Vandaag ging het richting de Achterhoek, naar een plek waar mogelijk
Boomkikkers zouden kunnen zitten. Ik heb namelijk al heel lang een soort
van verlanglijstje in mijn hoofd zitten , en met stip boven aan staat
dit groene mini kikkertje, met de mooie naam Latijnse naam; Hyla
arborea.
Op verschillende plekken in de Achterhoek waar Boomkikkers mogelijk
zouden kunnen zitten (voor mijn gevoel dan), was er van alles te zien,
maar nooit zag ik ook maar 1 Boomkikker. Maar 1 ding wist ik zeker, als
ik ergens op een plek kans zou hebben om Boomkikkers te zien dan was het
daar , op die plek in de Achterhoek.
Op de bewuste plek aangekomen, zag ik van alles, maar wederom geen
enkele Boomkikker. Ik begon langzamerhand de moed op te geven
waarschijnlijk liep ik er steeds voorbij, en zag ik ze gewoonweg niet.
Aan de andere kant, Groene stinkwantsen zag ik wel overal op bladeren
zitten, dus dat met een kikkertje van 3 a 4 cm moest dat toch ook zeker
lukken . Opeens schrok ik , de grond voor mijn voeten kwam opeens
omhoog. Een onvoorzichtige Mol was druk bezig met grond aan het
verzetten, op het moment dat een elftal jongens van rond de 16/18 jaar
op fietsen kwamen aanrijden. Het enige wat ik kon uitbrengen was ; “ho
pas even op, doe even voorzichtig hier zit een Mol’. Ze gingen idd met
een boogje om de Mol en mij heen, al lachend en roepend ” waar is de Mol
? ”
Maar eindelijk na zoveel jaar had ik geluk, ineens ontdekte ik in een
Bramenstruik een gifgroen kikkertje. Op het zelfde moment kwamen van
de andere kant 2 wat oudere mannen aangelopen. 1 van de mannen zag op
dat moment ook voor het eerst van zijn leven een Boomkikker. De andere
man had al vaker Boomkikkers gezien, maar hij bleef ze bijzonder vinden.
Hij had vandaag een kennis meegenomen , die net als ik al heel lang de
wens had om een keertje Boomkikkers te zien in het echt.
En zo stonden daar 3 volwassen mensen te turen naar een paar
Braamstruiken. We ontdekten steeds meer kikkertjes, in totaal 17 dieren,
waarvan een paar volwassen dieren, maar zo ontzettend klein.
Ook manlief die een poos later met Ulli onze hond kwam aanlopen, keek er van op hoe klein de kikkertjes waren.
De Boomkikkers waren aan het opwarmen in de zon, en naar mate ze
langer in de zon zaten werden ze steeds feller van kleur, en makkelijker
te ontdekken. Ze trokken zich van al dat bekijks helemaal niets aan ,
en zaten bewegingsloos voor zich uit te staren, of met de ogen dicht .
Maar af en toe maakte er toch 1 een sprongetje naar een ander blad.
Meestal lukte die sprongetjes in 1 keer, maar bij 1 kikkertje ging het
bijna fout, maar dankzij de zuignapjes aan de poten, lukte het
uiteindelijk toch.
Boomkikkers worden pas echt actief in de schemer, dan gaan ze jagen
op insecten, en laten ze zich ook horen, en daardoor zijn ze een stuk
makkelijker te vinden .
Eindelijk heb ik boomkikkers gezien, en 1 ding weet ik zeker, dit moment ga ik niet zo snel meer vergeten . Meer foto's op https://anneliesnatuurlijk.nl/soms-heb-je-even-een-opkikkertje-nodig/
 |
| Boomkikker - Hyla arborea |
