
cetti), als broedvogel steeds meer voor in Nederland, dat was een aantal
jaren geleden namelijk niet het geval.
Gehoord had ik Cetti’s Zangers al vaak genoeg, en ook had ik ze al
een paar maal redelijk kunnen zien, maar een foto maken, dat is toch wel
even een andere verhaal .
Vandaag heb ik na lang wachten op 1 plek, eindelijk een Cetti’s Zanger (Cettia cetti) op de foto kunnen zetten.
Net als altijd liet ook deze Cetti’s Zanger zich prima horen, soms
kwam het geluid dichtbij vanuit de rietkraag naast mij, maar toch kon ik
hem maar niet ontdekken. Maar na een uurtje wachten zag ik een Cetti’s
Zanger onder in de rietkraag bewegen . Even later vloog hij laag over
het pad naar het riet aan de andere kant van het pad, maar daar kon ik
hem niet meer terugvinden. Maar opeens klonk vanuit de rietkraag naast
mij weer de explosieve zang, en weer vloog de Cetti’s Zanger naar de
overkant van het pad . Nu kon ik hem wel even volgen in de onderste laag
van het riet.
Ik kon wel een paar foto’s maken van een door het riet kruipende
vogel , maar nu had ik de pech , dat een toevallig passerende wandelaar
mij het zicht ontnam.
Weer was ik de Cetti’s Zanger kwijt, en omdat ik langzamerhand stalbenen
had gekregen van het lange staan, besloot ik het voor gezien te houden.
Na een klein stukje te hebben gelopen , hoor ik opeens een Blauwborst
(Luscinia svecica) zingen.
Ik zag gelijktijdig de Blauwborst ook zitten op een paal, en gelukkig zag hij mij niet .
Onverstoorbaar ging de Blauwborst door met zijn zang, wat dat betreft
kon mijn dag al niet meer stuk. Gelukkig had ik door het bewegen ook
weer wat gevoel terug in mijn benen gekregen, en daarom besloot ik toch
maar weer terug te gaan, en nog een poging bij de Cetti’s Zanger te
wagen.
Op het moment dat ik bijna aankwam op de bewuste plek, komt er opeens
vanuit een struik, een roodbruine vogel, van tak op tak omhoog
geklommen.
Het was de Cetti’s Zanger en hij liet zich eindelijk eens prachtig
bekijken, en ik kreeg zelfs de kans om een paar foto’s en een filmpje te
maken, en op het eind van het filmpje is ook nog even de zang te horen.
Bijna had ik de moed opgegeven, maar achteraf ben ik blij dat ik toch heb doorgezet.
.jpg)
.jpg)
.jpg)